Περίπου ένα στα πέντε σπονδυλωτά ζώα και φυτά της Γης απειλείται με αφανισμό, σύμφωνα με την μεγαλύτερη έως τώρα επιστημονική έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από 174 ερευνητές ανά τον κόσμο και έρχεται να αναδείξει για μια ακόμη φορά την επείγουσα ανάγκη να ληφθούν μέτρα προστασίας της βιοποικιλότητας του πλανήτη μας.
Το ζήτημα είναι επίκαιρο καθώς ήδη διεξάγεται στη Ναγκόγια της Ιαπωνίας η σύνοδος κορυφής 200 χωρών, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με την ελπίδα ότι οι κυβερνήσεις αυτή τη φορά θα μπορέσουν να θέσουν έως το 2020 νέους ρεαλιστικούς και επιτεύξιμους στόχους για την προστασία των ειδών και των οικοσυστημάτων που κινδυνεύουν από τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες, την μόλυνση και την κλιματική αλλαγή.
Στη νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Science», αναλύθηκαν δεδομένα από 25.000 είδη θηλαστικών, πουλιών, αμφίβιων, ερπετών και ψαριών και επαναξιολογήθηκε η κατάσταση των ειδών που περιλαμβάνονται στην «κόκκινη λίστα» της Διεθνούς Ένωσης για την Προστασία της Φύσης (IUCN).
Η IUCN τόνισε ότι η Γη απειλείται με τον μαζικό αφανισμό στην ιστορία της, μετά τον πέμπτο που πριν από 65 εκατ. χρόνια εξαφάνισε τους δεινόσαυρους.
Οι επιστήμονες συμπέραναν ότι κατά μέσο όρο 50 είδη μετακινούνται πιο κοντά στην εξαφάνιση κάθε χρόνο, λόγω επέκτασης των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων (γεωργία, υλοτομία, κυνήγι-αλιεία κ.α.) που προκαλούν καταστροφή των φυσικών ενδιαιτημάτων των ζώων, αλλά και εξαιτίας του εξελικτικού ανταγωνισμού από άλλα είδη-επιδρομείς. Από την άλλη ομως διαπιστώθηκε ότι οι μέχρι τώρα προσπάθειες προστασίας αποδίδουν, καθώς 64 είδη έχουν βελτιώσει την κατάστασή τους.
Σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, οι σοβαρότερες απώλειες από άποψη βιοποικιλότητας λαμβάνουν χώρα στη Νοτιοανατολική Ασία. Τα αμφίβια αντιμετωπίζουν αναλογικά τον μεγαλύτερο κίνδυνο (41%) και τα πουλιά τον μικρότερο (13%). Ο επιφανής βιολόγος-οικολόγος του πανεπιστημίου Χάρβαρντ Εντουαρντ Ο. Γουίλσον έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου ότι «η ραχοκοκαλιά της βιοποικιλότητας υποσκάπτεται».
Μια ξεχωριστή μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο ίδιο επιστημονικό περιοδικό, συμπεραίνει ότι η παγκόσμια βιοποικιλότητα θα συνεχίσει να μειώνεται κατά τον τρέχοντα αιώνα, αλλά, με τις κατάλληλες πολιτικές, ο ρυθμός των απωλειών μπορεί να επιβραδυνθεί.
Σύμφωνα με τον υπεύθυνο της έρευνας Πολ Λίντλεϊ του πανεπιστημίου Paris-Sud του Παρισιού, τυχόν απραξία θα συνεπάγεται καταστροφική απώλεια της βιοποικιλότητας.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
