Το τροπικό ψάρι «δίσκος» είναι γνωστό στους περισσότερους καθώς απαντάται σε πολλά οικιακά ενυδρεία. Λιγότερο γνωστή ήταν έως σήμερα η συμπεριφορά του ψαριού αυτού απέναντι στα μικρά του. Ο δίσκος τα τρέφει με μία θρεπτική βλέννη, που εκκρίνει από το σώμα του. Σύμφωνα με νέα μελέτη ωστόσο, από κάποιο σημείο κι έπειτα το πολύχρωμο ψάρι τα «απογαλακτίζει» προκειμένου να βρουν τα ίδια την τροφή τους, κάτι που δεν κάνει κανένα άλλο ψάρι.

Ο Δρ. Τζόναθαν Μπάκλεϊ του Πανεπιστημίου του Πλίμουθ, βασικός συντάκτης της έκθεσης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Journal of Experimental Biology, εξηγεί ότι «τις πρώτες δύο εβδομάδες, όταν τα ψάρια “εκκολάπτονται”, οι γονείς τους τα φροντίζουν εξαιρετικά καλά». Μάλιστα, η βλέννη εκκρίνεται και από τους δύο γονείς, πάνω στους οποίους τα μικρά βρίσκονται διαρκώς προσκολλημένα. Ο Δρ. Μπάκλεϊ συγκρίνει τη συμπεριφορά τους με αυτήν των θηλαστικών. Και οι ομοιότητες δεν σταματούν εδώ...

Όπως δήλωσε στο BBC, με το πέρας της περιόδου των δύο εβδομάδων, οι γονείς φαίνεται πως «απογαλακτίζουν» εσκεμμένα τα μικρά τους. «Την τρίτη εβδομάδα παρατηρείται μια αλλαγή: οι γονείς κολυμπούν και απομακρύνονται διαρκώς. Θεωρούμε πως αυτή είναι η απαρχή της φάσης του ΅απογαλακτισμούΆ. Προσπαθούν να τα καταστήσουν ικανά να επιδίδονται στην αναζήτηση τροφής αντί να συνεχίσουν να τα ταΐζουν».

Όπως συμβαίνει μάλιστα και με το γάλα των θηλαστικών, η βλέννη που τρώνε τα μικρά των δίσκων περιέχει αντισώματα. «Η μεταφορά αντισωμάτων στα μικρά», λέει ο Δρ. Μπάκλεϊ, «απαντάται κυρίως στη γονεϊκή φροντίδα των θηλαστικών και είναι κάτι που δεν είχε παρατηρηθεί ποτέ στο παρελθόν στα ψάρια».

Τα ευρήματα δείχνουν, κατά τους επιστήμονες, ότι η επιστημονική κοινότητα είχε υποτιμήσει την περίπλοκη –όπως αποδεικνύεται στην περίπτωση των δίσκων- συμπεριφορά των ψαριών. Επιπλέον, καταδεικνύουν πόσο πολύ θα μπορούσε να επηρεάσει το δίσκο η μόλυνση του φυσικού του περιβάλλοντος, του Αμαζονίου, καθώς οι ρυπαντικές ουσίες στο νερό είναι πολύ πιθανό να απορροφώνται στη βλέννη και από εκεί να μεταφέρονται στα μικρά των ψαριών.

Ο Δρ. Μπάκλεϊ λέει ότι η αιχμαλώτιση και η πώληση αυτού του είδους «αποφέρει μεγάλα χρηματικά ποσά στους ανθρώπους που ζουν σε αυτές τις περιοχές του Αμαζονίου», συνεπώς είναι ακόμη πιο επιτακτική η ανάγκη να κατανοήσουμε πώς επηρεάζεται από τις αλλαγές στο περιβάλλον του.