Αισιόδοξοι ότι η μείωση της παραγωγής εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου θα μπορούσε τελικά να σώσει την πολική αρκούδα εμφανίζονται Αμερικανοί επιστήμονες, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την ευρύτερα αποδεκτή αντίληψη ότι το λιώσιμο των παγετώνων στην Αρκτική θα την οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στον αφανισμό.
Οι ερευνητές του Κέντρου Γεωλογικών Ερευνών των ΗΠΑ κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα «τρέχοντας» με δύο τρόπους ένα κλιματικό μοντέλο από το 2000 έως το 2010. Υποθέτοντας ότι οι εκπομπές συνεχίζουν να αυξάνονται με τους ίδιους ρυθμούς, είδαν ότι οι παγετώνες, οι οποίοι είναι απαραίτητοι στις αρκούδες καθώς αναζητούν τροφή, υποχωρούν και θα εξαφανιστούν μέσα στη δεκαετία του 2020. Όταν όμως «έτρεξαν» το μοντέλο με βάση την υπόθεση ότι η αύξηση της παραγωγής αερίων του θερμοκηπίου σταματά μετά το 2020, διαπίστωσαν ότι οι πάγοι όχι μόνο δεν λιώνουν, αλλά από το ίδιο κιόλας έτος αρχίζουν σταδιακά να αποκαθίστανται, χωρίς ποτέ να ξεπερνούν το λεγόμενο σημείο καμπής, πέρα από το οποίο η κατάσταση θεωρείται πλέον μη αναστρέψιμη.
Εισάγοντας τα στοιχεία αυτά σε ένα δεύτερο μοντέλο για τις πολικές αρκούδες οι ερευνητές είδαν ότι στο πρώτο σενάριο, ο πληθυσμός τους συρρικνώνεται κατά τα δύο τρίτα έως το 2050, ενώ η μείωσή τους θα είναι, όπως γράφουν στην επιθεώρηση Nature, ελάχιστη εάν υλοποιηθεί το αισιόδοξο σενάριο.
Συνάδελφοι των ερευνητών του Κέντρου Γεωλογικών Ερευνών εμφανίζονται ιδιαίτερα επιφυλακτικοί. Λένε ότι η πραγματικότητα μπορεί να αποδειχθεί ότι απέχει κατά πολύ από τα αποτελέσματα υπολογιστικών μοντέλων, κάτι άλλωστε που αναγνώρισαν και οι ίδιοι οι συντάκτες της έκθεσης. «Για να κατανοήσουμε το φυσικό κόσμο είναι απαραίτητο να "τρέχουμε" μοντέλα προβλέψεων», λέει ο καθηγητής του Κέιμπριτζ, ειδικός σε θέματα πόλων, Τζούλιαν Ντάουντσγουελ. «Είναι όμως εξίσου σημαντικό να κατανοούμε ότι πρόκειται απλώς για μοντέλα και όχι για την πραγματικότητα, αφού συνήθως υπάρχουν πολλές εκδοχές για το μέλλον και όχι μόνο μία».
Αυξάνονται τα υβρίδια
Την ίδια ώρα ωστόσο, μία ακόμη ανησυχητική τάση διαπιστώνεται στην Αρκτική: η ραγδαία υποχώρηση των πάγων ενισχύει τις επαφές μεταξύ συγγενών ειδών οδηγώντας στην αύξηση των υβριδίων, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει πιο κοντά στον αφανισμό ευάλωτα ζώα όπως η πολική αρκούδα.
Σε έκθεσή τους, επιστήμονες του Εθνικού Εργαστηρίου Θαλάσσιων Θηλαστικών των ΗΠΑ στην Αλάσκα, αναφέρονται στον εντοπισμό 34 πιθανών υβριδικών ενώσεων μεταξύ ειδών μεγάλων θηλαστικών, φωτογραφίζοντας υβρίδια ανάμεσα σε διαφορετικά είδη φάλαινας ή φώκιας αλλά ακόμη και υβρίδια πολικών αρκούδων με αρκούδες γκρίζλι. Κυνηγοί μάλιστα σκότωσαν το 2006 ένα τέτοιο υβρίδιο λευκού χρώματος με καφέ «μπαλώματα». Πρόσφατα, άλλος κυνηγός τραυμάτισε θανάσιμα ζώο που, όπως έδειξαν εργαστηριακές αναλύσεις, ήταν υβρίδιο δεύτερης γενιάς!
