Ο αιφνίδιος θάνατος από ανακοπή καρδιάς αποδίδεται συνήθως σε μια ανωμαλία του ηλεκτρικού συστήματος της καρδιάς. Τώρα, μια νέα έρευνα αποδίδει το πρόβλημα σε γενετικά αίτια και εξηγεί γιατί δεν προϋπάρχουν εξωτερικά συμπτώματα ή γιατί δεν ανιχνεύεται κάποιο πρόβλημα στις εξετάσεις αίματος.

Μια ομάδα Αμερικανών ερευνητών από την Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς ανακάλυψε εννέα νέα γονίδια που κάνουν ένα άτομο ευάλωτο σε αιφνίδιο θάνατο από καρδιά και επιβεβαίωσε το ρόλο ενός ακόμα γονιδίου (Nos1ap).

Τα συγκεκριμένα γονίδια τροποποιούν τον χρονισμό των συστολών της καρδιάς (γνωστό ως "διάστημα QT"), που αντιστοιχεί στην συνολική διάρκεια της κοιλιακής εκπόλωσης και επαναπόλωσης.

Το διάστημα QT εντοπίζεται μέσω ενός κοινού ηλεκτροκαρδιογραφήματος. Οι άνθρωποι που εμφανίζουν επιμήκυνση του "διαστήματος QT, έχουν υψηλότερο κίνδυνο αιφνίδιου θανάτου.

Σύμφωνα με την έρευνα, που βασίστηκε σε περίπου 16.000 άτομα, όσα πιο πολλά από τα δέκα επίμαχα γονίδια έχει ένας άνθρωπος, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες αιφνιδίου θανάτου. Ένα έμφραγμα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να αποκτήσει κάποιος αυτό τον ανώμαλο καρδιακό ρυθμό (επιμήκυνση διαστήματος QT), όμως όσοι κληρονομούν αυτό το γενετικό ρίσκο, συχνά ποτέ δεν το μαθαίνουν.

«Το πρόβλημα με αυτούς τους ανθρώπους», δήλωσε ο καθηγητής Νταν ¶ρκινγκ, «είναι ότι δεν εμφανίζουν γνωστούς παράγοντες κινδύνου. Δεν έχουν υψηλή χοληστερίνη, ούτε είναι υπέρβαροι».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ