Επείγουσα έκκληση, προκειμένου οι συνομιλίες των κυβερνήσεων και του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, να συμπεριλάβουν πλέον και το άμεσο πρόβλημα της οξίνισης των ωκεανών, απευθύνουν οι κορυφαίες επιστημονικές Ακαδημίες του κόσμου.

«Η οξίνιση των ωκεανών αναμένεται να προκαλέσει μαζική διάβρωση των κοραλλιογενών υφάλων και δραματικές αλλαγές στη βιοποικιλότητα των ωκεανών μας, καθώς επίσης να έχει σημαντικές επιπτώσεις για την παραγωγή τροφής και την επιβίωση εκατομμυρίων ανθρώπων», προειδοποίησαν 70 επιστημονικές Ακαδημίες σε κοινή δήλωσή τους.

Η έκκληση έγινε κατά την έναρξη του 12ήμερου κύκλου διαπραγματεύσεων στη Βόννη, στο πλαίσιο της Συμφωνίας Πλαισίου του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, που έχει ως στόχο να οδηγήσει τα 192 συμμετέχοντα κράτη σε μια νέα παγκόσμια συμφωνία για το Κλίμα στην Κοπεγχάγη φέτος το Δεκέμβριο, με τον καθορισμό νέων στόχων για την περικοπή των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

«Όλοι γνωρίζουν ότι η διογκούμενη συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα οδηγεί στην κλιματική αλλαγή, αλλά υπάρχει άλλη μια περιβαλλοντική επίπτωση - η οξίνιση των ωκεανών- που δεν έχει ακόμα τραβήξει πολύ την προσοχή των πολιτικών», δήλωσε ο Μάρτιν Ρις, πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρίας Επιστημών της Βρετανίας.

«Αν οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα δεν μειωθούν κατά τουλάχιστον 50% μέχρι το 2050 και ακόμη περισσότερο στη συνέχεια, θα έρθουμε αντιμέτωποι με μια υποθαλάσσια καταστροφή, με μη αναστρέψιμες συνέπειες για τη θαλάσσια βιοποικιλότητα. Οι συνέπειες θα είναι παγκόσμιες, απειλώντας τη διατροφική ασφάλεια, την προστασία των ακτών και τις τοπικές οικονομίες, γι' αυτό στην Κοπεγχάγη αυτή η πολύ σοβαρή απειλή πρέπει να τεθεί επί τάπητος», πρόσθεσε.

Σύμφωνα εξάλλου με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, η οξίνιση των ωκεανών, που αποτελεί άμεση συνέπεια των αυξανομένων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, πρόκειται να μεταβάλει για πάντα τα θαλάσσια οικοσυστήματα του πλανήτη, αλλά θα έχει και σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις, όπως απώλεια εισοδήματος για πολλούς ανθρώπους και αύξηση της ανεργίας.

Όπως η όξινη βροχή αποτελεί σημαντικό πρόβλημα στην ξηρά, έτσι και η οξίνιση των υδάτων των ωκεανών προκαλείται σε μεγάλο βαθμό από την εντατική καύση των ορυκτών καυσίμων και την αποψίλωση των δασών κατά τους δύο τελευταίους αιώνες. Οι διαδικασίες αυτές έχουν αυξήσει κατά σχεδόν 40% το επίπεδο του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, γεγονός που με τη σειρά του μεταβάλλει διαρκώς την χημεία των θαλασσών, κάνοντας όλο και πιο όξινα τα επιφανειακά ύδατα.

Οι πληθυσμοί των ψαριών και οι άλλοι θαλάσσιοι οργανισμοί, όπως το πλαγκτόν, τα οστρακόδερμα (καβούρια κλπ), οι γαρίδες και τα κοράλλια αναμένεται να πληγούν σοβαρά από την εντεινόμενη οξίνιση των νερών, γεγονός που πιθανότατα θα οδηγήσει πολλές αλιευτικές κοινότητες σε όλο τον κόσμο στο χείλος της οικονομικής καταστροφής.