Συντηρητικοί, ανήσυχοι για το μεταναστευτικό και χωρίς καμία ανοχή για τα σκάνδαλα των κυβερνώντων προσήλθαν στις κάλπες οι Ευρωπαίοι, σύμφωνα με τον Economist.

Συνήθως, το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών καθορίζεται με βάση τα ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Αυτή τη φορά, όμως, εύκολα μπορεί να «διαβάσει» κανείς τις ιδιαίτερες τάσεις που επικράτησαν την 7η Ιουνίου.

Η κεντροαριστερά δεν κατόρθωσε να επωφεληθεί από την εκ θεμελίων κρίση των ελεύθερων αγορών, την ώρα που η απήχηση των κεντροδεξιών παρατάξεων παρέμενε σταθερή ή υποχωρούσε ελαφρώς.

Οι κατέχοντες την εξουσία δεν τιμωρήθηκαν ισοβαρώς, αλλά «την πλήρωσαν» όσοι το όνομά τους ενεπλάκη σε σκάνδαλα. Η «αδέξια» ψήφος διαμαρτυρίας κατέληξε στα λαϊκίστικα και ακροδεξιά σχήματα που ουρλιάζουν για κλείσιμο των συνόρων, απέλαση των μεταναστών και διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τη νέα του σύνθεση, το Ευρωκοινοβούλιο θα βρίθει «οχυρωμένων» κομμάτων που ζητούν προστασία των εθνικών συνόρων από οποιαδήποτε εξωγενή επιρροή, συμπεριλαμβανομένης και εκείνης των Βρυξελλών.

Στην Ολλανδία, το Κόμμα της Ελευθερίας υπόσχεται να απαγορεύσει το Κοράνι, να αχρηστεύσει το Ευρωκοινοβούλιο και να «πετάξει έξω» τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Στη Φιλανδία, το κόμμα «True Finns» (Γνήσιοι Φιλανδοί) ήρθε από το πουθενά για να κερδίσει μια έδρα στο Ευρωκοινοβούλιο. Στην Ουγγαρία, η ξενοφοβική παράταξη Jobbik, με την πολεμική της για «υπεράσπιση του πολίτη» εξασφάλισε τρεις έδρες. Ακροδεξιές παρατάξεις με αντιμεταναστευτική τοποθέτηση κέρδισαν έδαφος και έδρες σε Αυστρία, Δανία, Ιταλία, Ελλάδα και Σλοβακία.

Οι Σοσιαλιστές κατατροπώθηκαν, παρότι παραμένουν στη δεύτερη θέση, και βλέπουν την επιρροή τους να συρρικνώνεται σημαντικά. Μέχρι πρότινος, πολιτική των τριών βασικών παρατάξεων στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν η επίτευξη ομοφωνίας σε όλες σχεδόν τις νομοθετικές προτάσεις.

Στο εξής, η ενισχυμένη δεξιά φαίνεται πως θα αποφασίζει για την τύχη των υπό ψήφιση θεμάτων… μόνη της. Με περισσότερους Ευρωσκεπτικιστές στο Ευρωκοινοβούλιο, οι στρατηγικές «ομοφωνίας» ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά στους δημοσιογράφους ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Γουίλφρεντ Μάρτινς, οι τρεις μεγάλες «οικογένειες που ίδρυσαν την Ευρώπη» και είναι αποφασισμένες να συνεργαστούν μεταξύ τους.