Ανοδικές τάσεις παρουσιάζει ο τουρισμός στη φύση (nature tourism) σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του ¶ντριου Μπάλμφορντ από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, στην οποία εξετάστηκαν δεδομένα από 280 προστατευόμενες περιοχές –όπως εθνικά πάρκα– σε 20 χώρες.

Το διάστημα 1992-2006 ο αριθμός των φυσιολατρών επισκεπτών αυξήθηκε στις 15 και μειώθηκε στις 4 από τις 20 χώρες. Στην Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική, μάλιστα, ο αριθμός των επισκεπτών εμφάνισε σημαντική αύξηση, ενώ δεν συνέβη το ίδιο στην Αμερική και την Αυστραλασία.

Η δημοτικότητα των διακοπών στη φύση μπορεί να σχετίζεται με το βιοτικό επίπεδο μιας χώρας, αλλά με τρόπο διαφορετικό από αυτόν που φανταζόμαστε, υποστηρίζει ο Μπάλμφορντ.

«Όταν συγκρίνει κανείς τις τάσεις στον αριθμό των τουριστών σε σύγκριση με το επίπεδο πλούτου μιας χώρας, συνειδητοποιεί ότι ο ρυθμός αύξησης των τουριστών έχει τελματώσει στις πλούσιες χώρες, ενώ σημαντική είναι η αύξηση στα φτωχότερα κράτη –όπως η Μαδαγασκάρη για παράδειγμα».

Πριν την έρευνα του Μπάλμφορντ είχε δημοσιευτεί ευρέως η μελέτη των Πέργαμ και Ζάραντικ, η οποία υποστηρίζει ότι οι αριθμοί των τουριστών στις προστατευόμενες περιοχές στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία εμφανίζουν πτωτικές τάσεις τις τελευταίες δεκαετίες.

Η αρχική εργασία υποστήριζε ότι οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τις διακοπές στη φύση για χάρη της «βιντεοφιλίας», η οποία περιλαμβάνει «καθιστικές» δραστηριότητες, όπως την παρακολούθηση τηλεόρασης, παρά εξορμήσεις στη φύση.

Παρότι η έρευνα του Μπάλμφορντ συνάδει με την αρχική έρευνα όσον αφορά στην πτώση της τουριστικής κίνησης φυσιολατρών στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία, υποστηρίζει ότι δεν πρόκειται για παγκόσμια τάση.

Πηγή: NewScientist