Πίσω από τον ευγενή και φιλόδοξο αγώνα της Ευρώπης κατά των κλιματικών αλλαγών κρύβεται η αποφασιστικότητά της να προστατέψει τους επιχειρηματικούς της κλάδους, παρατηρεί η La Tribune.

Εάν η Κοπεγχάγη αποδειχθεί ατελέσφορη, η Ευρώπη είναι διατεθειμένη θα εξαιρέσει 164 κλάδους από την υποχρέωση εξαγοράς δικαιωμάτων ρύπων, καταγγέλλει η γαλλική εφημερίδα.

Μετά το 2013, οι κλάδοι με τα μεγαλύτερα αποτυπώματα άνθρακα θα είναι υποχρεωμένοι να εξαγοράζουν δικαιώματα εκπομπών μέσω μιας χρηματοοικονομικής αγοράς σε διαπραγματεύσιμη τιμή άνω των 30 ευρώ ανά τόνο διοξειδίου του άνθρακα.

Αυτά, τουλάχιστον, ορίζει η θεωρία. Στην πράξη, όμως, ενώ αρχικά προτάθηκε να παρασχεθούν δωρεάν δικαιώματα εκπομπής σε έναν-δύο κλάδους που θεωρούνται εξαιρετικά ευάλωτοι στο διεθνή ανταγωνισμό προσκειμένου να αποφευχθούν φαινόμενα «διαρροής άνθρακα» σε «παραδείσους ρύπανσης», ο κατάλογος με τις εξαιρέσεις μακραίνει διαρκώς. Οι εξαιρέσεις που έχει δώσει η Κομισιόν σε «ευαίσθητους» κλάδους και υποκλάδους ανέρχονται σε 164.

Σύμφωνα με τα πρώτα συμπεράσματα της συνόδου στις Βρυξέλλες την εβδομάδα που πέρασε, «ο κατάλογος θα επανεξεταστεί ανάλογα με την έκβαση των διαπραγματεύσεων στην Κοπεγχάγη», υποστηρίζει ο Βρετανός βουλευτής Κρις Ντέιβις. Οι υπεύθυνοι χάραξης στρατηγικής είναι ειδικοί στον καθορισμό φιλόδοξων στόχων, αλλά τα πράγματα αλλάζουν όταν μπαίνουν στην καρδιά του προβλήματος, επισημαίνει.

Οι 164 κλάδοι που έχουν λάβει εξαίρεση αντιστοιχούν στο 77% των συνολικών εκπομπών στον τομέα των μεταποιήσεων –κάτι που δεν εμποδίζει, ωστόσο, τους Ευρωπαίους ηγέτες να διατηρούν τη γραμμή τους. Η Ανγκέλα Μέρκελ, για παράδειγμα, υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια τους κλάδους του τσιμέντου και του ασβέστη, ενώ ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι καυχιέται ότι κατάφερε να εξασφαλίσει τους Ιταλούς κατασκευαστές.

Όλοι μαζί οι κλάδοι ασκούν ασφυκτική πίεση στις Βρυξέλλες προκειμένου να εξασφαλίσουν μια θέση στο κλαμπ των «ευαίσθητων» κλάδων. Υπό την απειλή της μεταφοράς των μονάδων παραγωγής σε άλλες χώρες, οι Ευρωπαίοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με το δίλημμα της διάσωσης του κλίματος έναντι της διάσωσης θέσεων εργασίας. Στην Κοπεγχάγη, οι Ευρωπαίοι θα φέρουν μαζί και το σωσίβιό τους ώστε να είναι προετοιμασμένοι σε περίπτωση που οι διαπραγματεύσεις ναυαγήσουν.