Ο λόγος που τα περιβαλλοντικά προβλήματα θεωρούνται δυσεπίλυτα είναι ότι η Γη αποτελεί «κοινό αγαθό», παρατηρεί το περιοδικό NewScientist, το οποίο διερωτάται πώς μπορούμε να αυξήσουμε την ευαισθητοποίηση των πολιτών ώστε να θεωρήσουν τα προβλήματα του πλανήτη δικά τους.

Οι αρθρογράφοι, Ντέιβιντ Ραντ και Μάρτιν Νόβακ από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ φέρουν το παράδειγμα του παιχνιδιού με τα κοινά αγαθά: οι πολίτες διαθέτουν ένα χρηματικό ποσό, μέρος του οποίου μπορούν να διαθέτουν ανώνυμα για το κοινό καλό. Τα χρήματα που συγκεντρώνονται μοιράζονται ισομερώς σε όλους τους παίκτες. Όσο περισσότερα χρήματα μπαίνουν στο κοινό ταμείο, τόσο περισσότερο ωφελούνται οι παίκτες. Σε προσωπικό επίπεδο, όμως, η συνεισφορά στα κοινά έχει κόστος.

Εάν όλοι οι παίκτες συνεισφέρουν όλα τους τα χρήματα, στο τέλος του παιχνιδιού καταλήγουν με τα διπλά χρήματα, ενώ όσο περισσότεροι απέχουν τόσο περισσότερο μειώνεται το κοινό όφελος.

Μετά από πειράματα έχει διαπιστωθεί ότι η δημοσιοποίηση της συνεισφοράς των παικτών κάνει την προσφορά τους βιώσιμη σε μακροπρόθεσμο επίπεδο. Απ’ ό,τι φαίνεται, το «καλό όνομα» αντισταθμίζει το κόστος της συνεισφοράς, ενώ τα εγωιστικά άτομα έχουν με αυτό τον τρόπο ισχυρότερο κίνητρο για προσωπική προβολή.

Οι αρθογράφοι μεταφέρουν στη συνέχεια το παράδειγμα στην πραγματική ζωή και συγκεκριμένα στο ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος. «Εάν δινόταν στη δημοσιότητα το περιβαλλοντικό αποτύπωμα του καθενός μας, η επιθυμία μας να διαφυλάξουμε την κοινωνική μας υπόληψη θα επηρέαζε θετικά την περιβαλλοντική μας διαγωγή», συμπεραίνουν.

Ήδη η δύναμη της φήμης έχει εισχωρήσει στη διαφήμιση των υβριδικών αυτοκινήτων, ενώ πολλές εταιρείες ενέργειας χαρίζουν πράσινα σημαιάκια στους πελάτες τους που χρεώνονται περισσότερο προκειμένου να εξασφαλίζουν ενέργεια από «πράσινες» πηγές.

Αυτού του είδους οι πράξεις έχουν διπλό σκοπό: καταρχάς, δίνουν την ευκαιρία τους περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένους να αποκομίσουν οφέλη σε κοινωνικό επίπεδο , ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται η πίεση στους λιγότερο ευαισθητοποιημένους από τον κοινωνικό τους περίγυρο.

Σε έναν κόσμο όπου όλοι θα είμαστε υπόλογοι στους συνανθρώπους μας για το περιβαλλοντικό μας αποτύπωμα, το κίνητρο να περιορίσουμε τις ενεργειακές μας ανάγκες θα είναι ισχυρό προκειμένου να είμαστε κοινωνικά αποδεκτοί, υποστηρίζει το επιστημονικό περιοδικό.