Όταν ο Αμερικανός πρόεδρος μεταβεί αύριο στη Νορβηγία για να παραλάβει το Νόμπελ Ειρήνης, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια μεγάλη πρόκληση: πρόκειται για τον ηγέτη ενός κράτους που βρίσκεται σε πόλεμο και που ταυτόχρονα καλείται να παραλάβει την ανώτερη επιβράβευση για τις ειρηνευτικές προσπάθειες μια προσωπικότητας –ένα βραβείο που ακόμη και ο ίδιος έχει παραδεχθεί ότι δεν αξίζει.

Το σχήμα γίνεται ακόμη πιο οξύμωρο, καθώς ο Μπάρακ Ομπάμα καλείται να εκφωνήσει την ομιλία παραλαβής του Νόμπελ εννέα μόλις ημέρες μετά την εντολή του για αποστολή 30.000 επιπλέον Αμερικανών στρατιωτών στο Αφγανιστάν.

«Υπάρχει ένα εξαιρετικά κρίσιμο ερώτημα», τονίζει ο Ντέιβιντ ¶ξελροντ, ανώτατος σύμβουλος του Ομπάμα. «Πώς μπορείς να συμβιβάσεις το ρόλο σου ως αρχιστράτηγος με τα όνειρά σου για έναν πιο ειρηνικό κόσμο εν ώρα πολέμου; Αυτό το ερώτημα πρόκειται να αναπτύξει αναλυτικά».

Ο Μπάρακ Ομπάμα δεν είναι ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος που βραβεύεται με Νόμπελ. Πριν αυτό αυτόν έχουν προηγηθεί ο Θεόδωρος Ρούλβελτ –για το ρόλο του στον τερματισμό του πολέμου Ρωσίας-Ιαπωνίας– και ο Γουντρόου Ουίλσον για το ειρηνευτικό σχέδιο λήξης του ΑΆ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η ιστορία μας διδάσκει, ωστόσο, όταν οι σημερινές συνθήκες υπό τις οποίες βραβεύεται ο Ομπάμα είναι πολύ διαφορετικές. Στην κρίσιμη αυριανή του ομιλία ενόπιων της επιτροπής Νόμπελ, πρόκειται να παρουσιάσει αναλυτικά τη στρατηγική του για το Αφγανιστάν, υπογραμμίζοντας πόσο σημαντική είναι η αποστολή για την προαγωγή της ειρήνης, καθώς και να επαναλάβει τα ταπεινά λόγια που εξέφερε μόλις πληροφορήθηκε για τη βράβευσή του στις 9 Οκτωβρίου.

Όταν οι πρόεδροι εκφωνούν τους κρισιμότερους λόγους της θητείας τους –όπως ο λόγος Ομπάμα για τον πυρηνικό αφοπλισμό στην Πράγα και για τον μουσουλμανικό κόσμο στο Κάιρο– ο Λευκός Οίκος καταγράφει λεπτομερώς τις αντιδράσεις του κοινού. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, το κοινό –βραβευθέντες επίσης– είναι κάτι που ο Ομπάμα δεν μπορεί να ελέγξει.

Πηγή: The New York Times