Η ηλικία των 39 ετών αποτελεί ένα κρίσιμο όριο για τους ανθρώπους, καθώς τότε κορυφώνεται η ικανότητα αντίδρασης του εγκεφάλου τους στα ερεθίσματα, ενώ στη συνέχεια αρχίζει η διαδικασία επιβράδυνσης και εκφύλισης, σύμφωνα με έρευνα του Γιώργου Μπαρτζώκη, καθηγητή νευρολογίας του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας Λος ¶ντζελες (UCLA) και μέλους του Ινστιτούτου Έρευνας του Εγκεφάλου και του Ινστιτούτου Νευρο-Απεικόνισης του ίδιου πανεπιστημίου.
Η επιστημονική ομάδα υπό τον δρα Μπαρτζώκη ζήτησε από 72 άνδρες ηλικίας 23 έως 80 ετών να κτυπούν το δάκτυλό τους όσο πιο γρήγορα μπορούσαν επί δέκα δευτερόλεπτα. Παράλληλα οι ερευνητές έκαναν απεικονιστικό έλεγχο στον πρόσθιο λοβό του εγκεφάλου των εθελοντών (με απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού - MRI) και μετρούσαν την ποσότητα μυελίνης, της λιπώδους μονωτικής ουσίας που περιβάλλει τους νευρικούς άξονες και επιτρέπει τη μετάδοση των μηνυμάτων στον εγκέφαλό μας.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν άμεση σχέση ανάμεσα στα δύο μεγέθη: Τόσο η ταχύτητα που οι εθελοντές κτυπούσαν τα δάκτυλά τους, όσο και η ποσότητα μυελίνης τους, βρέθηκαν να μειώνονται με αυξανόμενο ρυθμό μετά την ηλικία των 39 ετών (και τα δύο μεγέθη ακολουθούσαν μια σχεδόν κωδωνοειδή καμπύλη που είχε ως κορυφή την ηλικία των 39 ετών), σύμφωνα με δημοσιεύματα στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες Live Science και Science Daily.
Ο Μπαρτζώκης χαρακτήρισε "πολύ εντυπωσιακά" τα ευρήματα και, όπως είπε, "πιθανώς εξηγούν γιατί, πέρα από τα αρθριτικά προβλήματα, ακόμα και οι πιο ικανοί αθλητές αποσύρονται και όλοι οι γηραιότεροι άνθρωποι κινούνται αργότερα σε σχέση με την εποχή της νεότητάς τους".
Η ποσότητα μυελίνης στα εγκεφαλικά κυκλώματα ήταν γνωστό ότι αποκορυφώνεται στη μέση ηλικία. Ο Μπαρτζώκης και άλλοι επιστήμονες έχουν εδώ και καιρό υποστηρίξει ότι η γήρανση του εγκεφάλου μπορεί πρωτίστως να σχετίζεται με αυτή τη μείωση της μυελίνης όσο περνάνε τα χρόνια. Σταδιακά ο εγκέφαλος χάνει τη δυνατότητα να αντικαθιστά τη μυελίνη, με συνέπεια οι γνωσιακές, μνημονικές, αισθητηριακές και κινητικές λειτουργίες του να αρχίζουν μια αργή αλλά αναπότρεπτη πτωτική πορεία.
Σύμφωνα με τον Μπαρτζώκη, εφόσον η μείωση της μυελίνης αρχίζει μετά τα 39 χρόνια, υπάρχει αρκετό χρονικό περιθώριο, με τις κατάλληλες θεραπευτικές παρεμβάσεις, να μεταβληθεί η πορεία γήρανσης του εγκεφάλου και πιθανώς να καθυστερήσει η εμφάνιση εκφυλιστικών παθήσεων όπως το Αλτσχάιμερ.
Η έρευνα παρουσιάζεται στο περιοδικό "Neurobiology of Aging" (Νευροβιολογία της Γήρανσης).
ΑΠΕ-ΜΠΕ
