Πάνω από 150 ημέρες συγκρούσεων έχουν συμπληρωθεί στην Ουκρανία, με τον πόλεμο, σύμφωνα με το Bloomberg, να περνάει σε μια νέα φάση καθώς τα πυραυλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς που προμηθεύονται οι Ουκρανοί από τις ΗΠΑ διακόπτουν την προέλαση της Ρωσίας στην ανατολική περιοχή του Ντονμπάς και ανοίγουν την πόρτα για μια πιθανή αντεπίθεση. Την ίδια ώρα η Μόσχα φαίνεται να αναβαθμίζει τους στόχους της, επιθυμώντας την απομάκρυνση της κυβέρνησης του Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Σχολιάζοντας τον τρόπο ηγεσίας του Ουκρανού προέδρου, ο Αυστραλός απόστρατος στρατηγός και συγγραφέας, Μικ Ράιαν, εκτιμάει ότι ένα στοιχείο είναι ιδιαίτερα σημαντικό: οι επισκέψεις στα στρατεύματα που βρίσκονται στο πεδίο.
Και εξηγεί τους λόγους:
- Οι επισκέψεις επιτρέπουν στον Ζελένσκι να αποκτήσει εικόνα σχετικά με το ηθικό και την ικανότητα των στρατιωτικών του στο πεδίο. «Μπορείτε να διαβάζεις αναφορές όλη την ημέρα, αλλά δεν υπάρχει υποκατάστατο του να περπατήσεις μαζί με τους ηγέτες», λέει χαρακτηριστικά.
- Του δίνεται η ευκαιρία να κάνει ερωτήσεις. «Αυτή είναι μια σημαντική λειτουργία ενός ηγέτη στην αλληλεπίδρασή του με τους στρατιωτικούς διοικητές. Ακόμη και το καλύτερο προσωπικό δεν μπορεί να προβλέψει όλες τις ερωτήσεις που μπορεί να έχουν οι ηγέτες τους», σημειώνει ο Ράιαν.
- Δίνεται η δυνατότητα να ασχοληθεί με κατώτερους στρατιώτες στο πεδίο, να τους εμπνεύσει, να αναγνωρίσει τη θυσία τους και να υπενθυμίσει τον σκοπό των θυσιών τους. «Ο σκοπός είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορεί να προσφέρει ένας ηγέτης».
- Δείχνει ότι έχει εμπιστοσύνη στον στρατό του έθνους του. «Δείχνει ότι αισθάνεται άνετα να θέσει τη ζωή του στα χέρια του στρατού, και είναι μια σημαντική και στρατηγική άσκηση οικοδόμησης εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών».
- Διαφοροποιείται από τον Ρώσο ηγέτη. «Είναι απίθανο ο Πούτιν να επισκεφθεί ποτέ τα ρωσικά στρατεύματα στην Ουκρανία».
- Οι επισκέψεις τραβούν την προσοχή του κοινού στην Ουκρανία. «Αποδεικνύοντας ότι δεν είναι ''αρχηγός αποθήκης'', δείχνει στους δυτικούς πολίτες ότι είναι ο ηγέτης ενός έθνους που αξίζει να υποστηριχθεί ''μέχρι το τέλος''. Αυτό είναι σημαντικό καθώς αυξάνεται ο πληθωρισμός και το ενεργειακό κόστος».
naftemporiki.gr
