Του Μιχάλη Ψύλου
[email protected]
Ο ρωσικός πόλεμος μαίνεται στην Ουκρανία για περισσότερες από 100 ημέρες. Χωριά και πόλεις δέχονται επιθέσεις καθημερινά Το πρωί της Κυριακής η πρωτεύουσα Κίεβο σφυροκοπήθηκε ξανά, για πρώτη φορά τις τελευταίες εβδομάδες. Και το χειρότερο: Ουδείς μπορεί πραγματικά να υπολογίσει πόσο θα διαρκέσει αυτός ο πόλεμος στην Ευρώπη.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δεν έχει να επιδείξει μέχρι στιγμής κάποια πραγματικά μεγάλη στρατιωτική επιτυχία . Αυτό οφείλεται κυρίως στην υποστήριξη που λαμβάνει η Ουκρανία από τη Δύση: όπλα, πληροφορίες από τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες, ανθρωπιστική βοήθεια και πολλά χρήματα.
«Μπορεί να χρειαστούν άλλοι δύο έως έξι μήνες για να τελειώσει ο πόλεμος», δήλωσε ο Μιχάιλο Ποντόλιακ, σύμβουλος του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι σε συνέντευξή του στη διαδικτυακή πύλη της ρωσικής αντιπολίτευσης Medusa. «Θα υπάρξουν διαπραγματεύσεις μόνο όταν αλλάξει ο συσχετισμός στο πεδίο της μάχης και η Ρωσία δεν θα μπορεί πλέον να υπαγορεύει τους όρους της», πρόσθεσε.
Το ερώτημα είναι βέβαια για πόσο καιρό η Δύση φαίνεται διατεθειμένη να στηρίζει την Ουκρανία, στον βαθμό που το κάνει όπως μέχρι τώρα. Ιδιαίτερα, καθώς οι κυρώσεις στη Ρωσία δεν πλήττουν μόνο τη Μόσχα, αλλά και την ευρωπαϊκή οικονομία.
Σύμφωνα με την Washington Post, στο σημείο αυτό εστιάζει πλέον τη στρατηγική του ο Πούτιν : Ο Ρώσος πρόεδρος προετοιμάζεται για έναν μακρύ πόλεμο φθοράς στην Ουκρανία και θα επιδιώξει να χρησιμοποιήσει οικονομικά όπλα, όπως τον αποκλεισμό των εξαγωγών σιτηρών της Ουκρανίας, για να μειώσει τη δυτική υποστήριξη προς το Κίεβο. Ο Πούτιν πιστεύει ότι «η Δύση θα εξαντληθεί», αναφέρει στην αμερικανική εφημερίδα ένας Ρώσος ολιγάρχης, που φυσικά θέλει να παραμείνει ανώνυμος.
«Ο Πούτιν προσπαθεί να αλλάξει την κατάσταση και πιστεύει ότι μακροπρόθεσμα θα κερδίσει, επειδή οι δυτικοί ηγέτες είναι ευάλωτοι και η κοινή γνώμη στη Δύση μπορεί να αλλάξει σε μια μέρα», λέει ο Ρώσος ολιγάρχης και εξηγεί: Ο Πούτιν «είναι ένας πολύ υπομονετικός άνθρωπος. Έχει την πολυτέλεια να περιμένει έξι έως εννέα μήνες, γιατί μπορεί να ελέγξει τη ρωσική κοινωνία πολύ καλύτερα από ό,τι η Δύση μπορεί να ελέγξει τους πολίτες της».
Η Ευρώπη βρίσκεται άλλωστε αντιμέτωπη με έναν αυξανόμενο πληθωρισμό που οδηγεί σε πτώση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών.
Το ευρωπαϊκό εμπάργκο στις εξαγωγές διά θαλάσσης του ρωσικού πετρελαίου, έχει προς το παρόν μικρό αντίκτυπο στη Ρωσία και πολύ μεγαλύτερο στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις στην ΕΕ.
Ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης Σεργκέι Γκούριεφ υποστηρίζει μάλιστα στην Washington Post ότι ο Πούτιν δεν έχει άλλη επιλογή από το να συνεχίσει τον πόλεμο με την ελπίδα ότι ο αποκλεισμός των σιτηρών της Ουκρανίας θα «οδηγήσει σε αστάθεια στη Μέση Ανατολή και ένα νέο κύμα προσφύγων».
Ο Πούτιν τρίβει τα χέρια του βλέποντας την Ευρώπη να αναλώνεται επί εβδομάδες σε διπλωματικά παζάρια για τους όρους του εμπάργκο πετρελαίου. Και θεωρεί ότι ο χρόνος κυλάει υπέρ του. Η Ευρώπη;
