Συρματοπλέγματα, δαπάνες εκατομμυρίων ευρώ για συστήματα παρακολούθησης, διάλυση αυτοσχέδιων καταυλισμών … στη διάρκεια 30 ετών η Γαλλία σταδιακά έχει μετατρέψει σε οχυρό τα βόρεια σύνορά της προκειμένου να εμποδίσει τους παράτυπους μετανάστες να διασχίσουν τη Μάγχη και υιοθέτησε μια “αποτρεπτική πολιτική” απέναντί τους, καταγγέλλει έκθεση που δημοσιεύθηκε σήμερα.

“Από την παρενόχληση και τη βία, στόχος του κράτους είναι να εκδιώξει τους εκτοπισμένους ωθώντας τους στα άκρα”, σχολιάζει ο Πιερ Μπονβάλ, συντάκτης της έκθεσης αυτής που καταρτίστηκε για λογαριασμό της Πλατφόρμας Στήριξης Μεταναστών (Plateforme de soutien aux migrants- PSM),

“Εδώ και 30 χρόνια στα γαλλοβρετανικά σύνορα το γαλλικό κράτος ασκεί μια πολιτική αποτροπής”, η οποία συνίσταται, σύμφωνα με τον συντάκτη της έρευνας, στην επίδειξη ισχύος προκειμένου “να διαβεβαιώσει την κοινή γνώμη και τους πολίτες για την ικανότητά του να επιβάλει την τάξη”.

Διότι στην πραγματικότητα “κανένας αστυνομικός, διοικητικός ή νομικός μηχανισμός” που έχει εφαρμοστεί, αλλά ούτε και άλλα μέσα, όπως τα συρματοπλέγματα, αλλά ούτε και οι διμερείς συμφωνίες με τη Βρετανία έχουν καταφέρει να εμποδίσουν τους μετανάστες να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή τους για να περάσουν τα σύνορα με τη Βρετανία μέσα σε φορτηγά ή πλέον μέσω θαλάσσης, παρατηρεί η έκθεση που δημοσιεύθηκε 19 χρόνια μετά τις συμφωνίες του Λε Τουκέ (4 Φεβρουαρίου 2003), με τις οποίες η Γαλλία ανέλαβε τη διαχείριση των συνόρων στο Καλαί.

Το 1997, έπειτα από ένα πρώτο κύμα μεταναστών κυρίως από το Κόσοβο, ξεκίνησε η ανάπτυξη αστυνομικών για την αντιμετώπιση των παράτυπων μεταναστών, σημειώνει ο συντάκτης της έκθεσης.

Έκτοτε ο διάπλους της Μάγχης έχει αναχθεί στη μοναδική οδό για όσους μετανάστες επιθυμούν να φτάσουν στη Βρετανία.

Οι αυτοσχέδιοι καταυλισμοί κοντά στις γαλλικές αρχές άρχισαν να διαδέχονται ο ένας τον άλλον --από τον Σανγκάτ στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ως τη “ζούγκλα” του Καλαί εν μέσω μεταναστευτικής κρίσης το 2015-- για να φτάσει πλέον το γαλλικό κράτος να υιοθετήσει μια πολιτική αποτροπής απέναντι στους παράτυπους μετανάστες, η οποία τους καταδικάζει “να περιπλανώνται” .

Στο μεταξύ η συνεργασία με τη Βρετανία έχει ενισχυθεί με την υπογραφή διάφορων διμερών συμφωνιών. Μετά τις συμφωνίες του Λε Τουκέ, που τέθηκαν σε ισχύ το 2004, ακολούθησε η συμφωνία του Σάντχερστ το 2018 – η 19η συνολικά--, με τη Βρετανία να επενδύει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για να στεγανοποιήσει τις γαλλικές ακτές.

Αποτέλεσμα: τουλάχιστον 1,28 δισεκ. ευρώ έχουν δαπανηθεί από το 1998 για συρματοπλέγματα, φράκτες, κλειστά συστήματα παρακολούθησης, ιδιωτική ασφάλεια και άλλα μέτρα.

Ένα οπλοστάσιο στο οποίο προστίθεται “η καθημερινή παρενόχληση”, “η αστυνομική βία” ή ακόμη και “η παρεμπόδιση πρόσβασης σε θεμελιώδη δικαιώματα”.

Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες “το κράτος τελειοποίησε το αποτρεπτικό του δόγμα” για να καταλήξει να μετατρέψει τις ακτές “σε οχυρό”, τονίζει ο Μπονβάλ.

Μέχρι παραλόγου, εκτιμά: “Τελικά οι αλλοδαποί δεν μπορούν ούτε να εισέλθουν” στη Γαλλία και το ευρωπαϊκό έδαφος, “ούτε να μείνουν, ούτε να φύγουν”.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ