Ελίζα Καραγιώργη
[email protected]

Ζακ Σιράκ, Νικολά Σαρκοζί, Φρανσουά Ολάντ, Εμανουέλ Μακρόν... Μέσα από την «μακροημέρευσή» της στην κεφαλή της Γερμανίας, η Άνγκελα Μέρκελ έχει συναναστραφεί πολλά χρόνια με τους ενοίκους των Ηλυσίων Πεδίων. Για την τελευταία επίσημη επίσκεψή της στη Γαλλία , το BFMTV.com έκανε μια ανασκόπηση στη σχέση της Καγκελαρίου με τον κάθε πρόεδρο.

Κλασική μουσική και ένα… χειροφίλημα από τον Ζακ Σιράκ

Η εκλογή της Άνγκελα Μέρκελ το 2005 γίνεται ενώ ο Ζακ Σιράκ αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες. Αποδυναμωμένος από το «όχι» στο δημοψήφισμα για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, ο Γάλλος πρόεδρος θεωρεί ωστόσο τον εαυτό του σε θέση ισχύος απέναντι στην Καγκελάριο, την οποία θεωρεί «μια απλή ντροπαλή νεαρή γυναίκα από την Ανατολή», εκτιμά η Liberation.

EPA/OLIVER WEIKEN

 Ο τότε αρχηγός του γαλλικού κράτους επιδιώκει επίσης να σκηνοθετήσει τον εαυτό του κατά την πρώτη του συνάντηση με τη Γερμανίδα κάνοντάς της ένα χειροφίλημα. «Πρακτική ενός παππού», υπογραμμίζει η γερμανική εφημερίδα Tageszeitung, η οποία «δεν αλλάζει την κατάσταση στις γαλλογερμανικές σχέσεις».

Μεταξύ του ηγέτη, μιας ανερχόμενης πολιτικής φιγούρας στην ευρωπαϊκή σκηνή, και του προέδρου στο τέλος της θητείας του, οι σχέσεις είναι ευγενικές αλλά χωρίς ιδιαίτερη εγγύτητα.

«Δεν είναι όπως με τον Σρέντερ: δεν είχαν πραγματικά χρόνο να συνεργαστούν», αναφέρει στη συνέχεια το περιβάλλον του πολιτικού στη Le Figaro.

Για το τελευταίο του Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το 2007, ο Ζακ Σιράκ άφησε ωστόσο γνωστό ότι θα πήγαινε «πρόθυμα» στη συναυλία που δόθηκε το ίδιο βράδυ από τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Βερολίνου. Ένα είδος δώρου στην Άνγκελα Μέρκελ, ενώ ο ίδιος δύσκολα εκτιμούσε την κλασική μουσική, αλλά είναι ένα από τα πάθη της Καγκελαρίου.

Βούτυρο και τυρί κάτω από τα μάτια του Νικολά Σαρκοζί

Το «ζευγάρι» που σχηματίστηκε από την κ. Μέρκελ και τον Νικολά Σαρκοζί τίθεται σε δοκιμασία, λίγες μόλις εβδομάδες μετά τις προεδρικές εκλογές του 2007, χάρη στην κρίση των στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ.

Τότε είναι «δύο διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες που συγκρούονται», λέει ο Φρανκ Μπάασνερ, διευθυντής του Γαλλο-γερμανικού Ινστιτούτου στο Ludwigsburg για τον ευρωπαϊκό ειδησεογραφικό ιστότοπο Euractiv.

«Έχουμε έναν νεαρό και δυναμικό πρόεδρο που αντιμετωπίζει τον ήρεμο, στοχαστικό και νηφάλιο χαρακτήρα της Καγκελαρίου. Ήθελε να αλλάξει πολλά πράγματα, αλλά δεν είχε υπομονή με τους Γερμανούς. Πρέπει να συνειδητοποίησε πολύ οδυνηρά ότι η απόφαση... δεν είναι τόσο εύκολη όσο αυτή στη Γερμανία, καθώς η καγκελάριος υπόκειται σε περισσότερους δεσμούς και θεσμικές υποχρεώσεις», συνεχίζει ο ειδικός.

REUTERS/JESCO DENZE

Οι δύο αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, εν μέσω οικονομικής κρίσης, έφτασαν στο σημείο να συναντώνται πολλές φορές την εβδομάδα, γεγονός που κέρδισε στον Τύπο το παρατσούκλι «Μερκοζί».

Στη συνέχεια, ο Νικολά Σαρκοζί ανέφερε λεπτομέρειες των διμερών συναντήσεων στα μέλη της κυβέρνησής του, λέγοντας ότι η κ. Μέρκελ προτιμά να τρώει βουτυρωμένο ψωμί με το τυρί της και δείχνοντας μια ιδιαίτερη προτίμηση στο παραδοσιακό γαλλικό πρωινό με τυριά, αλλαντικά και κρουασάν. Μάλιστα συμπεριλαμβάνει μια αφήσηγη της Ροζελίν Μπασλό , τότε υπουργού Αλληλεγγύης και κοινωνικής συνοχής, στο βιβλίο του A feu et à Sang, που κυκλοφόρησε το 2012.

Η αγάπη της Καγκελαρίου για το τυρί μπορεί να είναι πιο πολιτική από όσο φαίνεται. Η Γαλλία μπορεί κάλλιστα να είναι η χώρα των 400 τυριών, αλλά η Γερμανία παράγει και εξάγει περισσότερα από τη Γαλλία, υπογραμμίζει η France inter.

Μια φανταστική «ιστορία αγάπης» με τον Φρανσουά Ολάντ

Οι σχέσεις των δύο προσωπικοτήτων ξεκίνησαν υπό κακές συνθήκες, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η Άνγκελα Μέρκελ έκανε ανοιχτά εκστρατεία υπέρ του Νικολά Σαρκοζί το 2012, όταν ο Σοσιαλιστής ήθελε να επαναδιαπραγματευτεί την ευρωπαϊκή συνθήκη για τη δημοσιονομική πειθαρχία.

Για το πρώτο του ταξίδι ως πρόεδρος, ο Φρανσουά Ολάντ επιλέγει το Βερολίνο, όπως επιτάσσει η παράδοση. Το προεδρικό αεροπλάνο, που χτυπήθηκε από κεραυνό λίγο μετά την απογείωση, γύρισε αμέσως. Κάποιοι θέλουν να το δουν ως σημάδι. Όμως ο Φρανσουά Ολάντ απογειώνεται και πάλι λίγο μετά για τη γερμανική πρωτεύουσα.

REUTERS/PASCAL ROSSIGNOL

Αν οι σχέσεις τους ήταν σχετικά ψυχρές τα πρώτα χρόνια της πενταετούς θητείας της Ολλανδίας, τελικά πήραν άλλη διάσταση μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Charlie Hebdo και στη συνέχεια από την υποδοχή εκατομμυρίων προσφύγων από τη Γερμανία.

Οι δύο ηγέτες έχουν επίσης προχωρήσει σε από κοινού δεσμεύσεις στη διεθνή σκηνή, εργάζονται από κοινού ιδίως για να δώσουν μια κοινή απάντηση στην προσάρτηση της χερσονήσου της Κριμαίας από τη Ρωσία.

Μια σχέση που θα έχει καταφέρει να εξελιχθεί και να εμπνεύσει ...τους συγγραφείς. Ένα γερμανικό τηλεοπτικό κανάλι μετέδωσε τον Απρίλιο του 2014 μια τηλεοπτική ταινία που φαντάζεται το ειδύλλιο του Φρανσουά Ολάντ και της Άνγκελα Μέρκελ.

Château-Maret με τον Μακρόν

Μετά τα μάλλον χλιαρά χρόνια της εποχής Μέρκελ-Ολάντ, η έλευση του Εμανουέλ Μακρόν γεννά ελπίδες για μια ισχυρότερη σχέση. Ωστόσο, είναι δύσκολο να βρει κανείς πολλά κοινά στοιχεία μεταξύ του νεαρού Γάλλου προέδρου που έκανε εκστρατεία για την καινοτομία και της 67χρονης καγκελαρίου, που έκανε τη σύνεση φιλοσοφία ζωής. Ο ένοικος των Ηλυσίων, όμως, φρόντισε να περικυκλωθεί από γερμανόφιλους.

«Ποτέ άλλοτε δεν είχαμε μια γαλλική κυβέρνηση με τόση εμπειρία, συμπάθεια και ικανότητα σε σχέση με τη Γερμανία», υπογραμμίζει ο Ερίκ Αντρέ-Μαρτίν, γενικός γραμματέας της Επιτροπής Μελέτης για τις Γαλλο-Γερμανικές Σχέσεις, στο «Euractiv».

Όμως η Άνγκελα Μέρκελ ακολουθεί και πάλι «το συνηθισμένο της πρόγραμμα: παρακολουθεί και περιμένει τις πράξεις να ακολουθούν τα λόγια», για τον ειδικό.

EPA/PHILIPPE DESMAZES / POOL

Η κρίση του Covid-19 αλλάζει την κατάσταση. Οι δύο ηγέτες είναι ενωμένοι προκειμένου να μπορέσουν να καταρτίσουν ένα τεράστιο ευρωπαϊκό σχέδιο ανάκαμψης. Το κρασί, όπως φαίνεται, βοήθησε τους δύο ηγέτες να τα πάνε καλύτερα.

Για την τελευταία τους συνάντηση στο τέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου την Κυριακή, 21 Οκτωβρίου, οι δύο ηγέτες έμειναν ξύπνιοι γύρω από ένα εξαιρετικό μπουκάλι Château-Maret, λέει το Journal du dimanche. Μια συνήθεια, η οποία εξηγεί ότι η μέθοδος είχε το πλεονέκτημα να κάνει τις σχέσεις μεταξύ των δύο προσωπικοτήτων πιο ευέλικτες.

«Μπορούσαν να καλλιεργήσουν εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον», λέει ο Κλεμάν Μπον, υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων.

Δεν είναι τυχαίο ότι, για την τελευταία του επίσκεψη στη Γαλλία ως ηγέτης της Γερμανίας, ο Εμμανουέλ Μακρόν υποδέχθηκε στην Μπον, πρωτεύουσα των κρασιών της Βουργουνδίας για έναν συγκινητικό αποχαιρετισμό. Η πόλη φιλοξένησε ήδη το 1983 τη γαλλογερμανική σύνοδο κορυφής μεταξύ του Χέλμουτ Κολ και του Φρανσουά Μιτεράν.