Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
«Μπορούμε να συζητήσουμε μόνο για κάτι που δεν το ξέρει κανείς. Μπορούμε να μιλήσουμε για τον καιρό, για κοινωνικά προβλήματα, για ψυχολογία, για διεθνή οικονομία. Για τις ισοτιμίες όμως του χρυσού δεν μπορούμε να συζητήσουμε - αυτές είναι γνωστές. Άρα, μόνο για θέματα για τα οποία κανείς δεν ξέρει τίποτα μπορούμε να μιλάμε».
Έτσι είχε απαντήσει ο νομπελίστας Φάινμαν σε μία πριγκίπισσα στο δείπνο που ακολούθησε την απονομή του βραβείου στη Στοκχόλμη. Η γαλαζοαίματη δεν εκτίμησε την ακραία παιγνιώδη προσέγγισή του, αλλά ο Ιάπωνας πρέσβης συμφώνησε κι άρχισε να διηγείται την ιστορία ενός νεαρού που πήγε να σπουδάσει διεθνείς σχέσεις, επειδή πίστευε ότι έτσι θα μπορούσε να προσφέρει στην πατρίδα του.
Ως πρωτοετής είχε τα πρώτα ίχνη αμφιβολίας, όμως, ακόμη κι όταν κατέλαβε την πρώτη του θέση σε μία πρεσβεία, εξακολουθούσε να μην καταλαβαίνει τη διπλωματία.
Τελικά, αντιλήφθηκε ότι κανένας δεν ήξερε τίποτα για τις διεθνείς σχέσεις - τότε μόνο μπορούσε να γίνει πρέσβης. «Γι’ αυτό, καθηγητά Φάινμαν, την επόμενη φορά που θα μιλήσετε για πράγματα τα οποία δεν γνωρίζουν οι άνθρωποι, αλλά επιμένουν να τα συζητούν, να συμπεριλάβετε, σας παρακαλώ, και τις διεθνείς σχέσεις».
«Σίγουρα, θα αστειεύεστε κύριε Φάινμαν» (εκδόσεις Κάτοπτρο). Σίγουρα, είναι ιδιόρρυθμη θέση, αλλά με την εποχή έχει δέσει. Επιμένουμε να μιλάμε για την οικονομία στη σκιά της πανδημίας, ενώ δεν γνωρίζουμε. Αυτό δεν συζήτησαν στην τηλεδιάσκεψη και οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης; Ας μιλήσουμε γι’ αυτά που δεν ξέρουμε. Την ταχύτητα των εμβολιασμών, την άρση των περιορισμών, την αναστήλωση των οικονομιών.
Ας μιλήσουμε για τον οικονομικό καιρό. «Ελπίζω να μπορέσουμε να περιορίσουμε την πανδημία πριν από το 2023», δήλωσε ο Ιρλανδός πρόεδρος του Eurogroup στη γερμανική εφημερίδα Die Welt, όταν ερωτήθηκε για το πότε θα τεθούν ξανά σε ισχύ οι κανόνες του Μάαστριχτ, που έχουν ανασταλεί. «Δεν θέλω να δεσμευτώ για τη χρονική στιγμή. Η χρονική στιγμή πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να μη δημιουργήσουμε νέους οικονομικούς κινδύνους».
Δεν θα μιλήσουμε, λοιπόν, για χαλάρωση του κριτηρίου του χρέους. Ας μιλήσουμε, τότε, για την παγωνιά. Άλλωστε, στο κρύο σκέπτεται κανείς καλύτερα, αν πιστέψουμε τον Βολταίρο.
