Για πολλές μέρες στη διάρκεια της τρέχουσας κρίσης της πανδημίας στη Νέα Υόρκη, ο διεθνώς γνωστός φωτογράφος B.A. Van Sise περιφερόταν απαθανατίζοντας στιγμιότυπα μιας πόλης χωρίς πλήθη.

Κατά τη διάρκεια των  περιπλανήσεών του, διαπίστωσε ότι υπήρχαν κάποια θέματα-διαμάντια: «Κόσμος εκμεταλλευόταν την περίσταση ως δικαιολογία για να φορά δημιουργικά συνολάκια ως ασυνήθιστες μάσκες για την προστασία από τον ιό, και να ζητά την προσοχή ενός σιωπηλού κόσμου -που δεν είχε αποθέματα προσοχής να του δώσει» αφηγείται, στο PetaPixel, ο Van Sise.

Λέει ότι τους σταματούσε και τους εξηγούσε ότι αναζητούσε λίγη χαρά και ότι σχεδόν όλοι που σταμάτησε στον δρόμο ήταν δεκτικοί. «Συναντιόμασταν, κατά κάποιον τρόπο, παράνομα, πάντα κοντά στα σπίτια τους, πάντα με κάπως κωμικό τρόπο, μακριά ο ένας από τον άλλο, εγώ να φωνάζω οδηγίες, εκείνοι να ανταπαντούν φωνάζοντας» εξηγεί ο Van Sise.

«Χαίρονταν που θα τους “έβλεπαν”, κι εγώ βαριεστημένος και υπερπλήρης από εικόνες ασθενών και  άλλων βαριεστημένων, χαιρόμουν να δω κάτι άλλο. Το όλο εξελίχθηκε στη βάση ενός δικτύου συστάσεων, μιας και η Νέα Υόρκη είναι η πιο μεγάλη μικρή πόλη του κόσμου: ναι, υπήρχαν κάποιοι που τους ήξερα ήδη, σαν τον οδηγό του μετρό που είχα ακούσει ότι μετακινούσε άδεια βαγόνια στο αμαξοστάσιο στο Μπρούκλιν κι ο οποίος, για πλάκα, ήταν ντυμένος σαν γιατρός που αντιμετώπιζε την πανούκλα στον Μεσαίωνα.

Κάποιοι ντύνονταν για γούστο, κάποιοι για ασφάλεια και κάποιοι θέλοντας να στείλουν ένα συγκεκριμένο μήνυμα. Συναντήθηκα με την Αντζελίνα, επιμελήτρια Mουσείου, στην ερημωμένη χώρα που είναι σήμερα τα μπροστινά σκαλιά του Museum of Modern Art. Φορούσε μια μάσκα N95, που εφάρμοζε τέλεια στο πρόσωπο, κι από πάνω μια μάσκα από αυτές που φορούν οι αθλητές στους μεξικανικούς αγώνες πάλης.

Το διαθεματικό φωτογραφικό άλμπουμ «Children of Grass» του Van Sise, η Αμερικανή συγγραφέας Τζόις Κάρολ Όουτς το χαρακτήρισε, στα Books of the Year 2019 των New York Times, «το πιο εντυπωσιακά πρωτότυπο, αξιοσημείωτο βιβλίο της χρονιάς».