Τα βραβεία και τους επαίνους της χρονιάς που πέρασε απένειμε η Ακαδημία Αθηνών σε ανθρώπους των γραμμάτων, των τεχνών και των επιστημών, κατά τη διάρκεια της πανηγυρικής συνεδρίασης του σώματος.
Τα βραβεία, που δόθηκαν για τις Τάξεις Θετικών Επιστημών, Γραμμάτων και Τεχνών και Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών, απέσπασαν, μεταξύ άλλων, ο Ιωάννης Παλούμπης για το βιβλίο του «Ελλήνων Πλόες. Η πορεία της ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας δια μέσου των αιώνων», η Νίκη Ευελπίδου για το βιβλίο της «Μεταβολές θαλάσσιας στάθμης».
Ο Αθανάσιος Δρίτσας, για την εφαρμογή πρωτοποριακής μεθόδου με μέσο τη μουσική στην αποθεραπεία βαρέως ασθενούντων με καρδιολογικά προβλήματα, η Εταιρεία Βυζαντινών Σπουδών με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από την ίδρυσή της και για το σύνολο της προσφοράς της στην έρευνα και τη μελέτη της βυζαντινής γραμματείας, του βυζαντινού βίου και πολιτισμού.
Ο γλύπτης Θεόδωρος Παπαγιάννης, σε αναγνώριση της συνολικής του προσφοράς στην τέχνη με αποκορύφωμα την ίδρυση και λειτουργία του ομώνυμου Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στο Ελληνικό Ιωαννίνων του Δήμου Β. Τζουμέρκων.Ο ομ.καθηγητής ΕΜΠ Θεοδόσιος Τάσιος για το βιβλίο του "On Technology In Ancient Greece''. Ο ιστορικός, καθηγητής ΕΚΠΑ Βαγγέλης Καραμανωλάκης για το βιβλίο του «Ανεπιθύμητο παρελθόν. Οι φάκελοι κοινωνικών φρονημάτων στον 20ό αι. και η καταστροφή τους».Το Εβραϊκό Μουσείο της Ελλάδος για την έκδοση του τόμου «Corpus Inscriptionum Judaicarum Graeciae» [«Σύνταγμα Ιουδαϊκών και Εβραϊκών Επιγραφών από την Ηπειρωτική και Νησιωτική Ελλάδα»], Η ιστορικός συγγραφέας Λύντια Τρίχα για τη μονογραφία της «Σπυρίδων. Ο άλλος Τρικούπης. 1788-1873».
Το Εθνικό Ίδρυμα Κωφών, για τις υπηρεσίες που προσφέρει επί ογδόντα δύο συναπτά έτη ( συστήθηκε το 1937) σε κωφά και βαρήκοα άτομα.
Ο Νικόλαος Τουμαράς, για την ανέκδοτη μελέτη του «Η φιλοσοφία στη Μέση Εκπαίδευση - Συγκριτική εξέταση και αξιολόγηση της διδασκαλίας στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση».
Ο καθηγητής ΑΠΘ Παναγιώτης Γκλαβίνης, για τη μονογραφία του «Μηχανισμοί αναδιάταξης ισχύος στο Διεθνές Οικονομικό Σύστημα» και οι δασκάλες Σουλτάνα Ανδρεάδου και Μαριάνθη Αρβανιτίδου για την πολλαπλή εκπαιδευτική και κοινωνική τους δράση σε ευαίσθητες περιοχές της χώρας.
Δηλώσεις Βραβευθέντων
Σε ερώτηση για το τι θεωρούν πως αναγνωρίζει στο έργο τους η Ακαδημία Αθηνών μέσω της βράβευσής τους, βραβευθέντες της Ακαδημίας Αθηνών απαντούν:
- Θεόδωρος Παπαγιάννης, γλύπτης : «Η έμφαση την οποία δίνει το Γιαννιώτικο Μουσείο μου στη σύγχρονη τέχνη».
- Βαγγέλης Καραμανωλάκης, καθηγητής ΕΚΠΑ, ιστορικός: «Η βράβευση του βιβλίου μου, δείχνει ότι είμαστε ικανοί να συζητήσουμε με νηφαλιότητα και εμπεριστατωμένα, για το δύσκολο, διχαστικό και τραυματικό παρελθόν που καθόρισε για μεγάλο διάστημα τις τύχες της ελληνικής κοινωνίας».
- Θεοδόσιος Τάσιος, ομ. καθηγητής ΕΜΠ: «Θεωρώ ότι το βιβλίο μου τιμήθηκε για τη συμβολή μου στην έρευνα στην εν πολλοίς άγνωστη ακόμη αρχαιοελληνική τεχνολογία, η οποία κορυφώνεται κατά τη διάρκεια των ελληνιστικών χρόνων και δείχνει την πρώιμη προδιάθεση των Ελλήνων για τεχνικά επιτεύγματα».
- Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος: «Επειδή είναι ίσως ο μοναδικός φορέας», παρατηρεί η διευθύντρια του Μουσείου Ζανέτ Μπατίνου, «που θα μπορούσε να φέρει εις πέρας τη βραβευμένη από την Ακαδημία έρευνα. Έρευνα που τιμήθηκε για την πρωτοτυπία και τη μακροχρόνια προσήλωσή της στους στόχους της»
- Λύντια Τρίχα, ιστορικός, συγγραφέας: «Η βράβευση μου αναγνωρίζει τη σημασία της εκπόνησης βιογραφικών εργασιών που πέρα από το ποιος τις γράφει εκάστοτε, μπορούν να πείσουν για την αντικειμενικότητά τους»
- Ίδρυμα Κωφών: η βράβευση του αποτελεί «αναγνώριση της πολυετούς προσφοράς του στην κοινότητα των κωφών αφού είναι ο μοναδικός δημόσιος φορέας που μπορεί να διευκολύνει με σύγχρονες υπηρεσίες ενηλίκους αλλά και παιδιά ή βρέφη» λέει η πρόεδρός του και ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Πατρών Βενέττα Λαμπροπούλου.
- Μαριάνθη Αρβανιτίδου, δασκάλα του 1ου Δημοτικού Σχολείου Κομοτηνής: «Ο έπαινος στο πρόσωπο μου είναι έπαινος για την αγάπη μου στα παιδιά: τα παιδιά των άλλων και τα όνειρά τους, που με ευχαριστούν όπως... η κρυμμένη μαρμελάδα των παιδικών μου χρόνων: χαρά για τη μετάδοση της όρεξης για μάθηση και του πάθους για διδασκαλία».
