Η νέα δουλειά της Μαρίας Παπαφίλη, μια σειρά έργων ζωγραφικής υπό τον γενικό τίτλο «Στα χνάρια της αύρας», παρουσιάζεται στο αθηναϊκό κέντρο, στην Αίθουσα Τέχνης «Αργώ», έως τις 20 Απριλίου [Νεοφύτου Δούκα 5, Κολωνάκι].

Η εικαστικός αναφέρει ότι η δύναμη του βλέμματος και η αύρα των γυναικών και των παιδιών του κόσμου, όχι μόνο δεν την άφησαν αδιάφορη αλλά έγιναν το ερέθισμα και η αφορμή, η αφετηρία και η έμπνευση για τη δημιουργία αυτών των έργων.

«Στη γητειά του βλέμματος» είναι ο τίτλος κειμένου της Δρς. Ιστορικού της Τέχνης –Τεχνοκριτικού Ντόρας Ηλιοπούλου-Ρογκάν που συνοδεύει τον κατάλογο της έκθεσης, όπου μεταξύ άλλων διαβάζουμε: «Σαγηνευτικά είναι, όντως, τα πορτραίτα που έχει με έμπνευση, πάθος και μεγάλη μαεστρία ζωγραφίσει, η χαρισματική καλλιτέχνιδα Μαρία Παπαφίλη. Πορτραίτα – “δημιουργίες” καθώς υπαγορευμένα από αυτόν καθαυτόν τον ψυχισμό της -και γι’ αυτό αδιάβροχα σε κάθε τυποποίηση- ακτινοβολούν το έρμα της προσωπικότητάς της. Και αυτό, με χαρισματικό έναυσμα την ιδιοσυγκρασία του εκάστοτε μοντέλου και όχι, απλά, τη μορφολογία του.

Ευρηματικός όσο και δυναμικός πομπός και δέκτης των ερεθισμάτων στα οποία ανταποκρίνεται πλήρως, ο ψυχισμός της Παπαφίλη στέκει στο κατ’ εξοχήν εκφραστικό βλέμμα των απεικονιζόμενων μορφών που στην κυριολεξία, μαγνητίζει και το δικό μας. Χαρισματική αφετηρία αποτελούν, εδώ, τα μάτια της κάθε μορφής. Μάτια στα οποία καθρεφτίζεται όχι μόνο το εκάστοτε εξωτερικό ερέθισμα αλλά και οι ενδογενείς μαρτυρίες και τα εγγενή βιώματά της. Μάτια που, στην κάθε περίπτωση,  επιστρατεύουν όχι μόνο την όραση αλλά ολόκληρο τον ψυχισμό του θεατή που ενεργοποιείται σε μιαν όσο γίνεται πιο άμεση επικοινωνία μαζί τους. […]

Μάτια - καθρέπτες της ψυχής στα οποία έχουν αποκρυπτογραφηθεί με μοναδική ενάργεια ουσιαστικά βιώματα και εμπειρίες. Μάτια που σε συντροφεύουν για πολύ καιρό αφότου πάψεις να τα έχεις μπροστά σου. Μάτια που βιώνουν την κάθε στιγμή μέχρι τα μύχια για να επικοινωνήσουν ουσιαστικά ακόμη και με τον λιγότερο εξοικειωμένο με την τέχνη θεατή. Μάτια που σε κατακυριεύουν ψυχή τε και σώματι για να σου μεταδώσουν ένα αυθεντικό “απόσταγμα» όχι μοναχά από τη γήινη αλλά και από τη μεταφυσική υπόστασή τους. Μάτια που αναφέρονται και εκφράζουν όσο είναι δυνατό -εικαστικά- το μυστηριώδες 3ο μάτι, άμεσα ή έμμεσα υποβεβλημένο μες από τους αρχαίους πολιτισμούς και τις αντίστοιχες “μυθοπλασίες” […]

Στον συνοδευτικό κατάλογο συναντάμε και κείμενο με τίτλο «H Κοσμογραφία του Προσώπου», όπου ανάμεσα σε άλλα η Ιστορικός Τέχνης και Θεωρίας του Πολιτισμού Αθηνά Σχινά, σημειώνει: «[…]Οι ευφρόσυνες κι ευδαιμονικές μορφές της Μαρίας Παπαφίλη, εμφανίζονται μέσα από τις αρμονικές τους ισορροπίες, αιφνιδιάζοντάς μας αφοπλιστικά. Κι αυτό έγκειται, στους τρόπους που η ζωγράφος μάς αποκαλύπτει την χαρά εντέλει της ζωής, κατορθώνοντας με στοργή κι αισθαντικότητα, να μας μεταδώσει τα ήθη και κυρίως τον πολιτισμικό πλούτο που μεταγγίζουν αυτές οι εικονομορφές της, τις πανανθρώπινές τους αλήθειες. Τις αλήθειες, που διαμορφώνουν μια χαρμόσυνη και συνεχώς ανατροφοδοτούμενη κοσμογεωγραφία, η οποία εμπερικλείει την δύναμη και την ευφροσύνη της ζωής».

[email protected]