Νέα δεδομένα αποκαλύπτουν ότι οι πλημμύρες στον Αμαζόνιο πενταπλασιάστηκαν τόσο σε ένταση όσο και σε συχνότητα τα τελευταία 100 χρόνια. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Λιντς ανέλυσαν τα δεδομένα του περασμένου αιώνα και πιστεύουν ότι η αύξηση των πλημμυρών συνδέεται με την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Οι επιστήμονες μέτρησαν τα επίπεδα του ποταμού στο λιμάνι του Μαναούς στη Βραζιλία για τα τελευταία 113 χρόνια. Με την πάροδο του χρόνου, διαπίστωσαν ότι τα μεγάλα γεγονότα πλημμύρας και ακραίας ξηρασίας έχουν αυξηθεί τα τελευταία 20 με 30 χρόνια. Στις αρχές του αιώνα, μεγάλες πλημμύρες συνέβησαν μόνο μία φορά κάθε 20 χρόνια. Ο αριθμός αυτός έχει αυξηθεί σε μία μεγάλη πλημμύρα κάθε τέσσερα χρόνια τώρα.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η άνοδος σχετίζεται με ένα ωκεάνιο σύστημα που ονομάζεται κυκλοφορία Γουώκερ, το οποίο περιγράφει τα ρεύματα αέρα που δημιουργούνται από τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και τις αλλαγές πίεσης στον ωκεανό, ειδικά σε τροπικές περιοχές. Ο Ειρηνικός Ωκεανός ψύχεται, ενώ ο Ατλαντικός Ωκεανός θερμαίνεται, γεγονός που δημιουργεί αυτά τα ρεύματα αέρα. Αυτές οι μεταβολές επηρεάζουν το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των βροχοπτώσεων στη λεκάνη του Αμαζονίου.
Οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι για ποιο λόγο ο Ατλαντικός Ωκεανός θερμαίνεται. Ωστόσο, πιστεύουν ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη συμβάλλει στις αλλαγές της θερμοκρασίας, αλλά με πιο έμμεσο τρόπο. Θεωρούν ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη έχει μετατοπίσει τις ζώνες των ανέμων προς τα νότια, γεγονός που ωθεί το θερμό νερό από τον Ινδικό Ωκεανό στον Ατλαντικό. Αυτό δημιουργεί ένα αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό του Ελ Νίνιο και έχει ως αποτέλεσμα περισσότερες βροχοπτώσεις στον Αμαζόνιο.
Οι πλημμύρες κατά μήκος του ποταμού Αμαζονίου διαρκούν συνήθως ολόκληρες εβδομάδες, εξαπλώνοντας ασθένειες και μολύνοντας τις προμήθειες ύδατος, και καταστρέφοντας επίσης σπίτια και αγροκτήματα.
