Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Ως συνήθως, ελάχιστοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται για την κυλιόμενη προεδρία της Ε.Ε., ειδικά δε όταν αναλαμβάνεται από μικρότερες χώρες. Η αυστριακή προεδρία όμως έχει μία ιδιαιτερότητα, έχει επικεφαλής της τον Σεμπάστιαν Κουρτς, που εδώ και έξι μήνες είναι καγκελάριος στο τιμόνι της κυβέρνησης συνασπισμού της Αυστρίας που αποτελείται από το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα του και το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων. Εμφανίζεται ως το ανερχόμενο πρόσωπο της Ευρωπαϊκής πολιτικής και είναι μόλις 31 ετών.
Παρά τις κάποιες δημόσιες διαφωνίες του με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ στην πολιτική προσφύγων, τα έχει βρει μαζί της σε προσωπικό επίπεδο, χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια συνεργασία. Επειδή επίσης είναι πρόθυμος να ασπαστεί ακροδεξιές απόψεις για το προσφυγικό, θεωρείται σύμμαχος κάποιων εθνικιστικών κυβερνήσεων σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, αλλά και της νέας ιταλικής κυβέρνησης, όπου ο εθνικιστής ηγέτης Ματέο Σαλβίνι παίζει σημαντικό ρόλο.
Ωστόσο, χωρίς να τάσσεται στο πλευρό τους, προτιμώντας αντ’ αυτού την περίφημη αυστριακή ουδετερότητα. Έχει επιλέξει ακόμη να λειτουργεί ως «γέφυρα» ανάμεσα στις χώρες Βίζεγκραντ (Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία και Σλοβακία) και την υπόλοιπη Ε.Ε. Η διαπραγματευτική του άνεση δεν τον εμπόδισε ωστόσο να προωθήσει και τελικά να περάσει πρόταση για ένα ωράριο εργασίας 12 ωρών ημερησίως, που σημαίνει 60ωρο την εβδομάδα, υπό τη μορφή, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, ενός πιο ευέλικτου συστήματος για τους εργαζομένους. Το σύνθημά του είναι «μία Ευρώπη που προστατεύει».
Αυτό αφορά όμως μόνο το προσφυγικό αλλά όχι τη βελτίωση της καθημερινότητας των εκατομμυρίων πολιτών που ακούν, χωρίς να βλέπουν, για επιστροφή στις θεμελιώδεις αξίες της αλληλεγγύης; Σίγουρα, η Ευρώπη χρειάζεται νέο πολιτικό «αίμα» ικανό να γεφυροποιεί διαφορές και να βρίσκει λύσεις. Στο εξάμηνο θα φανεί εάν ο κ. Κουρτς θα χρησιμοποιήσει την προεδρία της χώρας του για δικό του πολιτικό σκοπό ή για το καλό της ευρωπαϊκής κοινότητας.
