Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
«Οι επόμενες γενικές εκλογές θα διεξαχθούν το 2020» διαβεβαίωνε η Τερέζα Μέι, απορρίπτοντας επανειλημμένως τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών.
Ήρθε όμως η στιγμή για τη Βρετανίδα πρωθυπουργό να κάνει πολιτική στροφή 180 μοιρών, αναιρώντας τα ίδια της τα λόγια και αιφνιδιάζοντας με την απόφασή της να προκηρύξει πρόωρες εκλογές στις 8 Ιουνίου, περίπου έναν χρόνο μετά το ιστορικό δημοψήφισμα υπέρ του Brexit.
Επί μήνες τόσο η ίδια όσο και το κυβερνητικό της επιτελείο επέμεναν ότι δεν υπάρχει πιθανότητα πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε η Βρετανίδα πρωθυπουργός ήταν συνθήκες πολιτικής αστάθειας κατά τη διάρκεια των δύσκολων διαπραγματεύσεων για το «διαζύγιο» με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ήταν όμως και η επιθυμία να δείξει ότι είναι μια πρωθυπουργός που κρατάει τον λόγο της και μένει πιστή στις δεσμεύσεις της. Γι’ αυτό και το πρώτο της μήνυμα όταν ανέλαβε καθήκοντα ήταν το περίφημο «Brexit σημαίνει Brexit», ένα μήνυμα που επιβεβαίωσε και με την επίσημη ενεργοποίηση του άρθρου 50 στα τέλη Μαρτίου.
Αυτή τη φορά επέλεξε την τακτική του αιφνιδιασμού ως στρατηγική, μια κίνηση που μπορεί όντως να εξέπληξε πολλούς, η ίδια όμως την είχε σχεδιάσει πολύ προσεκτικά.
Στόχος της είναι να συσπειρώσει τον βρετανικό λαό και να ενισχύσει τη διαπραγματευτική θέση της βρετανικής κυβέρνησης, ώστε να επιτύχει την καλύτερη δυνατή συμφωνία για τη νέα σχέση του Ηνωμένου Βασιλείου με την Ε.Ε.
Και επιλέγει τη δεδομένη στιγμή για τη νομιμοποίησή της μέσω των εκλογών, επιδιώκοντας μεγαλύτερη και πιο σταθερή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ώστε να περιορίσει τις πιθανότητες για ένα «σκληρό» Brexit και να επιτύχει στη διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους ένα αποτέλεσμα προς το συμφέρον της Βρετανίας.
Η ίδια, εκμεταλλευόμενη την ισχυρή δημοτικότητα των Συντηρητικών στις δημοσκοπήσεις -με εντυπωσιακό προβάδισμα 21 ποσοστιαίων μονάδων έναντι του κόμματος των Εργατικών- θεωρεί ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να εκμεταλλευθεί την αδυναμία των πολιτικών της αντιπάλων και να εξασφαλίσει «βεβαιότητα και σταθερότητα», όπως υπογράμμισε στο διάγγελμά της.
Σε μια εποχή που οι πολιτικές ανατροπές τείνουν να γίνουν κανόνας παρά εξαίρεση, η προσφυγή των Βρετανών στις κάλπες έρχεται να προστεθεί στις αναμετρήσεις που θα κρίνουν το μέλλον της Ευρώπης.
Ίσως η «σιδηρά κυρία» της Βρετανίας να πόνταρε και σε αυτό, γνωρίζοντας ότι οι επερχόμενες εκλογές σε Γαλλία και Γερμανία θα κρατήσουν στον «πάγο» τις διαπραγματεύσεις για τους επόμενους μήνες, τουλάχιστον μέχρις ότου σχηματισθούν νέες κυβερνήσεις σε Παρίσι και Βερολίνο.
