Η συμφωνία της Μάλτας «κρατά την κυβέρνηση στις ράγες της εντολής την οποία είχε πάρει τον Σεπτέμβριο του 2015» δηλώνει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ελευθερία του Τύπου» ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, σημειώνοντας πως υπάρχουν θετικά σημεία που μπορούν να οδηγήσουν στην ολοκλήρωση του προγράμματος τον Αύγουστο 2018 «με την κοινωνία όρθια».
«Το πρόγραμμα που καλείται η ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει είναι πρόγραμμα κοινωνικής επιβίωσης και ανόρθωσης και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Είναι σίγουρο δε ότι, ακόμα και από όσες πλευρές είναι λιγότερο αισιόδοξες σε σχέση με μένα, δεν προεικάζεται ότι θα υπάρξει ανάγκη 4ου προγράμματος» αναφέρει ο κ. Βούτσης.
Πρόθεση της κυβέρνησης, όπως σημειώνει, είναι «να υπάρξει ένας απολογισμός δημόσιος και ειλικρινής προς τον ελληνικό λαό, μετά τη λήξη του προγράμματος, που θα συμπεριλαμβάνει το συνολικό αποτύπωμα της κυβερνητικής πολιτικής σε όλους τους τομείς και την ευθύνη την οποία αναλάβαμε και την οποία θα ζητήσουμε να μας δοθεί η ευκαιρία για να τη συνεχίσουμε και να την ολοκληρώσουμε».
Σε ερώτηση για τα σενάρια περί «ενδιάμεσης ανατροπής της κυβέρνησης» ο πρόεδρος της Βουλής απαντά ότι «πλέον δεν μπορούν να σταθούν στα πόδια τους τέτοια σενάρια».
Ερωτηθείς για τις Εξεταστικές Επιτροπές για την Υγεία και τα εξοπλιστικά αναφέρει ότι «τις χρησιμοποιούμε ως δυνατότητα για να καταδειχθεί, όχι στενά, η σύγκρουση και η υπεροχή του νέου, του μη υπεύθυνου, έναντι του παλαιού πολιτικού προσωπικού, αλλά για να καταδειχθούν οι μεγάλες ευθύνες του πώς έφτασε η χώρα στη χρεοκοπία». «Αυτό είναι ένα ερώτημα το οποίο δεν μπορεί παρά να απαντηθεί κάποια στιγμή. Όχι με κάποια Εξεταστική, αλλά με διάφορους τρόπους», συνεχίζει, προσθέτοντας: «Είναι σημαντικό, με έναν τρόπο εναργή κοινοβουλευτικά, σε ορισμένες πλευρές όπου όλοι λένε ότι υπήρξαν ευθύνες πολιτικών –για πολιτικές μιλάω, τα πρόσωπα έρχονται ύστερα– αυτές οι πολιτικές να ψαχτούν και να ερμηνευτούν. Το ίδιο κάναμε και για τη διαπλοκή σε σχέση με τα ΜΜΕ».
Ο κ. Βούτσης έφερε ως παράδειγμα τον πρώην πρωθυπουργό Κ. Σημίτη λέγοντας «υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα που αποθέωνε τον κ. Σημίτη ότι ήταν ο καλύτερος πρωθυπουργός, έβαλε τη χώρα στην ΟΝΕ κ.λπ. και την ίδια ώρα υπάρχει ο αντίλογος και μέσα από τη δεξιά, και μέσα από την αριστερά, και μέσα από το σώμα και τους κύκλους του ίδιου του ΠΑΣΟΚ». «Πρέπει λοιπόν με μεγάλη ευθυκρισία, δικαιοσύνη και θεσμική προσήλωση, δηλ. χωρίς σκανδαλολογία και αναφορά σε κυνήγι μαγισσών, να υπάρξει αυτή η διαδικασία, διότι βοηθάει πάρα πολύ στη διαμόρφωση μιας συνείδησης», παρατηρεί.
Για τον διοικητή της ΤτΕ Γιάννη Στουρνάρα απαντά ότι «θα τον προτιμούσα στον ρόλο του ανθρώπου ο όποιος έβαλε πριν ένα εξάμηνο το ζήτημα του 2% στα πλεονάσματα για τη χώρα και πως αυτό μέσα και από την ΕΚΤ μπορεί να μορφοποιηθεί, και να ήταν μια πραγματική ανάσα που συνέκλινε με θέματα και με αιτήματα που μπαίνουν όχι μόνο από την κυβέρνηση άλλα από έναν ευρύτερο περίγυρο».
Για τη Ν.Δ. απαντά «όταν οι πολιτικοί θύτες διεκδικούν να σώσουν ξανά τη χώρα, λέγοντας πως η αριστερά ήρθε περίπου στη διακυβέρνηση ως ένα ιστορικό ατύχημα και θα πρέπει να φύγει όσο γίνεται πιο γρήγορα». Για το ΠΑΣΟΚ σημειώνει ότι «πιθανή συνεργασία είναι θέμα του ΠΑΣΟΚ, εμάς μας ενδιαφέρει αυτή η εξέλιξη, με τις αντίστοιχες διεργασίες που γίνονται και στην Ευρώπη, οι οποίες θα σημαίνουν μια ρητή αποκοπή και από νεοφιλελεύθερα προγραμματικά στοιχεία και από οποιαδήποτε προοπτική σύμπραξης με τη δεξιά, θα ήταν μια εξέλιξη θετική».
Ερωτηθείς για τους ΑΝΕΛ επισημαίνει πως «η προσπάθεια που γίνεται όλους αυτούς τους μήνες είναι τα πραγματικά ιδεολογικά θεωρητικά προβλήματα, οι ανησυχίες, οι διαφορετικές σχολές σκέψης που έχει η κεντροδεξιά από τη ριζοσπαστική αριστερά να γεφυρωθούν ή να μπουν στην άκρη».
«Είχαμε τέτοια ζητήματα και θα έχουμε και μπροστά μας, πλην όμως υπάρχει μια σαφής προσήλωση και συνέργεια στο πολιτικό πρόγραμμα» υπογταμμίζει ο κ. Βούτσης και συμπληρώνει ότι στην Ευρώπη δυνάμεις της αριστεράς, σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες έχουν αποκοπεί από τον εναγκαλισμό από τον νεοφιλελευθερισμό. «Στην ελληνική περίπτωση ένα τέτοιο μέτωπο μπορεί σε μεγάλο βαθμό να εμπλουτιστεί, να εμπεριέχει ή να συνεργάζεται εξωτερικά και με πολιτικές δυνάμεις οι οποίες αναδείχθηκαν στον αντιμνημονιακό αγώνα. Άρα υπονοώ ευθέως ότι δεν βλέπω έξω από αυτά τα μέτωπα –και στο προσεχές διάστημα– να αποκλείονται a priori δυνάμεις της λαϊκής δεξιάς ή της κεντροδεξιάς» καταλήγει.
