Από την έντυπη έκδοση
Του Βασίλη Κωστούλα
[email protected]
Η κυβέρνηση συμφώνησε στη Μάλτα να λάβει μέτρα 2% του ΑΕΠ, μετά το τέλος του 3ου προγράμματος το 2018, χωρίς νέα χρηματοδότηση. Από την κατάργηση του μνημονίου με έναν νόμο και ένα άρθρο μετατοπίστηκε στη σύναψη νέου μνημονίου με το ίδιο δάνειο.
Πρόκειται για το αποτέλεσμα της «στρατηγικής» που βασίζεται στην παραδοχή ότι μια χρεοκοπημένη χώρα, η οποία αντιστοιχεί μόλις στο 2% της ευρωπαϊκής οικονομίας, είναι σε θέση να ξεγελάσει πιστωτές, όπως η Ευρωζώνη και το ΔΝΤ, υπογράφοντας δανειοδοτικές συμφωνίες με την πρόθεση να μην τηρήσει τους όρους και τα χρονοδιαγράμματα που τις συνοδεύουν.
Η κυβέρνηση αρέσκεται στις ατέρμονες διαπραγματεύσεις, στριφογυρίζει γύρω από τον εαυτό της και τελικά χτυπάει σε τοίχους, ρίχνοντας τη χώρα όλο και πιο βαθιά σε έναν φαύλο κύκλο περιοριστικών μέτρων.
Η συμφωνία της Μάλτας δεν είναι συμφωνία. Υπάρχουν ακόμη λεπτομέρειες οι οποίες θα πρέπει να διευθετηθούν, αφού τελικά επιστρέψουν τα κλιμάκια των θεσμών στην Αθήνα. H κυβέρνηση έχασε κι άλλον πολύτιμο χρόνο, που κοστίζει στην οικονομία και τη χώρα, για να επιστρέψει στο σημείο όπου βρισκόταν στο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου· μέτρα 1% του ΑΕΠ στο συνταξιοδοτικό και 1% του ΑΕΠ στο αφορολόγητο, ένα καθόλου «δημοσιονομικά ουδέτερο» αποτέλεσμα, κι ας υπάρχει η πιθανότητα λήψης ορισμένων αντίμετρων σε άλλους τομείς και στην περίπτωση υπέρβασης του υψηλού στόχου για 3,5% του ΑΕΠ πρωτογενές πλεόνασμα.
Πάντως, το περιεχόμενο των μέτρων, αυτό καθ’ αυτό, δεν στερείται λογικής. Η Ελλάδα διαθέτει για τις συντάξεις ετησίως σχεδόν το 18% του ΑΕΠ, 30 δισ. ευρώ, όταν η Ε.Ε. διαθέτει κατά μέσο όρο το 12% του ΑΕΠ. Το 10% του ΑΕΠ χορηγείται από το κράτος, έναντι 2,5% του ΑΕΠ στην Ε.Ε. Εξ ου και τα υψηλά φορολογικά βάρη στην παραγωγή και την εργασία. Ζητούμενο, όμως, είναι ένας δίκαιος επιμερισμός των περικοπών. Για παράδειγμα, θα είναι οριζόντιες ή θα εφαρμοστούν με βάση τις εισφορές που έχει καταβάλει ο εκάστοτε συνταξιούχος; Αυτό θα το αποφασίσει η κυβέρνηση.
Όσον αφορά τη μείωση του αφορολόγητου, αρκεί να επισημάνει κανείς ότι τουλάχιστον ένας στους τρεις Έλληνες δεν πληρώνει καθόλου φόρους. Εννέα στους 10 Έλληνες δηλώνουν στην εφορία εισοδήματα χαμηλότερα από 20.000 ευρώ. Ωστόσο, κυβέρνηση και θεσμοί θα πρέπει να εξετάσουν με προσοχή τις συνέπειες στους πραγματικά ανοχύρωτους πολίτες των εξαιρετικά χαμηλών εισοδημάτων. Έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από τους συνταξιούχους που έλαβαν το εφάπαξ βοήθημα με τη μονομερή και θορυβώδη πρωτοβουλία του πρωθυπουργού.
