Του Κώστα Δεληγιάννη
Ένα παχύ στρώμα από αέρια, τα οποία είναι είτε υδρατμοί είτε μεθάνιο, εντόπισε ομάδα επιστημόνων στον εξωπλανήτη GJ 1132b, που βρίσκεται σε απόσταση 39 ετών φωτός.
Πρόκειται για την πρώτη φορά που ανιχνεύεται ατμόσφαιρα σε έναν γήινο εξωπλανήτη, όπως χαρακτηρίζεται ο GJ 1132b, καθώς το μέγεθός του είναι παρεμφερές με αυτό της Γης, μόλις 1,4 φορές μεγαλύτερο.
Η ομάδα περιγράφει την ανακάλυψή της σε άρθρο στο περιοδικό Astronomical Journal. Πρόκειται για σημαντικό ορόσημο, καθώς η ανίχνευση ατμόσφαιρας και ο χαρακτηρισμός της αποτελεί κρίσιμο βήμα στην αναζήτηση ζωής πέρα από το ηλιακό μας σύστημα.
Ωστόσο, στον συγκεκριμένο «κόσμο», οι συνθήκες είναι αρκετά αντίξοες για την εμφάνιση μικροοργανισμών. Κι αυτό γιατί η θερμοκρασία στην επιφάνειά του ξεπερνά τους 370 βαθμούς Κελσίου.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στο BBC o Δρ Τζον Σάουθγουορθ, επικεφαλής της ομάδας απο το πανεπιστήμιο Keele, «από όσο γνωρίζω, η μέγιστη θερμοκρασία στην οποία μπορεί να επιβεβαιώσει ζωή στη Γη είναι οι 120 βαθμοί Κελσίου. Μία τιμή αρκετά μικρότερη από τη θερμοκρασία σε αυτό τον πλανήτη».
Η ανακάλυψη του GJ 1132b ανακοινώθηκε το 2015. Βρίσκεται στον νότιο αστερισμό Ιστία, ο οποίος είναι αμφιφανής στην Ελλάδα.
Η μελέτη του έγινε με τη βοήθεια ενός τηλεσκοπίου από το Νότιο Ευρωπαϊκό Αστεροσκοπείο, στη Χιλή. Έτσι, οι ερευνητές εξέτασαν κατά πόσο απορροφά ακτινοβολία, από το φως που εκπέμπει ο «μητρικός» του αστέρας, όταν ο εξωπλανήτης παρεμβάλλεται ανάμεσα στη Γη και το άστρο.
Από τα μήκη κύματος στα οποία γίνεται η απορρόφηση, μπόρεσαν να καταλήξουν στις «χημικές υπογραφές» δύο ενώσεων για τα πιθανά συστατικά της ατμόσφαιρας, εκτιμώντας πως αποτελείται είτε από μεθάνιο είτε από υδρατμούς. Ωστόσο, δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο η ατμόσφαιρα να αποτελεί μίγμα των δύο αερίων.
Παρόλο που είναι απίθανο να έχει επιβιώσει οποιοδήποτε μορφή ζωής στον GJ 1132b, η ανακάλυψη της ατμόσφαιρας αυξάνει τις ελπίδες στην αναζήτηση εξωγήινων έμβιων όντων. Σύμφωνα με τον Δρα Σάουθγουορθ, η περίπτωση του GJ 1132b δείχνει πως μπορούν να διαθέτουν ατμόσφαιρα οι εξωπλανήτες που κινούνται γύρω από άστρα μικρής μάζας.
«Με δεδομένο πως τέτοιοι πλανήτες αφθονούν στο σύμπαν, ενισχύονται πολύ περισσότερο οι πιθανότητες σε κάποιον από αυτούς να υπάρχει ζωή», συμπληρώνει.
