Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Δεν αγοράζω τοις μετρητοίς τις επιθέσεις των πολιτικών αντιπάλων του Γερμανού υπουργού Οικονομικών («όποιος φλερτάρει με το Grexit, παίζει με τη διάσπαση της Ευρώπης» και «δεν επιτρέπεται να ξαναπροσπαθήσει κανείς να εξωθήσει την Ελλάδα να βγει από την Ευρωζώνη»), γιατί πουλούσαν με πίστωση την ικανότητά τους να μη μιλούν για όσα τις ισορροπίες απειλούν.
Δεν παίρνω τοις μετρητοίς, και μάλιστα σε προεκλογική περίοδο, τους ρόλους του καλού και του κακού, όταν ήταν συγκάτοικοι στην εξουσία από το 2005, με ένα διάλειμμα από το 2009 έως το 2013.
Ανασύροντας, όμως, ένα γερμανικό ρητό, θα συμφωνήσω ότι όσο λιγότερο μιλάς για ένα πρόβλημα, τόσο γρηγορότερα το διορθώνεις.
Δεν ξέρω αν κάτω από το ρητό χάσκει ο νόμος της σιωπής για τους βομβαρδισμούς, από τους Συμμάχους, 131 χωριών και πόλεων της Γερμανίας. Δεν ξέρω αν οι βόμβες έμειναν σχεδόν αόρατες μόνο λόγω ενοχής ή αν η καταναγκαστική λήθη ήταν ο μόνος τρόπος με τον οποίο το ηθικό ενός έθνους εθισμένου στην πειθαρχία θα μπορούσε να διοχετεύσει όλες τις δυνάμεις του στην ανοικοδόμηση, όπως προτείνουν πολλοί μελετητές.
Ξέρω, όμως, ότι το τροπάρι κυκλικής επανάληψης για το πρόβλημα δεν διορθώνει τα επώδυνα. Δεν εννοώ να θυσιάσεις την αποτίμηση της πραγματικότητας, όπως την αντιλαμβάνεσαι, και την καταγραφή της, ούτε να φορέσεις την καθησυχαστική όψη της «κατάστασης υπό έλεγχο», αλλά να απενεργοποιήσεις τη βόμβα ή τουλάχιστον να φαίνεται ότι προσπαθείς και όχι να δίνεις την εντύπωση προσεκτικής προετοιμασίας για να σκάσει.
Εκτός αν αυτός ήταν εξαρχής ο στόχος, όπως γράφει ο Ρομαρίκ Γκοντέν στη γαλλική οικονομική εφημερίδα «La Tribune» υπό τον τίτλο «Ελλάδα: η παγίδα του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κλείνει». Σύμφωνα με τον ίδιο, ο επίμονος νομικός έβαλε τον Αύγουστο του 2015 ένα «σκουλήκι» μέσα στο μνημόνιο, το ΔΝΤ, που στο τέλος το κατέφαγε και του επιτρέπει τώρα να επαναφέρει το θέμα της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, που είχε κλείσει το 2015. Διότι προωθεί το δικό του σχέδιο για τη διόρθωση της Ευρωζώνης. Μη βιαστείτε να πείτε ότι είναι αδιόρθωτος. Είναι δημοφιλής και εξαιρετικά επιμελής. Εμείς είμαστε αφελείς.
