Την ανάγκη για βέλτιστες θεραπευτικές στρατηγικές για την ολιγοαρθρική νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα επεσήμαναν οι επιστήμονες έπειτα από μελέτη που έγινε σε ιταλικά νοσοκομεία.
Οι επιστήμονες διενήργησαν μια προοπτική, ανοικτής επισήμανσης, τυχαιοποιημένη δοκιμή σε 10 νοσοκομεία στην Ιταλία κατά το διάστημα από 7 Ιουλίου 2009 έως 31 Μαρτίου 2013 με χρηματοδότηση από την Ιταλική Υπηρεσία Αξιολόγησης Φαρμάκων και η οποία δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο επιστημονικό έντυπο «The Lancet».
Ο λόγος είναι ότι υπάρχουν πολύ λίγες τεκμηριωμένες (evidence-based) πληροφορίες για την καθοδήγηση της θεραπείας της ολιγοαρθρικής νεανικής ιδιοπαθούς αρθρίτιδας στη διάθεση των ειδικών. Στόχος λοιπόν, ήταν να ερευνηθεί κατά πόσο η από στόματος χορηγούμενη μεθοτρεξάτη αυξάνει την αποτελεσματικότητα της ενδοαρθρικής θεραπείας με κορτικοστεροειδή.
Με τη χρήση μιας ειδικής λίστας, τα παιδιά που ήταν κάτω των 18 ετών που είχαν ολιοαρθρική εμφάνιση της νόσου τυχαιοποιήθηκαν στα ενδοαρθρικά κορτικοστεροειδή μόνο ή σε συνδυσμό με από στόματος χορηγούμενη μεθοτρεξάτη (15 mg/m2, μέγιστη 20 mg). Τα κορτικοστεροειδή που χρησιμοποιήθηκαν ήταν η εξακετονική τριαμσινολόνη (αρθρώσεις ώμου, αγκώνα, καρπού, γόνατου και ποδοκνημικής) ή η οξική μεθυλοπρεδνιζολόνη (π.χ. άρθρωση ή κάτω άρθρωση του αστραγάλου).
Όπως ανέφεραν οι ερευνητές, η κύρια έκβασή ήταν η αναλογία των ασθενών στον πληθυσμό με πρόθεση για θεραπεία, στον οποίο η αρθρίτιδα εμφάνισε ύφεση σε όλες αρθρώσεις που είχαν υποβληθεί σε ένεση σε 12 μήνες. Αυτή η δοκιμή έχει καταχωριστεί στο Μητρώο Κλινικών Δοκιμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αριθμό EudraCT 2008-006741-70.
Οι επιστήμονες υπέβαλαν σε διαλογή 226 συμμετέχοντες και τυχαιοποιήσαν 102 σε ενδοαρθικά κορτικοστεροειδή μόνο και 105 σε ενδοαρθρικά κορτικοστεροειδή συν μεθοτρεξάτη.
Διαπίστωσαν ότι σε 33 ασθενείς δηλαδή ένα ποσοστό 32% που κατανεμήθηκαν σε ενδοαρθρικά κορτικοστεροειδή μόνο και σε 39 ασθενείς, ποσοστό 37% που κατανεμήθηκαν σε θεραπεία με ενδοαρθρικά κορτικοστεροειδή η αρθρίτιδα εμφάνισε ύφεση σε όλες τις αρθρώσεις που είχαν υποβληθεί σε ένεση.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που καταγράφηκαν ήταν σε 20 ασθενείς, ποσοστό 17%, οι οποίοι έλαβαν μεθοτρεξάτη, ενώ επίσης, η μεθοτρεξάτη οδήγησε σε μόνιμη διακοπή της θεραπείας 2 ασθενείς (μία λόγω των αυξημένων ηπατικών τρανσαμινασών και μία λόγω της γαστροεντερικής δυσφορίας). Τέλος, κανένας ασθενής δεν παρουσίασε κάποια σοβαρή ανεπιθύμητη ενέργεια στη θεραπεία.
Οι ερευνητές αποφάνθηκαν ότι η συγχορήγηση της μεθοτρεξάτης δεν αύξησε την αποτελεσματικότητα της ενδοαρθρικής θεραπείας με κορτικοστεροειδή. Ωστόσο, τόνισαν ότι είναι απαραίτητο να γίνουν κι άλλες μελέτες προκειμένου να προβούν στον ορισμό των βέλτιστων θεραπευτικών στρατηγικών για την ολιγοαρθρική νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα.
