Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
Μετράει μόνο 15 χρόνια ζωής, έχει όμως ήδη αντιμετωπίσει αρκετές προκλήσεις, με κυριότερη την κρίση χρέους που παρ’ ολίγον να οδηγήσει στην κατάρρευσή του. Και τώρα το κοινό νόμισμα δέχεται νέα πυρά, μόνο που αυτή τη φορά το μέτωπο είναι διπλό:
Από τη μια πλευρά ο Λευκός Οίκος, με τις πρόσφατες κατηγορίες εναντίον της Γερμανίας περί υποτιμημένου ευρώ και τις «προφητείες» για διάλυση της Ευρώπης, και από την άλλη οι βολές εκ των έσω, από τις ευρωσκεπτικιστικές δυνάμεις που «δαιμονοποιούν» το ενιαίο νόμισμα και τάζουν στους ψηφοφόρους ένα καλύτερο μέλλον, εκτός ευρώ.
Πρόσφατο παράδειγμα το μανιφέστο της Μαρίν Λεπέν, που υποσχέθηκε μεταξύ άλλων στους Γάλλους ψηφοφόρους έξοδο από την Ευρωζώνη.
Είναι κάπως παράδοξο που το ενιαίο νόμισμα βρίσκεται στο στόχαστρο, σε μια εποχή που η οικονομία εντυπωσιάζει με τις επιδόσεις της:
Οι τελευταίες εκτιμήσεις της Κομισιόν έκαναν λόγο για ανάπτυξη 1,7% στη Ζώνη του Ευρώ, υπερβαίνοντας την ανάπτυξη 1,6% των ΗΠΑ.
Η ανεργία υποχώρησε τον Δεκέμβριο στο 9,6%, στα χαμηλότερα επίπεδα από τον Μάιο του 2009 και ο πληθωρισμός τον Ιανουάριο έκανε άλμα στο 1,8%, αγγίζοντας τα υψηλότερα επίπεδα από τον Φεβρουάριο του 2013 και πλησιάζοντας πολύ κοντά στον στόχο 2% της ΕΚΤ.
Η Ευρωζώνη των πολλών ταχυτήτων και η άνιση ανάπτυξη -με τον ισχυρό Βορρά και τον αδύναμο και υπερχρεωμένο Νότο- είναι ένα από τα επιχειρήματα που επικαλούνται όσοι κατηγορούν το ευρώ για τα προβλήματα της ευρωπαϊκής οικογένειας.
Το οικονομικό «θαύμα» της Γερμανίας και το ρεκόρ εξαγωγών αποτελούν ακόμη ένα «λάβαρο» στα χέρια εκείνων που επαναστατούν και συμπαρατάσσονται με οικονομολόγους όπως ο νομπελίστας Τζόζεφ Στίγκλιτς, που θεωρεί ότι το ευρώ είναι καταδικασμένο να καταρρεύσει.
Όσο για τη νέα κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ, οι βολές του Λευκού Οίκου στρέφονται στο υπερβολικά αδύναμο ευρώ και στο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που προσφέρει στην Ευρωζώνη και κυρίως στη Γερμανία. Και, στο πλαίσιο του δόγματος «Πρώτα η Αμερική», οι αξιωματούχοι της Ουάσιγκτον βάζουν στο στόχαστρο το κοινό νόμισμα, μιλώντας ανοικτά για σορτάρισμα σε βάρος του.
Η πολιτική γραμμή της Ουάσιγκτον ενιαία, σχηματίζοντας «μέτωπο» κατά των υπόλοιπων υπερδυνάμεων, όπως η Ευρώπη. Σε αυτόν τον «πόλεμο», το ευρώ είναι το μοναδικό «όπλο» που διαθέτει η ευρωπαϊκή πλευρά.
Η αποτελεσματικότητα όμως κρίνεται από τους χειρισμούς τους οποίους αποφασίζουν οι πολιτικές δυνάμεις. Και θα πρέπει να στραφούν προς την κατεύθυνση της στενότερης ενοποίησης και όχι προς τη διάλυση, που σίγουρα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των αντιπάλων.
