Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Οι δημοσκόποι αντιμετωπίζονται όπως και αλλού στην Ευρώπη. Ειδικοί στις πολιτικές αναμετρήσεις αναδεικνύονται οι «στοιχηματζήδες».
Όσα ξέρουν τα γραφεία στοιχημάτων δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος; Αν πιστέψουμε στα πονταρίσματα, η πιθανότητα υπερψήφισης της πρότασης για την παραμονή της Βρετανίας στην Ε.Ε. είναι από 75% στο Betfair μέχρι 83% στο Ουίλιαμ Χιλ. Αν πιστέψουμε τα κακαρίσματα, η μάχη της Αγγλίας παίζεται ως τις 10 μ.μ. (τοπική ώρα), που κλείνουν οι κάλπες.
Αν ρίξουμε μια ματιά στα αρχεία, θα δούμε αλλιώς την ψηφοφορία. Για το δημοψήφισμα στη Σκωτία στις 18 Σεπτεμβρίου 2014 είχαν γραφτεί και ειπωθεί σχεδόν τα πάντα και τα αντίθετά τους, από προειδοποιήσεις για δρόμο χωρίς επιστροφή και σκοτεινό και αδιευκρίνιστο μέλλον μέχρι υποσχέσεις για οικονομική άνθηση μιας μικρής μεν, αλλά ανεξάρτητης χώρας με πετρελαϊκούς πόρους.
Για το δημοψήφισμα στη Σκωτία, μας είχαν ζαλίσει με το ραντεβού του Κάμερον με την Ιστορία και το ηλεκτροσόκ που θα αγριέψει κι άλλα θηρία. Αν θυμάμαι καλά, όχι μόνο δεν ήταν ντέρμπι, «στην κόψη του ξυραφιού», «στο νήμα», «μάχη στήθος με στήθος» κι άλλα κλισέ, αλλά η Betfair, τέσσερις μέρες πριν από την τελική ημερομηνία, πλήρωσε τα στοιχήματα που πόνταραν στο «όχι» στην ανεξαρτησία.
Περίπου έναν χρόνο αργότερα, τον Μάιο του 2015, οι βουλευτικές εκλογές-θρίλερ στη Βρετανία ήταν μόνο στη φαντασία. Ο Κάμερον παρέμεινε στην εξουσία και ο Μίλιμπαντ γνώρισε την πανωλεθρία.
Σ’ έναν περίπλοκο κόσμο, στον οποίο τα τελευταία χρόνια είδαμε να καταρρέουν θεωρίες και μεθοδολογίες, τα μαντεία δίνουν άλλη απόδοση από την Πυθία -στην παράσταση νίκης προηγείται η έξοδος- για την ετυμηγορία. Ο Θαλής ο Μιλήσιος, όμως, μάλλον κάτι παραπάνω ήξερε όταν έλεγε «ασφαλές το γενόμενον, ασαφές το μέλλον».
Το θέμα είναι ότι οι Βρετανοί -όσοι συρθούν ως την κάλπη- θα αποφασίσουν για το μέλλον του ανοικτού γάμου ή του διαζυγίου τους με την Ε.Ε. χωρίς να γνωρίζουν τι «μέλλει γενέσθαι» και στα δύο σενάρια. Σεμινάρια δοκιμασίας.
