Με θέμα τον μύθο του Μαρσύα και τον μουσικό διαγωνισμό εναντίον του Απόλλωνα και επικεντρωμένη στη μυθολογική αφήγηση και τα ειδυλλιακά τοπία που τοποθετούνται τα γεγονότα της, η έκθεση ζωγραφικής του Tim D’ Agostino, με τίτλο «Marsyas Machine», παρουσιάζεται στη Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα.
Σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Ελίζας Γερολυμάτου, η έκθεση οργανώνεται με την ευγενική υποστήριξη του «Οργανισμού Κοινωνικής Αλληλεγγύης - Προστασίας Πολιτισμού και Αθλητισμού» του Δήμου Φιλοθέης - Ψυχικού (ΟΚΑΠΑ) και θα διαρκέσει έως τις 27 Μαΐου.
Απτό και σπλαχνικό συγχρόνως
Ο εικαστικός Tim D’ Agostino ζει και δημιουργεί στη Νέα Υόρκη. Είναι ένας καλλιτέχνης γόνιμος και παραγωγικός, με αναζητήσεις, αξίες και ζωγραφικές διατυπώσεις που χαρακτηρίζονται από την έμφαση στο ουσιαστικό, την εσωτερικότητα, τον εκφραστικό πλούτο, την ατμοσφαιρικότητα του χώρου, την ένταση του πινέλου και τη δύναμη στην υποβολή του χρώματος, τη σαφήνεια της σύνθεσης και το πηγαίο φως.
Ένας αληθινός καλλιτέχνης του χρώματος. Τα έργα του διακρίνονται για την εκφραστική τους αμεσότητα, τη ρευστότητα και, συνάμα, την πυκνότητα της ενέργειας, τη λάμψη και την ποιότητα των χρωματικών τόνων, την πλούσια χρωματική ύλη, την πλαστικότητα, με την οποία το φως διαγράφει τους όγκους.
Το στοιχείο του μετασχηματισμού και της αλλαγής βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της ζωγραφικής ιστορίας και της ζωγραφικής(;) μεταμόρφωσης - η αίσθηση του φευγαλέου, του στιγμιαίου, που είναι σε αντίθεση και, συνάμα, σε αρμονία με το αιθέριο, αλλά και με το υλικό.
Σε αυτούς τους συνδυασμούς της εικόνας και του τοπίου, η χρήση των πλεξιγκλάς δημιουργεί μία διάθεση άβολη, αλλά και ένα συναίσθημα απτό και σπλαχνικό συγχρόνως, διαφανές - σαν να «βάφονται» οι εικόνες αυτές από κάποια μεγαλύτερη ιδέα ή δύναμη ή είναι φιλτραρισμένες μέσα από έναν συγκεκριμένο φακό.
Σε αυτές τις μυθικές τραγικές φιγούρες, όπως είναι ο Μαρσύας, ο Ακταίων, ο Ίκαρος, ο καλλιτέχνης έλκεται από το γεγονός ότι φαίνεται σαν να υπάρχει κάποιο αόρατο χέρι, που καθοδηγεί τις πράξεις τους, τόσο πολύ ή τόσο λίγο - όσο ακριβώς προσπαθούν αυτοί οι ίδιοι να λειτουργήσουν εναντίον του. Ο καλλιτέχνης υποθέτει ότι αυτό ισχύει για πολλούς κλασικούς μύθους.
Υπάρχει ένα πάθος στο έργο του Tim D’ Agostino, ακόμη και αν αυτό εκφράζεται μόνο μέσα από το «πέπλο του χρώματος» του πλεξιγκλάς, που «χρωματίζει» ό,τι υπάρχει κάτω από αυτό.
Σίγουρα, η ιστορία του Μαρσύα μπορεί, επίσης, να διαβαστεί ως μια αλληγορία για την (εσωτερική) ζωή ενός καλλιτέχνη και την προσπάθειά του να μιμηθεί την τελειότητα της φύσης, με τη δημιουργία μίας «τεχνητής», μέσα από τη χρήση των υλικών.
Επίσης, η ιδέα του «γραφικού» απασχολεί ιδιαίτερα τον Tim D’ Agostino. Κάτι, δηλαδή, που βρίσκεται ανάμεσα στο όμορφο και το μεγαλειώδες και τη σχέση του με τη συγκεκριμένη ιστορία (αυτή τη ζωγραφική αφήγηση), αλλά και με την ιδέα του τοπίου γενικότερα. Ο καλλιτέχνης είχε τη σκέψη να ονομάσει την έκθεση «Γραφικό», αλλά αποφάσισε να επιμείνει στον τίτλο «Marsyas Machine», όπως είχε αρχικά σχεδιαστεί.
Ο μύθος της Αρτέμιδος και του Ακταίονα, που θα ήθελε να αναπτύξει στο μέλλον, σίγουρα θα λειτουργεί μέσα από την ιδέα του γραφικού, του τι είναι η ομορφιά, πώς αυτή διαμορφώνεται και πώς, τελικά, εμείς, σαν θεατές, το αντιλαμβανόμαστε αυτό. Μια ιδέα και ένας άνθρωπος που, ξαφνικά, «πιάνονται» ανάμεσα σε αυτά τα δύο πράγματα και είναι αυτή η συγκεκριμένη στιγμή, που ο ίδιος προσπαθεί ζωγραφικά να «αδράξει».
Πληροφορίες
Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα: Ι. Κοκκώνη 15 - Ψυχικό, τηλ.: 210 6717097. Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 10.00 - 18.00, Τετάρτη 13.00 - 20.00.
naftemporiki.gr
