Η κινεζική πόλη Σενζέν σχεδιάζει να αντιμετωπίσει το σοβαρό πρόβλημα συσσώρευσης αποβλήτων της, προχωρώντας στην καύση 5.000 τόνων απορριμμάτων την ημέρα.
Η σχεδιαζόμενη μονάδα θα είναι η μεγαλύτερη του είδους της στον πλανήτη.
Η διαδικασία, η οποία αναμένεται να μετατρέπει τουλάχιστον το ένα τρίτο των απορριμμάτων σε ωφέλιμη ηλεκτρική ενέργεια, δεν είναι ιδιαίτερα φιλική προς το περιβάλλον λόγω των παραγόμενων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, αλλά θα βοηθήσει να αντιμετωπιστεί η υπερχείλιση των χώρων υγειονομικής ταφής και να κλείσουν αρκετές παράνομες χωματερές.
Μάλιστα μία από αυτές τις παράνομες χωματερές κατέρρευσε πέρυσι, σκοτώνοντας δεκάδες άτομα.
Η μονάδα αναμένεται να ξεκινήσει λειτουργία πριν το 2020, αν και η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας αποτελεί δευτερεύουσα προτεραιότητα, με την εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα των σκουπιδιών να αποτελεί τον κύριο στόχο του σχεδίου.
Ο νέος αποτεφρωτήρας είναι ένας από τους 300 που σχεδιάζει να κατασκευάσει η κινεζική κυβέρνηση μέσα στα επόμενα τρία χρόνια. Παρά το ότι δεν είναι ιδιαίτερα φιλική προς το περιβάλλον, πολλές χώρες χρησιμοποιούν αυτή την τεχνολογία, ακόμα και χώρες γνωστές για την περιβαλλοντική τους πολιτική, όπως η Σουηδία.
«Η παραγωγή ενέργειας από απόβλητα δεν αποτελεί μια ενεργειακή λύση», δήλωσε ο Κρις Χάρντι από την δανική ανάδοχο εταιρία που ανέλαβε το σχεδιασμό της μονάδας.
Σύμφωνα με τον Χάρντι, η ποσότητα των αερίων του θερμοκηπίου που εκπέμπονται από την αποσύνθεση στους χώρους υγειονομικής ταφής είναι περίπου διπλάσια από το διοξείδιο του άνθρακα που εκλύεται από την καύση.
Εξάλλου, στην οροφή των εγκαταστάσεων του αποτεφρωτήρα θα εγκατασταθούν ηλιακοί συλλέκτες με επιφάνεια χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα, προσθέτοντας μία σημαντική πτυχή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο σύστημα.
Η ιδέα των υπευθύνων είναι ότι η μονάδα δεν έχει μόνο σκοπό την απαλλαγή από σκουπίδια, αλλά και την παροχή καθαρής και βιώσιμης ηλεκτρικής ενέργειας στη γειτονική πόλη, οι κάτοικοι της οποίας θα μπορούν να επισκέπτονται την εγκατάσταση και να δουν τη διαδικασία από κοντά.
Σύμφωνα με τον Χάρντι, η παιδεία των πολιτών γύρω από το ζήτημα θα έχει μακροπρόθεσμα οφέλη, παρόμοια με αυτά των αντικαπνιστικών εκστρατειών των δεκαετιών του 1950 και 1960, όταν η πλειοψηφία του κοινού εκτέθηκε για πρώτη φορά στις πραγματικές συνέπειες του καπνίσματος.
