Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
Πάντοτε θα ανήκω στους αισιόδοξους. Εάν παρατηρήσει κανείς την πρόοδο που έχουμε σημειώσει στη διάρκεια των 46 ετών από την πρώτη μας συνάντηση, το 1971, στην καταπολέμηση της φτώχειας, στην υγεία, στο προσδόκιμο ζωής και στην εκπαίδευση, για να μην αναφέρω τον θρίαμβο της δημοκρατίας, είναι αδύνατον να μην είμαι» επιμένει ο Κλάους Σβαμπ, ιδρυτής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF), σε συνέντευξή του στην «Telegraph». Διατηρεί την αισιοδοξία του, καίτοι γνωρίζει ότι διάγουμε ιδιαίτερα χαλεπούς καιρούς, με πολλαπλές εστίες γεωπολιτικών, οικονομικών, αλλά και περιβαλλοντικών κινδύνων.
Για πολλούς, το Νταβός είναι γνωστό ως δημοφιλής χειμερινός προορισμός στις Αλπεις. Για τους φανατικούς αναγνώστες του Τόμας Μαν, το Νταβός είναι το βασικό σκηνικό στο «Μαγικό βουνό», ένα από τα σημαντικότερα μεταφυσικά μυθιστορήματα του 20ού αιώνα. Για λίγες όμως ημέρες κάθε χρόνο οι πλούσιοι και ισχυροί του κόσμου συγκεντρώνονται στο θέρετρο των Αλπεων για να συζητήσουν για τις προκλήσεις που απειλούν την παγκόσμια οικονομία, αλλά και για τις ευκαιρίες του μέλλοντος. Το βασικό θέμα του φετινού 46ου φόρουμ η «Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση».
Η σκιά όμως των παγκόσμιων κρίσεων είναι τόσο βαριά, που δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια για οράματα και φιλόδοξους στοχασμούς. Προσφυγική κρίση, τρομοκρατικές απειλές, αλλά και φόβοι για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας -εν μέσω ανησυχητικών ενδείξεων απότομης οικονομικής προσγείωσης στην Κίνα, αλλά και του κινεζικού «ιού» που προσβάλλει τις διεθνείς αγορές- κάνουν τον κόσμο λιγότερο ασφαλή και αντιμέτωπο με τους σοβαρότερους κινδύνους της τελευταίας δεκαετίας, σύμφωνα με την έκθεση του WEF για τις απειλές του 2016.
Βασικός στόχος του φόρουμ, εδώ και 46 χρόνια, είναι ένας καλύτερος κόσμος. Αυτό θα επιχειρήσουν, για μία ακόμη χρονιά, οι 2.500 εξέχουσες προσωπικότητες -με περισσότερους από 50 αρχηγούς κρατών, επιχειρηματίες, αλλά και εκπροσώπους του καλλιτεχνικού στερεώματος- που θα συγκεντρωθούν αυτή την εβδομάδα στο Νταβός. Και με τόσα «γκρίζα» σύννεφα, καλοδεχούμενη η αισιοδοξία του κ. Σβαμπ.
