Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
«Το σοκ» έχουν τίτλο στα χθεσινά πρωτοσέλιδά τους η συντηρητική «Le Figaro» και η κομμουνιστική «L’Humanite».
Προς τι το σοκ στη Γαλλία για τη Μαρίν, που δεν έκρυψε ποτέ ότι ονειρεύεται μεγαλεία; Από το 2012 και μετά η πορεία της υπήρξε εντυπωσιακά ανοδική: στις προεδρικές του 2012 συγκέντρωσε 17,9%, στις ευρωεκλογές του 2014 25%, όσο και στον α’ γύρο των νομαρχιακών τον Μάρτιο του 2015. Τότε μπορεί το Εθνικό Μέτωπο να μη βγήκε πρώτο, αλλά εδραίωσε τη θέση του ως κεντρικού παίκτη του πολιτικού σκηνικού. Στον β’ γύρο, βέβαια, η Λεπέν έχασε το στοίχημα που είχε βάλει και αφορούσε την εκλογή τουλάχιστον δύο νομαρχών.
Τελικό συμπέρασμα εκείνης της κάλπης, σύμφωνα με την έγκριτη «Journal du Dimanche», ήταν η τριχοτόμηση της εκλογικής «πίτας», με το FN να σημειώνει ποσοστό ρεκόρ με 25,2%, πολύ κοντά στο κεντροδεξιό UMP με 28,7% και τους Σοσιαλιστές να ακολουθούν με 21,5%.
Την περασμένη Κυριακή επιβεβαιώθηκε η τριχοτόμηση, με μια μικρή παραλλαγή. Ο «Ρόκι της Δεξιάς» είδε την πλάτη της Λεπέν. Ακόμη κι αν κατέβουν την προσεχή Κυριακή ενωμένα τα αριστερά κόμματα που συνέθεταν το 2012 την κυβερνητική πλειοψηφία των Σοσιαλιστών και λειτουργήσει η «δημοκρατική υποχώρηση» υπέρ του «Σαρκολέοντος», η «Μαριλέαινα» έχει κάθε λόγο να χαμογελά. Αντλεί απ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα, έχει μεγάλο ρεύμα στους νέους, «προετοιμάζοντας το μέλλον», και έχει ριζώσει στην εργατική τάξη, που έχει πληγεί από την απώλεια πολλών θέσεων εργασίας και το κλείσιμο εργοστασίων.
Κόλλησε και το τρομοκρατικό, που κούμπωσε με το αντιμεταναστευτικό, στη δυναμική που είχε ήδη με μια ρητορική ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας έναντι της Ε.Ε., και αλλάζει το παιχνίδι.
Οσο οι άλλες πολιτικές δυνάμεις στη Γαλλία και οι Βρυξέλλες, με ρωγμές και συνδυασμούς, τυχοδιωκτισμούς και νευρώσεις, νομίζουν ότι κερδίζουν (πολιτικό) χρόνο για τις λύσεις, η κρίση κάνει τη δουλειά της και η Μαρίν περιμένει τη σειρά της.
