Το Μουσείο Μπενάκη παρουσιάζει την αναδρομική έκθεση του ζωγράφου Δημήτρη Δάβη, στο κτήριο της οδού Πειραιώς, έως τις 29 Νοεμβρίου.
Η έκθεση φιλοδοξεί να αποκαλύψει το μεγαλύτερο μέρος του πολύπλευρου έργου του Δημήτρη Δάβη, το οποίο παραμένει μέχρι σήμερα σχετικά άγνωστο στο ευρύ κοινό. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης άλλωστε, σεμνός και σχετικά απομονωμένος σε όλη του τη ζωή, παρουσίαζε τα έργα του με φειδώ.
Ο Δημήτρης Δάβης (1905 - 1973) σπούδασε ζωγραφική αρχικά στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και στη συνέχεια στην Ακαδημία του Μονάχου. Ταξίδεψε στα καλλιτεχνικά κέντρα της Ευρώπης και ήρθε σε επαφή με τα κινήματα της πρωτοπορίας. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1929 και πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στην αίθουσα του φιλολογικού συλλόγου Παρνασσός, το 1932. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Ελεύθεροι Καλλιτέχναι (1934). Το έργο του είναι ρεαλιστικού χαρακτήρα με αναγνωρίσιμα στοιχεία από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό, κυρίως στην ψυχογραφική απόδοση των προσώπων. Ιδιαίτερη καλλιτεχνική και ιστορική σημασία έχουν οι εμπνεύσεις του από τη μάχη της Κρήτης, καθώς και οι αποτυπώσεις της καθημερινότητας των μεταπολεμικών χρόνων.
Εκτός από ζωγράφος, υπήρξε εξαίρετος σχεδιαστής και συνεργάστηκε με εφημερίδες και περιοδικά, δημοσιεύοντας πλήθος γελοιογραφιών με θέματα από την καθημερινή, πολιτική, κοινωνική και ηθογραφική ζωή της Ελλάδας.
Στο αρχείο του, που σήμερα απόκειται στο Μουσείο Μπενάκη, βρέθηκαν περισσότερα από χίλια σχέδια, στην πλειοψηφία τους με μελάνι, τα οποία συγκροτούν ολόκληρες σειρές με παρόμοια θέματα σε διάφορες παραλλαγές. Ένα αντιπροσωπευτικό μέρος από αυτά παρουσιάζεται στην έκθεση του Μουσείου Μπενάκη.
Μια άλλη σημαντική δραστηριότητα του Δημήτρη Δάβη ήταν η εικονογράφηση βιβλίων, κυρίως παιδικών, τα περισσότερα εκ των οποίων εκδόθηκαν και κυκλοφόρησαν στο εξωτερικό. Επίσης, φιλοτέχνησε τα εξώφυλλα πολλών εκδόσεων Ελλήνων συγγραφέων.
Στην έκθεση συμπεριλαμβάνονται ελαιογραφίες, σχέδια, χαρακτικά, προσχέδια των εικονογραφήσεων αλλά και πολλές από τις εκδόσεις που διακόσμησε με τα σχέδιά του.
Κυκλαδικό τοπίο λάδι σε μουσαμά, 1950-1955.
Το μεγαλύτερο μέρος των εκθεμάτων προέρχονται από την δωρεά του αρχείου του Δημήτρη Δάβη προς το Μουσείο Μπενάκη, από την αδελφή του, Ελευθερία Δάβη. Επίσης, έργα προέρχονται από την Εθνική Πινακοθήκη, στην οποία άλλωστε είχε οργανωθεί το 1974 η πρώτη αναδρομική έκθεση έργων του Δάβη, καθώς και από ιδιωτικές συλλογές της Αθήνας.
Την έκθεση συνοδεύει αναλυτικός κατάλογος με φωτογραφικές αναπαραγωγές, σε επιμέλεια του Νίκου Παΐσιου. Τα κείμενα του καταλόγου υπογράφουν η Όλγα Μεντζαφού-Πολύζου, στην οποία οφείλεται και η ολοκληρωμένη μελέτη για τον καλλιτέχνη (Δημήτρης Δάβης, 1905-1973, εκδόσεις Αδάμ, Αθήνα 2001), ο Σπύρος Μοσχονάς, ο Κωνσταντίνος Παπαχρίστου, η Ευγενία Αλεξάκη και η Ελίζα Πολυχρονιάδου.
Την επιμέλεια της έκθεσης έχουν ο Σπύρος Μοσχονάς και ο Νίκος Παϊσιος, ενώ τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό επιμελήθηκε ο Παύλος Θανόπουλος.
naftemporiki.gr
