Από την έντυπη έκδοση
Του Γιώργου Σακκά
[email protected]
Σε φαύλο κύκλο έχει μετατραπεί το θέμα της επίτευξης συμφωνίας με τους δανειστές για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων. Η παράμετρος ανακεφαλαιοποίηση είναι βασική για τη διαμόρφωση του πλαισίου της συμφωνίας, αλλά και η ίδια η συμφωνία είναι απόλυτα σημαντική για να αποκατασταθεί η φερεγγυότητα των τραπεζών. Και μπορεί μεν το τελευταίο διάστημα από πλευράς ρευστότητας, λόγω τουρισμού και πληρωμών φόρων, να βελτιώθηκε συγκυριακά η κατάσταση των τραπεζών, όμως από πλευράς κεφαλαιακής επάρκειας τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.
Με βάση τις εκτιμήσεις που στηρίζονται στα στοιχεία του πρώτου τριμήνου, ένα στα τρία ευρώ που έχουν χορηγήσει οι τράπεζες είναι επισφαλές. Μετά την περιπέτεια των τελευταίων μηνών και ειδικά από την επιβολή του ελέγχου κεφαλαίων εκτιμάται ότι η αναλογία αυτή έχει αλλάξει δραματικά και μάλιστα δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι σήμερα πάνω από το 40% των δανείων που έχουν χορηγηθεί είναι «κόκκινα», δηλαδή συνολικές επισφάλειες που φτάνουν τα 100 δισ. ευρώ. Αυτό αποτελεί στην κυριολεξία «νάρκη» για τα εποπτικά κεφάλαια των τραπεζών, τα οποία επηρεάζονται άμεσα από τις επιβαλλόμενες προβλέψεις για επισφάλειες.
Και όσο αμφισβητείται η φερεγγυότητα των εποπτικών κεφαλαίων άλλο τόσο οι ελληνικές τράπεζες απομονώνονται από τις ελάχιστες πηγές χρηματοδότησης και φυσικά δεν προσελκύουν τις καταθέσεις που «έφυγαν».
Συνέπεια όλης αυτής της κατάστασης είναι φυσικά να μην μπορούν να διαδραματίσουν τον βασικό τους ρόλο, τη χρηματοδότηση της οικονομίας. Η ρευστότητα προς τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις είναι ανύπαρκτη, γεγονός το οποίο με τη σειρά του εμποδίζει την προοπτική μιας έστω μικρής ανάπτυξης, «επιδοτώντας» έτσι την περαιτέρω συρρίκνωση του ΑΕΠ. Η ύφεση τώρα με τη σειρά της πλήττει τους δανειολήπτες, αυξάνει την αδυναμία των αποπληρωμών και ανατροφοδοτεί τον καταστροφικό αυτό φαύλο κύκλο.
Είναι λοιπόν άμεση προτεραιότητα η θεσμοθέτηση του πλαισίου για τα «κόκκινα» δάνεια, ώστε να προσδιοριστούν οι επιπτώσεις στην ανακεφαλαιοποίηση και εν συνεχεία, όπως έχει προταθεί, να δοθεί και μια «προκαταβολή» 10 δισ. ευρώ έναντι της επικείμενης ανακεφαλαιοποίησης, που υπολογίζεται στα 25 δισ. ευρώ, από το ποσό της συμφωνίας. Αυτό βέβαια συνεπάγεται την άμεση υπογραφή της συμφωνίας.
Αυτή η διαδικασία δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά δίνει μια ανάσα. Από κει και πέρα υπάρχουν και εργαλεία για τον χειρισμό των «κόκκινων» δανείων, όπως είναι οι εταιρείες διαχείρισης, με τις οποίες και κατά το παρελθόν έχουν συνεργαστεί οι ελληνικές τράπεζες. Με ένα τέτοιο συγκεκριμένο πλαίσιο μπορεί να δοθεί το σήμα για τη σταδιακή έστω επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας, που φυσικά θα απαιτήσει πολλή δουλειά μέχρι να επιτευχθεί σταθερότητα μεσοπρόθεσμα
