Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
«Επειτα από δύο έκτακτες Συνόδους Κορυφής της Ευρωζώνης, έχουμε ένα Σαββατοκύριακο έκτακτων Συνόδων, μία έκτακτη Σύνοδο την Κυριακή και άλλη μία έκτακτη Σύνοδο της Ε.Ε. Θα πρέπει να υπάρχει κάτι έκτακτο». Ετσι συνοψίζει τον παραλογισμό για το ελληνικό ζήτημα ο Πολ Ντόνοβαν, επικεφαλής τομέα παγκόσμιας οικονομίας της UBS στο Λονδίνο.
Εκτακτα. Ελληνικό ζήτημα, οδικός χάρτης. Συγγνώμη, αλλά αυτά παραπέμπουν σε «Mission impossible». Λες και αντί να προσπαθούν να βρουν τη λύση στο πρόβλημα, προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι άλυτο. Ποιος δεν θυμάται τον «οδικό χάρτη» για το Μεσανατολικό, που προτάθηκε από το λεγόμενο κουαρτέτο, και ποιος δεν ανακαλεί την κατάληξή του με τα «“μη” και τα “δεν”, που οδήγησαν στο μηδέν».
Στα καθ’ ημάς, βέβαια, υπάρχει τρίο κι αυτό δημιουργεί άλλο πεδίο, ενώ δεν είναι αστείο ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών παραδέχεται ότι το ελληνικό χρέος χρήζει νέας αναδιάρθρωσης, αν «και το περιθώριο είναι μικρό».
Μικρά περιθώρια αισιοδοξίας αφήνει και εις εκ των «σοφών» της καγκελαρίας, μιλώντας σε συνέδριο του Economist στην Αθήνα. «Θα συνεχίσει να βρίσκεται η ελληνική οικονομία στο χείλος του Grexit, ακόμη και σε περίπτωση συμφωνίας».
Δεν είναι μόνος ο Πέτερ Μπόφινγκερ. Γκρίζα τα βλέπει για συμβιβασμό και ο επικεφαλής της ΕΚΤ, ενώ το ΔΝΤ είναι ξεκάθαρο. «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελλάδα υπέφερε και θα συνεχίσει να υποφέρει».
Υποφέρει από αυτοσχεδιασμούς. Εντός και εκτός.
Υποφέρει από παραλογισμούς. Ψηφίσαμε και είμαστε ακόμη σε προεκλογική περίοδο. Συγκεντρώσεις τέσσερις και πέντε ημέρες μετά την κάλπη δεν είναι οφθαλμαπάτη, όταν οι ερμηνείες βάζουν πλάτη.
Υποφέρει κι από το σύνδρομο του κυνηγού, όπως στον μύθο του Αισώπου. «Λιοντάρι ψάχνει κυνηγός ζητά από ξυλοκόπο/αν κάπου είδε τα χνάρια του, να του ‘δειχνε τον τόπο./Κι ο ξυλοκόπος πρόθυμα το ίδιο το ζώο του δείχνει./”Μα το λιοντάρι δε ζητώ, να δω μόνον τα ίχνη”,/είπε χλομός ο κυνηγός που ‘χε κατατρομάξει./Συχνά στα λόγια ο τολμηρός, είναι δειλός στην πράξη».
