Ανοίγει επισήμως η αυλαία της προεκλογικής εκστρατείας των πολιτικών δυνάμεων στη Βρετανία, με τους Συντηρητικούς και τους Εργατικούς να έρχονται στήθος με στήθος στις δημοσκοπήσεις.
Αφού παρουσιάσει σήμερα το μεσημέρι την παραίτηση της κυβέρνησής του στη βασίλισσα και μόλις διαλυθεί το κοινοβούλιο, ο συντηρητικός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, όπως εξάλλου και οι ανταγωνιστές του, θα επιβιβασθεί στο λεωφορείο της προεκλογικής εκστρατείας του.
Χιλιάδες εθελοντές έχουν κινητοποιηθεί στα διάφορα στρατόπεδα με την ελπίδα ότι θα κάνουν τη ζυγαριά να γείρει προς αυτούς που υποστηρίζουν. Η κρίση του δημόσιου συστήματος υγείας (NHS), η οικονομία, η μετανάστευση και η Ευρώπη αναμένεται να είναι τα θέματα που θα κυριαρχήσουν στην προεκλογική αντιπαράθεση.
Τα προγνωστικά εν όψει της ψηφοφορίας της 7ης Μαΐου είναι εξαιρετικά αβέβαια, λόγω και των ιδιαιτεροτήτων του βρετανικού εκλογικού συστήματος. Το μόνο σίγουρο είναι πως μετά τις εκλογές την πρωθυπουργία θα αναλάβει είτε ο Ντέιβιντ Κάμερον για δεύτερη θητεία, είτε ο αρχηγός της αντιπολίτευσης των Εργατικών Εντ Μίλιμπαντ.
Μέχρι σήμερα ο μέσος όρος των δημοσκοπήσεων, σύμφωνα με το BBC, έφερε τους Συντηρητικούς και τους Εργατικούς να ισοψηφούν, λαμβάνοντας από 34% στην πρόθεση ψήφου. Το UKIP, το οποίο θριάμβευσε πέρυσι στις ευρωεκλογές, έρχεται στην τρίτη θέση με 13%, οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες υποχωρούν στο 8%, οι Πράσινοι συγκεντρώνουν 5% και το σύνολο των άλλων κομμάτων (του SNP περιλαμβανομένου) αντιπροσωπεύουν ένα 6%.
Ωστόσο σε αριθμό εδρών, το εθνικιστικό σκοτσέζικο κόμμα SNP είναι αυτό που αναμένεται ότι θα αποτελέσει την τρίτη κοινοβουλευτική ομάδα, εκλέγοντας μέχρι και διπλάσιους βουλευτές από τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες.
Όλα δείχνουν πως, αν δεν υπάρξει απόλυτη πλειοψηφία (326 έδρες σε σύνολο 650), μετά την ψηφοφορία θα διεξαχθούν εντατικές διαβουλεύσεις. Ελλείψει νικητή, η απερχόμενη κυβέρνηση θα έχει προτεραιότητα στην προσπάθεια σχηματισμού μιας βιώσιμης κυβέρνησης. Οι Συντηρητικοί θα μπορούσαν τότε να επαναλάβουν τον συνασπισμό τον οποίο υποχρεώθηκαν να συστήσουν το 2010. Όμως οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες σύμμαχοί τους θα μπορούσαν να επιλέξουν να κυβερνήσουν αυτή τη φορά με τους Εργατικούς.
Τέλος υπάρχει και το σενάριο των λεγόμενων κυβερνήσεων «μειοψηφίας». Σε μια τέτοια περίπτωση, τα δευτερεύοντα κόμματα ονειρεύονται να γίνουν ρυθμιστές.
Πηγές: ΑΜΠΕ, Γαλλικό πρακτορείο
