Ο ρυθμός τήξης των πάγων της Ισλανδίας είναι αρκετά υψηλότερος από ό,τι αναμενόταν και αυτό οδηγεί σε γεωλογικά και πιθανώς ηφαιστειακά προβλήματα, σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου της Αριζόνα.
Οι ερευνητές κατέγραψαν τις φυσικές αλλαγές στον φλοιό πάγου της Ισλανδίας χρησιμοποιώντας δέκτες GPS. Συνολικά χρησιμοποιήθηκαν 62 αισθητήρες, 27 εκ των οποίων τοποθετήθηκαν στο κέντρο της Ισλανδίας, όπου βρίσκεται το μεγαλύτερο στρώμα πάγου.
Η έρευνα έδειξε ότι μεγάλα κομμάτια πάγου στην Ισλανδία λιώνουν και η γη κάτω από τον πάγο αναδύεται. Σύμφωνα με τους γεωλόγους, το φαινόμενο προκαλείται από την αύξηση των θερμοκρασιών στα υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη.
Προς το παρόν, η επιφάνεια της Ισλανδίας εμφανίζει άνοδο 3,56 εκατοστά ανά έτος. Με το λιώσιμο των πάγων, ο ρυθμός ανόδου ολοένα και θα αυξάνεται, γεγονός που ονομάζεται «φαινόμενο ανάτασης».
«Όπως λιώνουν οι παγετώνες, η πίεση στους υποκείμενους βράχους μειώνεται», εξήγησε η γεωφυσικός του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, Καθλίν Κόμπτον.
«Τα πετρώματα σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες μπορούν να διατηρήσουν τη στερεά φύση τους, εάν η πίεση είναι αρκετά υψηλή. Όταν μειώνεται η πίεση, τότε μειώνεται και η θερμοκρασία τήξης. Το συνεχές λιώσιμο των παγετώνων μπορεί να οδηγήσει σε ηφαιστειακές δραστηριότητες στο μέλλον», πρόσθεσε.
Ο συνδυασμός υψηλής θερμότητας και χαμηλής πίεσης δημιουργεί ένα περιβάλλον που ευνοεί την τήξη αυτών των πετρωμάτων που ανυψώνονται, σε μια διαδικασία που παρέχει μάγμα προς το ηφαιστειακό σύστημα. Αυτό σημαίνει πως υπάρχει διαθέσιμος μεγαλύτερος όγκος που μπορεί να εκτοξευτεί κατά την έκρηξη ενός ηφαιστείου, σύμφωνα με τον Ρίτσαρντ Κόμπτον, συνεπικεφαλής της μελέτης.
«Η έρευνά μας κάνει τη σύνδεση μεταξύ της πρόσφατης επιταχυνόμενης ανύψωσης και την επιτάχυνση της τήξης των ισλανδικών πάγων», πρόσθεσε ο Κόμπτον.
