Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική».
Με τρεις «άσους» στο μανίκι έφυγε για το Παρίσι ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης προκειμένου σήμερα το απόγευμα να συναντηθεί με τους εκπροσώπους της τρόικας. Πρόκειται για ένα ραντεβού που θα πραγματοποιηθεί όταν την ίδια ώρα στην Ελλάδα ο αέρας έχει αρχίσει να έχει όλο και περισσότερο άρωμα εκλογών, με ό,τι αυτό συνήθως συνεπάγεται. Η κυβέρνηση δεν είναι τόσο «σκληρή» όσο πριν, οι κυβερνητικοί εταίροι που δεν προέρχονται από την πλειοψηφία «εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους για την αποτελεσματικότητα κάποιων σκληρών μέτρων» και πάει λέγοντας.
Η περίοδος που οι «καλές προθέσεις» και οι δεσμεύσεις ήταν αρκετές έχουν εδώ και καιρό παρέλθει και πλέον είναι αναγκαίο κάθε φορά που υπάρχει η οποιαδήποτε συζήτηση με την τρόικα να παρουσιάζονται «έργα και όχι λόγια». Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Μητσοτάκης πηγαίνει στη γαλλική πρωτεύουσα κρατώντας στο χέρι του την εφαρμογή της μεταρρυθμιστικής ατζέντας -ήδη αρχίζει να εφαρμόζεται σε 16 υπουργεία-, τη μείωση των διοικητικών βαρών με την εφαρμογή της έκθεσης του ΟΟΣΑ, το νέο σύστημα αξιολόγησης, επιλογής διευθυντών και ενεργοποίησης ελεγκτικών μηχανισμών στο Δημόσιο.
Ο τρίτος «άσος» είναι ίσως ο σημαντικότερος, καθώς αφορά στην εκπλήρωση των στόχων των απολύσεων -τουλάχιστον έως τώρα- και στην εφαρμογή μηχανισμού μόνιμης κινητικότητας. Ολα αυτά βέβαια αποτελούν τη βιτρίνα ενός «αναμορφωμένου» ή στην καλύτερη περίπτωση ενός «υπό αναμόρφωση» δημόσιου τομέα. Η πραγματική εικόνα απέχει αρκετά από την ουσιαστική αναμόρφωση, την αλλαγή νοοτροπίας και την αποτελεσματική λειτουργία. Μια βόλτα σε δημόσιες υπηρεσίες που υπολειτουργούν λόγω έλλειψης προσωπικού προσφέρει αρκετό υλικό.
Οι καταγγελίες για σειρά αδυναμιών πραγματοποίησης βασικών λειτουργιών -από τον τομέα της παιδείας, έως εκείνον της δημόσιας υγείας και των υπηρεσιών- είναι πάμπολλες.
Δυστυχώς η πραγματική αναμόρφωση και η καλή λειτουργία απαιτούν ισορροπίες σε πολλά πεδία, οι οποίες σε κατάσταση βαθιάς οικονομικής κρίσης δεν μπορούν να υπάρξουν. Η απαραίτητη μείωση και η αναδιανομή του προσωπικού δεν λύνουν το πρόβλημα. Είναι μια αρχή, αλλά θέλει πολύ δρόμο ακόμα. Οι υπάλληλοι που έχουν μείνει -είτε πολλοί είτε λίγοι, όπως δηλαδή κι αν το δει κανείς-, ακόμα κι αν ήθελαν -που θα πρέπει να θέλουν και αυτό αφορά στη νοοτροπία- δυσκολεύονται πάρα πολύ να κλείσουν τις τρύπες που έχουν ανοίξει στη βάρκα του Δημοσίου λόγω αποχωρήσεων και συνταξιοδοτήσεων. Κι αυτή είναι μια ακόμη σκληρή αλήθεια του δημόσιου τομέα.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ - [email protected]
