Ενδιαφέρουσες προβολές στο 71ο Φεστιβάλ Βενετίας

Σάββατο, 30 Αυγούστου 2014 13:19
UPD:13:19

Ο Αλ Πατσίνο στο 71ο Φεστιβάλ της Βενετίας.

A- A A+

Πολλά και γνωστά ονόματα από το χώρο του κινηματογράφου άρχισαν να μαζεύονται στο Λίντο για να συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις του 71ου κινηματογραφικού Φεστιβάλ της Βενετίας.

Ανάμεσά τους οι: Αλ Πατσίνο, Κατρίν Ντενέβ, Όουεν Γουίλσον, Μισέλ Πικολί, Κιάρα Μαστρογιάνι, Λαρς φον Τρίερ, Έκτορ Μπαμπένκο, Μάικλ Σάνον, Γκιγιέρμο Αριάγκα, ενώ αναμένονται και οι: Κίρα Σέτζγουικ, Σαρλότ Γκενσμπούργκ, Μπιλ Μάρεϊ και Φράνσις ΜακΝτόρμαντ. Στις χθεσινές εκδηλώσεις συμπεριλαμβάνεται και η απονομή ειδικού Χρυσού Λιονταριού στον μεγάλο Αμερικανό ντοκιμαντερίστα Φρέντερικ Γουάιζμαν, για το σύνολο της καριέρας του.​

Η γενοκτονία στην Ινδονησία, η απαγωγή μικρών παιδιών, η γραφειοκρατία, η οικονομική κρίση και οι κατασχέσεις κατοικιών από τις τράπεζες, καθώς και κωμικές πλευρές της ζωής, ήταν μερικά από τα ενδιαφέροντα θέματα των ταινιών που προβλήθηκαν τις δυο πρώτες μέρες. Το συγκλονιστικό, πολιτικό ντοκιμαντέρ, «Η όψη της σιωπής» (The Look of Silence) του Αμερικανού σκηνοθέτη Τζόσουα Οπενχάιμερ, δημιουργού του ήδη βραβευμένου ντοκιμαντέρ «The Act of Killing», παρουσιάζει την έρευνα ενός οφθαλμίατρου, για τη γενοκτονία στην υπό δικτατορικό καθεστώς Ινδονησία του Σουκάρνο, το 1965 - 66 (δολοφονήθηκαν περισσότερα από ένα εκατομμύριο άτομα).

Η απαγωγή μικρών παιδιών στη σύγχρονη Κίνα είναι στο επίκεντρο της γυρισμένης με μια ρεαλιστική σκηνοθεσία με ωραίες ερμηνείες κινέζικης ταινίας «Dearest» («Αγαπημένε») του Πέτερ Χο-Σουν Τσαν, η οποία παρουσιάστηκε εκτός συναγωνισμού. Ο σκηνοθέτης εξετάζει το θέμα του όχι μόνο από εκείνη των γονιών που έχασαν τα παιδιά τους αλλά και από την πλευρά αυτών που έχουν μεγαλώσει τα απαχθέντα παιδιά, ενώ, ταυτόχρονα καταγράφει και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ίδια τα παιδιά όταν, μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, επιστρέφονται στους βιολογικούς γονείς τους.

Ο Όουεν Γουίλσον.

Στην ταινία «Ιστορίες», ο Ιρανός Ρακσάν Μπανιτεμάντ, μέσα από διάφορες ιστορίες, αφηγείται, με μια σκηνοθεσία όπου κυριαρχεί το χιούμορ, συχνά και η ειρωνεία, τις αντιδράσεις ανθρώπων διαφορετικών κοινωνικών τάξεων στη γραφειοκρατία, την υποκρισία, την εκμετάλλευση και άλλα κακώς έχοντα στη σύγχρονη ιρανική κοινωνία.

Η κατάσχεση των σπιτιών, στην Αμερική της οικονομικής κρίσης, είναι στο επίκεντρο της αμερικανικής ταινίας, «99 σπίτια» του Ραμίν Μπαχράνι. Ο κεντρικός ήρωας, ένας εργατικής τάξης χωρισμένος νέος (Άντριου Γκάρφιλντ), όταν δεν πληρώνει έγκαιρα τις δόσεις του, αναγκάζεται, από τον Μάικ Κάρβερ, έναν ατσίδα μεσίτη (Μάικλ Σάνον), που εκπροσωπεί τις τράπεζες, να εκκενώσει, μαζί με τη μητέρα του (Λόρα Ντερν) και το μικρό γιο του, το σπίτι του και να μετακομίσει σε πανσιόν, που κατοικείται αποκλειστικά από οικογένειες που τα σπίτια τους έχουν κατασχεθεί από την τράπεζα. Θα βρει όμως διέξοδο στο πρόβλημά του, όταν δέχεται να γίνει βοηθός του Κάρβερ, ξεγελώντας τις τράπεζες και την ίδια την κυβέρνηση, συμβάλλοντας στην έξωση άλλων οικογενειών από τα σπίτια τους, με αποτέλεσμα να αποκτήσει πολλά χρήματα. Ο Μπαχράνι αναπτύσσει με λεπτομέρεια τις διάφορες καταστάσεις, τοποθετώντας τα πρόσωπά του στο συγκεκριμένο κοινωνικό τους περιβάλλον, βάζοντας με εύστοχο τρόπο τα ηθικά προβλήματα που κάποια στιγμή πρέπει να αντιμετωπίσει ο ήρωάς του.

Στις χθεσινές εκδηλώσεις συμπεριλαμβάνεται και η απονομή ειδικού Χρυσού Λιονταριού στον μεγάλο Αμερικανό ντοκιμαντερίστα Φρέντερικ Γουάιζμαν για το σύνολο της καριέρας του.

Φόρος τιμής στον Τσάρλι Τσάπλιν είναι η γαλλική κωμωδία «Τα Λύτρα της δόξας» του Ξαβιέ Μποβουά.  Στην υπόθεση της ταινίας,  σε μια κωμόπολη της Ελβετίας στη δεκαετία του '70, δυο άνεργοι μετανάστες για να λύσουν τα προβλήματά τους, στην περίοδο των Χριστουγέννων, όταν έχει πεθάνει και ταφεί εκεί ο Τσάρλι Τσάπλιν, αποφασίζουν να κλέψουν το φέρετρο με τη σωρό του μεγάλου κωμικού. Πρόκειται για μια ευαίσθητη, με ωραία ευρήματα, αλλά πάνω απ' όλα ωραίες ερμηνείες (ιδιαίτερα από τον Μπενουά Πελβούρτ), απολαυστική κωμωδία.

Μια ασυνήθιστη πλευρά της ιταλικής μαφίας, μακριά από εκείνες που μας έδωσε μέχρι σήμερα το Χόλυγουντ, αλλά και ο ιταλικός κινηματογράφος, μας δίνει στην πολύ καλή ταινία του, «Μαύρες ψυχές» («Anime nere»), ο Φραντσέσκο Μούνζι. Η ταινία παρακολουθεί τη ζωή τριών αδερφών μιας μαφιόζικης οικογένειας από την Καλαβρία, ως τη στιγμή, που εξαιτίας κάποιας βιαστικής πράξης του γιου του ενός, γεμάτου μίσους για μιαν ανταγωνιστική οικογένεια, οδηγεί σε νέες συγκρούσεις και τελικά σε τραγωδία. ​

Προτεινόμενα για εσάς