Μηχανικοί της NASA και της Lockheed Martin εγκατέστησαν τη θερμική ασπίδα στον θάλαμο πληρώματος του διαστημοπλοίου Orion, γεγονός που αποτελεί ορόσημο στην πορεία προς την πρώτη εκτόξευση του σκάφους τον Δεκέμβριο.
«Είναι συναρπαστικό να βλέπει κανείς την ασπίδα στη θέση της, έτοιμη να κάνει τη δουλειά της» ανέφερε ο Μαρκ Γκάιερ, υπεύθυνος του προγράμματος Orion στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον της NASA στο Χιούστον.
«Η θερμική ασπίδα είναι τόσο σημαντικό κομμάτι, όχι μόνο για αυτή την αποστολή, αλλά και για τα σχέδιά μας να στείλουμε ανθρώπους στο βαθύ Διάστημα».
Η ασπίδα είναι κατασκευασμένη από ειδική επικάλυψη Avcoat, που καίγεται και απομακρύνεται καθώς αυξάνεται η θερμοκρασία της, για να αποφεύγεται η μεταφορά υψηλών θερμοκρασιών στον θάλαμο του πληρώματος.
Επίσης, το Avcoat καλύπτεται από ασημένια ταινία που προστατεύει το υλικό από τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες του Διαστήματος.
Η δοκιμαστική πτήση (Exploration Flight Test-1) θα παρέχει δεδομένα σχετικά με την αξιοπιστία της ασπίδας όσον αφορά στην προστασία των πληρωμάτων του Orion από τις ακραίες θερμοκρασίες της επανεισόδου και την προσθαλάσσωση που ακολουθεί.
Η διαδικασία αυτή είναι εξαιρετικά σημαντική για το μέλλον των αποστολών του Orion, που θα περιλαμβάνουν ταξίδια σε αστεροειδείς και τον Άρη.
Το ζήτημα μίας επανδρωμένης αποστολής στον «Κόκκινο Πλανήτη» βρέθηκε στο επίκεντρο αναφοράς της Human Space Flight Committee του National Research Council, η οποία είχε ζητηθεί από το Κογκρέσο.
Όπως επισημαίνεται στην αναφορά, λαμβανομένων υπόψιν του κόστους και των κινδύνων που συνεπάγονται οι επανδρωμένες αποστολές, καθώς και θέματα όπως η εθνική ασφάλεια και η εξασφάλιση της επιβίωσης του ανθρώπινου είδους μέσω αποικισμού του Διαστήματος, οι ΗΠΑ θα έπρεπε να προχωρήσουν προς αυτή την κατεύθυνση – αλλά μόνο υπό συγκεκριμένες συνθήκες.
Στην αναφορά υπογραμμίζεται ότι η προσέγγιση του θέματος θα πρέπει να γίνει με πειθαρχία και μεθοδικότητα, και θα πρέπει να περιλαμβάνει συγκεκριμένα «βήματα»- όπως η Σελήνη, κάποιος αστεροειδής και ίσως τα φεγγάρια του Άρη, με απώτερο στόχο την επιφάνεια του «Κόκκινου Πλανήτη».
Επίσης, τονίζεται ότι η επιτυχία του προγράμματος θα προϋποθέτει και διεθνή συνεργασία, πιθανότατα και με την Κίνα, ενώ επισημαίνεται η ανάγκη για σταθερή ροή μεγαλύτερων κονδυλίων.
