Δορυφορικές εικόνες του Google Maps χρησιμοποιούν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μιζούρι για να μελετήσουν απομονωμένες φυλές ιθαγενών του Αμαζονίου.
Οι εν λόγω κοινότητες είναι κάποιες από τις τελευταίες ιθαγενείς κοινωνίες που έχουν απομείνει στον πλανήτη. Έχουν ελάχιστη επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο και η μελέτη τους δίνει μία καλή εικόνα σχετικά με το πώς μπορεί να ζούσαν οι κάτοικοι της ηπείρου πριν τον ερχομό των Ευρωπαίων. Η μελέτη εξ αποστάσεως θεωρείται ως η μόνη μέθοδος που είναι αρκετά ασφαλής και μπορεί να αποφέρει πληροφορίες που θα βελτιώσουν τις πιθανότητες επιβίωσης των φυλών αυτών μακροπρόθεσμα.
Στο πλαίσιο της έρευνας συνεργάστηκαν ο Ρομπ Γουόκερ, επίκουρος καθηγητής ανθρωπολογίας του College of Arts and Science του πανεπιστημίου, και ο Μάρκους Χάμιλτον, του Santa Fe Institute και του Πανεπιστημίου του Νέου Μεξικού, οι οποίοι χρησιμοποίησαν δορυφορικές λήψεις από το Google Earth για να υπολογίσουν την έκταση των εδαφών και του χωριού μιας φυλής στα σύνορα Βραζιλίας και Περού. Παράλληλα, προέβησαν σε συγκρίσεις με αντίστοιχες κοινότητες στη Βραζιλία.
«Διαπιστώσαμε ότι ο εκτιμώμενος πληθυσμός του χωριού δεν ξεπερνά τα 40 άτομα. Ένα μικρό, απομονωμένο χωριό σαν αυτό αντιμετωπίζει τον κίνδυνο του αφανισμού. Ωστόσο, βεβιασμένη επαφή με τον έξω κόσμο δεν θα ήταν καλή ιδέα, οπότε απαιτούνται μη παρεμβατικές μέθοδοι παρακολούθησης. Ένα πρόγραμμα παρακολούθησης εξ αποστάσεως με δορυφορικές εικόνες που λαμβάνονται κατά περιόδους θα μπορούσε να βοηθήσει στην παρατήρηση των κινήσεων και της δημογραφικής υγείας του πληθυσμού χωρίς να προκαλέσει αναταραχές στη ζωή τους» σημειώνει ο Γουόκερ.
Μέσω αυτών των πληροφοριών οι επιστήμονες μπορούν να βοηθήσουν στη διαμόρφωση πολιτικών εναντίον των κινδύνων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν αυτές τις κοινωνίες σε αφανισμό, μεταξύ των οποίων η αποψίλωση των δασών και οι παράνομες δραστηριότητες εξόρυξης και αποικισμού. Επιπλέον, η παρατήρηση μπορεί να έχει αποτέλεσμα τον εντοπισμό απομονωμένων χωριών, τον εντοπισμό μοτίβων και τάσεων μετανάστευσης και τη δημιουργία ειδικών ζωνών που θα επιτρέψουν σε αυτές τις φυλές (εκτιμάται ότι στον Αμαζόνιο υπάρχουν περίπου 100) να παραμείνουν απομονωμένες.
