«Να προωθηθούν άμεσα οι νομοθετικές παρεμβάσεις που μπλόκαρε με την παρουσία του ο Τ. Μπαλτάκος, όπως το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, και να κλείσει οριστικά η ακροδεξιά ατζέντα» ζητεί χαρακτηριστικά σε συνέντευξη στο naftemporiki.gr ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φώτης Κουβέλης.
Ευρύτερα, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ προκρίνει μία μέση οδό μεταξύ κυριαρχίας της αγοράς και κυριαρχίας του κράτους, τασσόμενος απέναντι στον «διπολισμό», χωρίς ωστόσο να διευκρινίζει τι θα πράξει το κόμμα του στην περίπτωση που κληθεί να επιλέξει… κυβερνητικό εταίρο μεταξύ ΝΔ (ΠΑΣΟΚ) και ΣΥΡΙΖΑ. «Ακούγεται ωραία, αλλά πώς να συμπορευτείς με δυνάμεις που προωθούν και υλοποιούν τις σημερινές αδιέξοδες πολιτικές ή με νεοπαγή σχήματα που επενδύουν στη σύγχυση και την ασάφεια;», δηλώνει ως προς τις προοπτικές σύγκλισης στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς. Αναφορικά με τις διαφοροποιήσεις στελεχών οι οποίες εκδηλώνονται στο εσωτερικό της ΔΗΜΑΡ, διαμηνύει: «Σεβασμός στις μειοψηφίες, σεβασμός και στις πλειοψηφίες». Κληθείς να σχολιάσει τη χαμηλή πτήση του κόμματος στις δημοσκοπήσεις, υπογραμμίζει ότι η ΔΗΜΑΡ παραμένει μετά τον ΣΥΡΙΖΑ το δεύτερο κόμμα σε δημοφιλία και κατατάσσεται επίσης δεύτερη «όταν οι πολίτες, αποφασισμένοι και αναποφάσιστοι, ερωτώνται ποιος ασκεί καλύτερη αντιπολίτευση», για να προβεί στην εκτίμηση ότι «άλλη θα είναι η τελική εκλογική εικόνα».
Ο πρωθυπουργός οφείλει να απαλλάξει την κυβέρνηση και το κόμμα του από πρόσωπα που φιλοδοξούν να διαδραματίσουν ρόλο «γεφυροποιού» με τη Χρυσή Αυγή. Στο δημοκρατικό τόξο δεν χωρούν οι νεοναζιστές.
Εκφράζετε την άποψη ότι δεν έχει «κλείσει» η υπόθεση Μπαλτάκου. Δεδομένου ότι ο ΓΓ του υπουργικού συμβουλίου και δη στενός συνεργάτης του Πρωθυπουργού αποσύρθηκε από τα καθήκοντά του, ποιες είναι οι περαιτέρω ενδεδειγμένες κινήσεις τις οποίες εισηγείστε; Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες στο Μαξίμου οι οποίοι θα πρέπει να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο; Ποιοι είναι αυτοί και γιατί;
Το καλύτερο δείγμα γραφής – ενός τύπου έμπρακτη μεταμέλεια, αν προτιμάτε – θα ήταν να προωθηθούν άμεσα οι νομοθετικές παρεμβάσεις που μπλόκαρε με την παρουσία του ο Τ. Μπαλτάκος, όπως το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, και να κλείσει οριστικά η ακροδεξιά ατζέντα. Σε κάθε περίπτωση, ο πρωθυπουργός οφείλει να απαλλάξει την κυβέρνηση και το κόμμα του από πρόσωπα που φιλοδοξούν να διαδραματίσουν ρόλο «γεφυροποιού» με τη Χρυσή Αυγή. Στο δημοκρατικό τόξο δεν χωρούν οι νεοναζιστές.
Οι τελευταίες εξελίξεις αναπόφευκτα φέρνουν στη μνήμη την εσωτερική αντιπαράθεση της -τότε- τρικομματικής κυβέρνησης με αντικείμενο το αντιραστιστικό νομοθετικό πλαίσιο. Πόσο πίεσε η ΔΗΜΑΡ εκείνη την περίοδο ώστε να υιοθετηθούν οι προτάσεις του τότε υπουργού Δικαιοσύνης κ. Αντώνη Ρουπακιώτη, οι οποίες θεωρείται ότι εκσυγχρόνιζαν το υφιστάμενο καθεστώς με βάση τα ισχύοντα ευρωπαϊκά πρότυπα; Ποιον ρόλο διαδραμάτισε ο κ. Μπαλτάκος και σε ποιον βαθμό εκτιμάτε ότι εξέφραζε τον ίδιο τον Πρωθυπουργό;
Είναι γνωστό ότι η προώθηση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου υπήρξε διαρκές αίτημα της ΔΗΜΑΡ και μόνιμη φροντίδα του Αντώνη Ρουπακιώτη. Αλλά, όπως μας είχε διαμηνύσει και με άλλη ευκαιρία, ο τέως πλέον Γ.Γ. του υπουργικού συμβουλίου δεν διέθετε σχετικές εγγραφές στο DNA του. Το αντίθετο. Έκανε ό, τι μπορούσε για να το αποτρέψει, παρά την αρχική παρότρυνση του μεγάρου Μαξίμου προς τον υπουργό Δικαιοσύνης να προωθήσει άμεσα την κατάθεση και ψήφισή του.
Ο Τ.Μπαλτάκος έκανε ό, τι μπορούσε για να αποτρέψει το αντιρατσιστικό, παρά την αρχική παρότρυνση του μεγάρου Μαξίμου προς τον υπουργό Δικαιοσύνης να προωθήσει άμεσα την κατάθεση και ψήφισή του.
Αναρωτιέται κανείς μήπως η ΔΗΜΑΡ, για λόγους ουσίας και δευτερευόντως πολιτικής επικοινωνίας, θα έπρεπε να επιμείνει στο Αντιρατσιστικό με το ίδιο σθένος που αντιθέτως επέλεξε να επιδείξει στη συνέχεια στο ζήτημα της ΕΡΤ.
Η αντιρατσιστική νομοθεσία και η θεσμοθέτηση ενός πλαισίου που θα θέτει φραγμό στην ξενοφοβία αποτελεί μόνιμη επιδίωξη της Δημοκρατικής Αριστεράς. Και τότε και σήμερα.
Δεν θεωρείτε ότι η ΔΗΜΑΡ είναι πιο αποτελεσματική ως προς την εφαρμογή των πολιτικών της θέσεων όταν βρίσκεται εντός παρά εκτός της κυβέρνησης;
Η ΔΗΜΑΡ επέλεξε να συμμετάσχει στο τρικομματικό εγχείρημα σε μια στιγμή που η χώρα ήταν με το ένα πόδι στην ευρωζώνη και με το άλλο στη χρεοκοπία. Επέλεξε επίσης να αποχωρήσει, όταν διαπίστωσε ότι η προγραμματική συμφωνία παραβιαζόταν κατάφωρα από τους άλλους δύο κυβερνητικούς εταίρους. Κοιτάξτε: η συμμετοχή στην κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως αυτοσκοπός. Αν δεν βασίζεται σε ουσιαστικές συμπτώσεις και προγραμματικές συμφωνίες δεν εξυπηρετεί τίποτα…
Έχετε εκφράσει δυσαρέσκεια για την επιλογή στελεχών της ΔΗΜΑΡ να διαφοροποιούνται από κεντρικές επιλογές του κόμματος. Πώς μπορεί την ίδια ώρα να διασφαλίζεται ο πλουραλισμός των απόψεων στο εσωτερικό του κόμματος, τον οποίο ανέκαθεν ο πολιτικός σας χώρος επιζητούσε; Πού βρίσκονται τα όρια στις αντιδράσεις ενός στελέχους της ΔΗΜΑΡ;
«Η ΔΗΜΑΡ επέλεξε να αποχωρήσει (σ.σ. από το τρικομματικό εγχείρημα), όταν διαπίστωσε ότι η προγραμματική συμφωνία παραβιαζόταν κατάφωρα από τους άλλους δύο κυβερνητικούς εταίρους».
Το δικαίωμα στη μειοψηφική άποψη προβλέπεται καταστατικά στο κόμμα μας και είναι γνωστό ότι στο εσωτερικό της ΔΗΜΑΡ εκφράζονται και διαφορετικές απόψεις για μια σειρά ζητήματα. Οφείλουμε να προστατεύσουμε το δικαίωμα στην έκφραση διαφορετικής γνώμης, αλλά οφείλουμε ταυτόχρονα να περιφρουρήσουμε και τη λειτουργία μας ως συλλογικότητας. Σεβασμός στις μειοψηφίες, σεβασμός και στις πλειοψηφίες. Σας θυμίζω ότι το πρόσφατο συνέδριο μας επικύρωσε με συντριπτική πλειοψηφία τις πολιτικές που σήμερα ακολουθούμε.
Η συμμετοχή στην κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως αυτοσκοπός. Αν δεν βασίζεται σε ουσιαστικές συμπτώσεις και προγραμματικές συμφωνίες δεν εξυπηρετεί τίποτα…
Από τη μία πλευρά υπάρχουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, οι δύο πολιτικές δυνάμεις οι οποίες σε γενικές γραμμές υιοθετούν σήμερα την ατζέντα της ελεύθερης και ανταγωνιστικής λειτουργίας της αγοράς, που είναι και η επικρατούσα αντίληψη σε επίπεδο ΕΕ. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ, η πολιτική δύναμη η οποία καταγγέλλει ακριβώς το προηγούμενο δόγμα ως νεοφιλελεύθερο και αντιλαϊκό. Ποιο από αυτά τα δύο ρεύματα οικονομικής, και κατ’ επέκταση κοινωνικής και πολιτικής σκέψης, θα επιλέξει η ΔΗΜΑΡ αν κληθεί να στηρίξει εκ νέου έναν κυβερνητικό συνασπισμό με στόχο τη διακυβέρνηση της χώρας;
Το πρόβλημα στη χώρα μας είναι αυτός ακριβώς ο διπολισμός. Οι μεν θεωρούν ότι όλα πρέπει να τα ελέγχει η αγορά, οι δε ότι όλα πρέπει να πάνε στο κράτος. Εμείς προτείνουμε τη μέση οδό: ελευθερίες στις αγορές με τη ρυθμιστική παρέμβαση του δημοσίου τομέα. Παράδειγμα, τα λιμάνια. Η εμπειρία αποδεικνύει ότι μπορούμε να εκχωρήσουμε λειτουργίες τους, χωρίς να τα εκποιήσουμε.
Η ΕΛΙΑ - ΠΑΣΟΚ δέχτηκε πλήγμα από την άρνηση της ΔΗΜΑΡ να συμμετάσχει στο εγχείρημα, αλλά θα επιχειρήσει την κάθοδο στις επικείμενες εκλογές, την ώρα που οι δημοσκοπικές επιδόσεις του πρωτοεμφανιζόμενου «Ποταμιού» είναι αρκετά θετικές. Υπό ποιες προϋποθέσεις μπορούν να δρομολογηθούν εξελίξεις στον χώρο της Κεντροαριστεράς προς την κατεύθυνση ενός κοινού μετώπου με τη συμμετοχή και της ΔΗΜΑΡ;
Η Δημοκρατική Αριστερά δεν επιδιώκει ούτε συμπράξεις κορυφής ούτε συμπαρατάξεις χωρίς σαφές περιεχόμενο. Λέτε κεντροαριστεράς. Ποιας κεντροαριστεράς, όμως; Το κόμμα μας, μέσω της δημιουργίας της συμπαράταξης «Δημοκρατική Αριστερά – Προοδευτική Συνεργασία», προβάλλει ήδη το στόχο της δημιουργίας ενός προοδευτικού πόλου, μιας προοδευτικής κεντροαριστεράς, αν προτιμάτε, που θα βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις και θα σταθεί απέναντι στον διπολισμό ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ. Μιλάτε για ένα προοδευτικό «μέτωπο»… Ακούγεται ωραία, αλλά πώς να συμπορευτείς με δυνάμεις που προωθούν και υλοποιούν τις σημερινές αδιέξοδες πολιτικές ή με νεοπαγή σχήματα που επενδύουν στη σύγχυση και την ασάφεια;
Η Δημοκρατική Αριστερά δεν επιδιώκει ούτε συμπράξεις κορυφής ούτε συμπαρατάξεις χωρίς σαφές περιεχόμενο. Λέτε κεντροαριστεράς. Ποιας κεντροαριστεράς, όμως;
Πώς ερμηνεύετε και πόσο σας ανησυχούν τα ευρήματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων τα οποία είναι μάλλον μακριά από τις προσδοκίες της ΔΗΜΑΡ;
Οι δημοσκοπήσεις στις οποίες αναφέρεστε καταγράφουν τη μεγάλη ρευστότητα του κομματικού συστήματος και την απόσπαση ευρύτατων μερίδων του εκλογικού σώματος από τον κύκλο επιρροής των πολιτικών δυνάμεων. Χαρακτηριστικά είναι τα ποσοστά της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, που μετά βίας ξεπερνούν αθροιστικά το 40%, την ίδια ώρα που οι αναποφάσιστοι κυμαίνονται από 20 έως και 43%.
Στη ΔΗΜΑΡ δεν εστιάζουμε μόνο στην πρόθεση ψήφου, αλλά και στα ευρήματα που προϊδεάζουν για το πώς μπορεί να συμπεριφερθεί η μερίδα εκείνη της κοινής γνώμης που αρνείται να τοποθετηθεί ή δηλώνει αναποφάσιστη. Το γεγονός, για παράδειγμα, ότι η ΔΗΜΑΡ παραμένει μετά τον ΣΥΡΙΖΑ το δεύτερο κόμμα σε δημοφιλία ή το ότι κατατάσσεται επίσης δεύτερη όταν οι πολίτες, αποφασισμένοι και αναποφάσιστοι, ερωτώνται ποιος ασκεί καλύτερη αντιπολίτευση, μας δημιουργεί την πεποίθηση ότι άλλη θα είναι η τελική εκλογική εικόνα.
Ποια είναι τα πολιτικά χαρακτηριστικά του ευρωψηφοδελτίου της ΔΗΜΑΡ και με βάση ποια κριτήρια ορίστηκαν οι υποψήφιοι;
Το ψηφοδέλτιο της συμπαράταξης «Δημοκρατική Αριστερά – Προοδευτική Συνεργασία» μεταδίδει την ανάγκη να υπάρξει ένα μπλοκ προοδευτικών δυνάμεων, ικανό να συγκροτήσει τον τρίτο πόλο της ελληνικής πολιτικής ζωής. Προσπαθήσαμε – και κατά κοινή ομολογία των συναδέλφων σας το καταφέραμε σε μεγάλο βαθμό – να παρουσιάσουμε μία ομάδα αναγνωρίσιμων και νεώτερων υποψηφίων απ’ όλη την Ελλάδα, που έχουν αφήσει τα ίχνη τους στο χώρο της πολιτικής, της επιστήμης και των γραμμάτων. Όλοι τους διεκδικούν την ψήφο των πολιτών, που αποζητούν αλλαγή με όραμα και ευθύνη.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ
[email protected]
