Δύο ιστορικοί δίσκοι «ξημερώνουν» μία ξεχωριστή «Κυριακή», όπου η σημερινή Ελλάδα κυριαρχεί με τις σκοτεινές και τις φωτεινές πλευρές της, με τη φτώχεια, τις άσκοπες θυσίες, την προδοσία, την οργή, την απόγνωση, αλλά και την αγάπη, την αλληλεγγύη, τη μαχητικότητα, την αγάπη, τα όνειρα και την ελπίδα.
Εμπνευσμένο από τα θρυλικά τραγούδια του Μίμη Πλέσσα και του Λευτέρη Παπαδόπουλου, που ανέτειλαν από τους δίσκους «O δρόμος» και «Μίλα μου για τη λευτεριά», το έργο «Ξημερώνει Κυριακή», σε κείμενα των Παναγιώτη Μπρατάκου και Μάρως Μπουρδάκου και σκηνοθεσία του Μάνου Πετούση, παρουσιάζεται στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», από σήμερα, Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου, έως την Κυριακή 9 Μαρτίου, για 11 μόνο παραστάσεις.
Ο πρώτος ελληνικός χρυσός δίσκος
Έχοντας τον τίτλο του πιο εμπορικού δίσκου στην Ελλάδα, με πωλήσεις πάνω από 3.500.000 αντίτυπα μέχρι σήμερα, ο «Δρόμος» κυκλοφόρησε το 1969, από τη Lyra, με ερμηνευτές τον Γιάννη Πουλόπουλο, τη Ρένα Κουμιώτη και την Πόπη Αστεριάδη, και είναι ο πρώτος ελληνικός δίσκος που έγινε χρυσός. Έναν χρόνο αργότερα, τον Ιανουάριο του 1970, ανέβηκε στη σκηνή του θεάτρου με τους ίδιους ερμηνευτές, σε μία παράσταση, η οποία περιελάμβανε και άλλα τραγούδια, που περιείχαν σαφή μηνύματα εναντίον του δικτατορικού καθεστώτος. Έτσι, η παράσταση λογοκρίθηκε και κυνηγήθηκε.
Ο δρόμος και η λευτεριά στο σήμερα
Στη σημερινή μουσικοθεατρική παράσταση, τα τραγούδια των δύο ιστορικών δίσκων «O δρόμος» και «Μίλα μου για τη λευτεριά» ερμηνεύουν η Ρένα Κουμιώτη και ο Δημήτρης Μπάσης, με πρωταγωνιστές τους Κώστα Αρζόγλου, Γιώτα Φέστα, Μιχάλη Μητρούση, Δημήτρη Αλεξανδρή, Βασίλη Παλαιολόγο, Δώρα Χρυσικού, Αννίτα Κούλη και Γιάννη Καραούλη. Τραγουδούν οι Κέλυ Γιακουμάκη, Νικόλας Μπράβος, Αμαλία Ασκορδαλάκη, Μάυ Χάννα, Ειρήνη Κυρμιζάκη, Στέλιος Κέλλερης, Γιάννης Μωραΐτης και Γιώργος Νικητόπουλος.
Δεν μπορεί, κάτι καλό θα γεννηθεί…
«Σκεφθείτε πόσα μιούζικαλ κατέκτησαν τον κόσμο με ένα ή δύο θέματα - τραγούδια. Κι εμείς, ξεκινάμε με 25 ανεπανάληπτες επιτυχίες, βασισμένες στην ευαισθησία και τις παιδικές μνήμες του Λευτέρη Παπαδόπουλου και στη θαρραλέα αντιμετώπιση της Κατοχής στην εφηβεία μου» σημειώνει ο Μίμης Πλέσσας.
Και με τη σειρά του, ο Πάνος Μπρατάκος αναφέρει: «Δεν μπορεί, κάτι καλό θα γεννηθεί μέσα από αυτή τη συμφορά, που βρήκε τη φυλή μας. Μπορεί να χτίσουμε άλλα όνειρα, πιο όμορφα από όσα γκρεμίστηκαν. Να ανακαλύψουμε την ευτυχία στον ήλιο και στο φεγγάρι. Την ηρεμία στον αέρα. Να βγούμε έξω και να περπατήσουμε ξανά στον πρώτο δρόμο, τον παλιό, με τα πλακόστρωτα και τα αρχαία στολίδια. Να θυμηθούμε ο ένας τα χέρια του άλλου και να βαδίσουμε ενάντια στον άνεμο και τη σκιά. Μπορεί να αντικρίσουμε πάλι εκείνες τις αρχαίες πορείες, τόσους ανθρώπους αγκαλιασμένους, μια θάλασσα από σώματα να χαράζει αργά μια πολύχρωμη γραμμή από τη μία άκρη του δρόμου μέχρι την άλλη, για να ενώσει το παρελθόν με το παρόν και να προφητέψει ένα καινούργιο μέλλον. Όταν χάσεις όσα σε έμαθαν να πιστεύεις πως πρέπει να έχεις, θα βρεις ξανά αυτά, που είναι δικά σου από την πρώτη στιγμή που ανασαίνεις: την αγάπη, την ελπίδα, το όνειρο, τον άνθρωπο. Θα θυμηθείς τον άνθρωπο δίπλα σου και δε θα τον προσπεράσεις σαν ξένο. Θα ακουμπήσεις τη σάρκα του σαν να ακουμπούσες τη δική σου. Θα μιλήσετε την ίδια γλώσσα. Θα μοιραστείς τον ίδιο ουρανό, την ίδια μοίρα. Δεν μπορεί, θα ξημερώσει μια καλύτερη Κυριακή για όλους».
Και η Μάρω Μπουρδάκου συμπληρώνει: «Η Ελλάδα τότε. Η Ελλάδα σήμερα. Γερμανική κατοχή, πείνα, διώξεις, ακούσιος θάνατος τότε. Γερμανική κατοχή, πείνα, διώξεις, εκούσιος θάνατος σήμερα. Έτσι συνειρμικά, μας γεννήθηκε η ανάγκη να γράψουμε αυτό το έργο. Για αφύπνιση, για την επανάσταση της αξιοπρέπειας, για προτροπή στην απόφαση. Ενάντια σε όλους αυτούς που θεωρούν πως η δημοκρατία είναι επιχείρηση, η ζωή αγορά, οι άνθρωποι αριθμοί και τα συναισθήματα επιτυχία ή αποτυχία. Ενάντια σε όλους αυτούς που έχουν εισβάλλει στη ζωή μας, στις οικογένειές μας, στις αγάπες μας και στα όνειρά μας. Αλλά η Ελλάδα είμαστε εμείς! Όλη αυτή η περίεργη ησυχία θα καταλήξει σε μια Κυριακή, που θα ξημερώσει έτσι ξαφνικά, εκεί που δεν το περιμένει κανείς, και θα φέρει πίσω τη χαμένη ελευθερία. Αυτή φοβούνται. Γιατί η ελευθερία είναι η ζούγκλα των ισχυρών».
Ο δίσκος «Μίλα μου για τη λευτεριά».
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Μάνος Πετούσης, μουσική διεύθυνση: Κωνσταντίνος Παγιάτης, χορογραφίες: Αποστολία Παπαδαμάκη, σκηνικά: Κωνσταντίνος Ζαμάνης, κοστούμια: Παναγιώτα Κοκκορού, φωτισμοί: Ανδρέας Μπέλλης, βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Φασιλής, παραγωγή: Άκης Ευαγγέλου.
Πληροφορίες
«Θέατρον», Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος»: Πειραιώς 254 – Ταύρος, τηλ.: 212 2540300. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη και Κυριακή: 19.00, Πέμπτη και Παρασκευή: 20.30, Σάββατο: 17.30 και 20.30 (την Κυριακή 2 Μαρτίου, δε θα πραγματοποιηθεί παράσταση). Τιμές εισιτηρίων: κανονικά: από 10 έως 35 ευρώ, ομαδικά: από 8 έως 30 ευρώ, ΑΜΕΑ: 10 ευρώ (πωλούνται μόνο από το ταμείο του θεάτρου και τηλεφωνικά). Προπώληση: ταμεία θεάτρου, καταστήματα Public, Παπασωτηρίου, Seven Spots, εκδοτήρια Ticketservices: Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου), τηλεφωνικά: 212 2540300, 11876, ηλεκτρονικά: theatron254.gr, viva.gr. Διατίθεται δωρεάν χώρος στάθμευσης. naftemporiki.gr
