«Αρχιμάστορας Σόλνες» θεϊκής πρόκλησης

Στο Από Μηχανής Θέατρο
Πέμπτη, 13 Φεβρουαρίου 2014 16:17
A- A A+

«Και καθώς στεκόμουν στην κορυφή και κρεμούσα το στεφάνι στον ανεμοδείκτη, του είπα: Άκουσέ με, παντοδύναμε! Από τη μέρα αυτή, θέλω να ‘χω κι εγώ ελευθερία ως αρχιμάστορας. Στο δικό μου πεδίο. Όπως εσύ στο δικό σου».

Ο «Αρχιμάστορας Σόλνες», ένα από τα όψιμα έργα του Χένρικ Ίψεν, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Μπερδέκα, στο Από Μηχανής Θέατρο, από  την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου. Η επιλογή αυτού του αριστουργηματικού κειμένου ανήκει σε μια σειρά κλασικών κειμένων σπουδαίων συγγραφέων, τα οποία διαρθρώνουν τον κορμό του ρεπερτορίου της εταιρείας θεάτρου Συν - Επί(+,Χ) από το 2008 έως σήμερα.

Η άνοδος και η πτώση

Ο Χάλβαρντ Σόλνες. Επιτυχημένος αρχιτέκτονας. Γνωστός ως αρχιμάστορας. Η Αλίνε Σόλνες. Η γυναίκα του. Ο κύριος Μπρόβικ, ο γιος του Ράγκναρ και η Κάγια. Βοηθοί στο γραφείο του. Ο Χέρνταλ. Γιατρός και φίλος της οικογένειας. Και η δεσποινίς Χίλντε Βάγκελ. Τα νιάτα. Η πυρκαγιά του πατρικού της κυρίας Σόλνες. Ένα καινούριο σπίτι χτισμένο στα αποκαΐδια του. Τα νεκρά δίδυμα. Η καριέρα του Σόλνες που απογειώνεται. Αρχικά, Οίκοι για τον Θεό. Μετά, σπίτια με πύργους στην κορυφή. Η ανέγερση του πύργου. Το σεξουαλικό και το θρησκευτικό. Η άνοδος και η πτώση. Η πτώση.

Σε αντίστροφη μέτρηση

«Είναι τρομακτικά γοητευτική - στην κυριολεξία - η αναμέτρηση με ένα πραγματικά σπουδαίο κείμενο, όπως είναι ο “Αρχιμάστορας Σόλνες” του Ίψεν» σημειώνει η Κατερίνα Μπερδέκα. «Ταξιδεύοντας, όμως, όλο και πιο βαθειά στις λέξεις και στο νήμα των ηρώων, νοιώθεις ακριβώς το αντίθετο από ό,τι φανταζόσουν. Ασφάλεια. Γιατί αυτός ο σπουδαίος αρχιμάστορας του θεάτρου σού παρέχει ένα οικοδόμημα στέρεο, δομημένο με τα καλύτερα υλικά και, ταυτόχρονα, σύγχρονο και φιλόξενο, επιτρέποντάς σου να ζήσεις και να αναπνεύσεις μέσα σε αυτό. Τρικλοποδιά μπορείς να βάλεις μόνο ο ίδιος στον εαυτό σου.

Ο Ίψεν, στην αλλαγή του προηγούμενου αιώνα, αφουγκράζεται το νέο που έρχεται, την αρχιτεκτονική ως νέα αναγνωρισμένη τέχνη, τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, τη γέννηση ενός νέου μοντέλου οικογένειας, σχέσεων, ύπαρξης των ανθρώπων μεταξύ τους, τα νέα ρεύματα στη φιλοσοφία, την ψυχολογία, το θέατρο. Όλα αυτά τα μπολιάζει με την προσωπική του ιστορία, δημιουργώντας μια σπουδαία αυτοπροσωπογραφία, διερευνώντας τη δική του πορεία, τις δικές του ανησυχίες και τις δικές του σχέσεις.

Στην αριστοτεχνική ρεαλιστική του βάση, χορεύει το «Ονειρόδραμα» του Στρίντμπεργκ, που βαθειά θαύμαζε, και η αρχαία τραγωδία με τη θυσία του ήρωα για να καθαρθεί το μίασμα. Η ιδέα της παράστασης στηρίζεται στο μοτίβο που ο Ίψεν χρησιμοποιεί στο κείμενο, στα τρολ και τα δαιμόνια που πρέπει να καλέσει κανείς, για να εμφανιστούν. Θα παρακολουθήσουμε την αντίστροφη μέτρηση του τελευταίου 24ώρου της πορείας του Σόλνες προς το ύψος, από όπου, κάποτε, προκάλεσε τον ίδιο τον Θεό και, τελικά, προς τον θάνατο.

Σε αυτές τις λίγες ώρες, ο Σόλνες θα καλέσει ο ίδιος τα δικά του δαιμόνια: την Αλίνε και τον Κνουτ Μπρόβικ, τον γιατρό Χέρνταλ, τον Ράγκναρ και την Κάγια, τα οποία και δε θα αποχωρήσουν ποτέ από τη σκηνή. Θα είναι εκεί συνέχεια, μπροστά του, δίπλα του, πίσω από παράθυρα και πόρτες, με καταλυτική την έλευση της Χίλντε, βγαλμένη σαν από μύθο των Βίκινγκς, που ο ίδιος κάλεσε, για να υπηρετήσει και εκείνη νομοτελειακά το αναπόφευκτο τέλος του ήρωα.

Η άγρια επιθυμία της Χίλντε να τον ξαναδεί στο απόγειό του, σε πλήρη δόξα, ταυτίζεται με τη δική του ανάγκη και η τελευταία αυτή πράξη ύβρεως δεν μπορεί παρά να οδηγήσει τον Σόλνες στα ουράνια παλάτια, που η Χίλντε ζητάει από εκείνον. Όλοι θα ζητήσουν κάτι από αυτόν, θα του υπενθυμίσουν τα λάθη του και η παρουσία όλων θα τον στοιχειώσει. Θα δημιουργηθούν τα γοητευτικά επικίνδυνα περίφημα ιψενικά τρίγωνα, τα οποία κινούνται πάνω στη σκηνή, αποκτώντας δική τους αυτονομία και δείχνοντας όλο και πιο πιεστικά με τις γωνίες τους το τέλος. Οι ήρωες, μέσα στο αρχιτεκτονικό σκηνικό, μοιάζουν να αιωρούνται σε έναν χώρο, που ποτέ δεν έγινε σπίτι. Κι αυτό που παρακολουθούμε είναι τόσο ρεαλιστικό, όσο και όνειρο. Ένα κακό όνειρο ενίοτε. Όπως η ζωή».

Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Έρι Κύργια, σκηνοθεσία: Κατερίνα Μπερδέκα, σκηνικά – κοστούμια: Νίκος Αναγνωστόπουλος, φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης, μουσική: Δημήτρης Παπαλάμπρου, βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη. Ερμηνεύουν: Άκις Βλουτής, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Διώνη Κουρτάκη, Ερρίκος Λίτσης, Αθηνά Μπερδέκα, Κωνσταντίνος Μωραΐτης, Βασιλική Τρουφάκου.

Πληροφορίες
Από Μηχανής Θέατρο: Ακαδήμου 13 – Μεταξουργείο, τηλ.: 210 5231131. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη έως Σάββατο: 20.30, Κυριακή: 19.00. Διάρκεια παράστασης: 120 λεπτά (χωρίς διάλειμμα). Τιμές εισιτηρίων: κανονικό: 14 ευρώ, φοιτητικό: 10 ευρώ, κάθε Πέμπτη: γενική είσοδος: 10 ευρώ. Χωρητικότητα σκηνής: 90 άτομα.

naftemporiki.gr

Προτεινόμενα για εσάς