Η σωματική επιθετικότητα και βία φαίνεται να αποτελεί το πιο συχνό «θέμα» στους εφιάλτες, σύμφωνα με νέα καναδική επιστημονική έρευνα.
Στο πλαίσιο της έρευνας, την οποία πραγματοποίησαν επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Sleep», εξετάστηκαν 9.796 όνειρα, από τα οποία τα 253 θεωρήθηκαν εφιάλτες και τα 431 απλά άσχημα όνειρα.
Αν και η βία αποτελεί το συχνότερο «θέμα» στους εφιάλτες, όσον αφορά στα άσχημα όνειρα, οι διαπροσωπικές συγκρούσεις φαίνεται να αποτελούν το κύριο «συστατικό». Ειδικά οι γυναίκες φαίνονται να βλέπουν τέτοια όνειρα με διπλάσια συχνότητα σε σχέση με τους άνδρες, οι οποίοι τείνουν να «βλέπουν» όνειρα με φυσικές καταστροφές και πολέμους.
Η ανάλυση έδειξε επίσης ότι, αντίθετα με την ευρέως διαδεδομένη αντίληψη, ο φόβος δεν συνοδεύει κατ’ ανάγκη έναν εφιάλτη. Στην πραγματικότητα, απουσιάζει από το ένα τρίτο των εφιαλτών, καθώς και από τα περισσότερα άσχημα όνειρα. Το 35% των εφιαλτών και το 55% των άσχημων ονείρων περιέχουν άλλα δυσάρεστα συναισθήματα εκτός από το φόβο.
Όπως αναμενόταν, οι εφιάλτες προκαλούν μεγαλύτερη συναισθηματική φόρτιση σε σχέση με τα απλώς άσχημα όνειρα. Πολύ συχνά συναισθήματα που βιώνει ο κοιμισμένος, πέρα από τη βία, είναι η λύπη, η σύγχυση, η ενοχή και η αηδία.
«Ο θάνατος, οι ανησυχίες για την υγεία και οι εξωτερικές απειλές αποτελούν συχνά θέματα στους εφιάλτες», ανέφερε η Ζενεβιέβ Ρομπέρ. Όμως, πρόσθεσε, θα ήταν λάθος να νομίζει κανείς ότι αυτά χαρακτηρίζουν όλους τους εφιάλτες. «Μερικές φορές, αρκεί το αίσθημα μιας απροσδιόριστης απειλής ή μια δυσοίωνη ατμόσφαιρα για να κάνουν κάποιον να ξυπνήσει. Για παράδειγμα, κάποιος άνθρωπος είδε μια κουκουβάγια να κάθεται πάνω σε ένα κλαδί και ξύπνησε τελείως τρομοκρατημένος» ανέφερε.
Το πανάρχαιο ερώτημα γιατί βλέπουμε όνειρα και ιδίως εφιάλτες, δεν έχει ακόμα απαντηθεί επιστημονικά. Μια θεωρία είναι ότι τα όνειρα παίζουν ρόλο «κάθαρσης» για τις αναποδιές και τις «αμαρτίες» της καθημερινής ζωής. Μια άλλη υπόθεση υποστηρίζει ότι αποτελούν μια διαταραχή του νευρικού συστήματος.
Πηγή: ΑΜΠΕ
