Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική».
Το χριστουγεννιάτικο show κατά της αιθαλομίχλης που στήθηκε κυριολεκτικά στο πόδι, με πρωταγωνιστές τρεις υπουργούς, ελάχιστους από τους δυνητικούς αποδέκτες του έπεισε τόσο για τις κυβερνητικές προθέσεις όσο και για την αποτελεσματικότητα των μέτρων που ανακοινώθηκαν με στόχο την αντιμετώπιση του σοβαρού αυτού, για τη δημόσια υγεία, προβλήματος.
Και αν έχει κανείς αμφιβολία για το γεγονός ότι επρόκειτο για ένα παρωχημένο πολιτικό show της σειράς «Οι πολίτες και εμείς» δεν έχει παρά να θυμηθεί ότι ανήμερα τα Χριστούγεννα και σε απευθείας σύνδεση με τη δημόσια τηλεόραση δεν ακούσαμε τίποτε καινούργιο και ουσιαστικό κατά της ρύπανσης, πέρα από όσα σποραδικά και αποσπασματικά έχουν συζητηθεί από την αρχή του φετινού χειμώνα και την εμφάνιση της αιθαλομίχλης.
Το πακέτο των μέτρων που (επαν)ανακοινώθηκαν σκοπίμως εμφανίστηκε διογκωμένο, ώστε να δίνει την εντύπωση μιας οργανωμένης και έντονης κυβερνητικής προσπάθειας εκεί που πραγματικά δεν υπάρχει. Ωστόσο, το μέγεθος αυτό δεν στάθηκε ικανό να καλύψει την ασημαντότητα των όσων με βαρύγδουπο τρόπο δημοσιοποιήθηκαν. Οι υπουργικές αποφάσεις κατά της ατμοσφαιρικής ρύπανσης αξιολογούμενες κατατάσσονται είτε στην κατηγορία του άσχετου, όπως η διακοπή λειτουργίας των παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών τις επίμαχες ημέρες, είτε στην ομάδα του αυτονόητου αλλά ανέφικτου, όπως η σύσταση για διακοπή χρήσης τζακιών, θερμαστρών κ.λπ., είτε στην ομάδα του αμφιλεγόμενου, όπως η δωρεάν παροχή ηλεκτρικής ενέργειας στους δικαιούχους κοινωνικού τιμολογίου, είτε στο πεδίο του αστείου, όπως η σύσταση για αποφυγή σωματικής άσκησης σε εξωτερικούς χώρους.
Για την ουσία του προβλήματος δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη ή μάλλον η πρόβλεψη είναι να διατηρηθεί αλώβητος ο παράγων που προκάλεσε τη ραγδαία επιδείνωση της σύστασης του εισπνεόμενου ατμοσφαιρικού αέρα σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Η συγκεκριμένη ρύπανση δεν είναι αγνώστου προελεύσεως, έχει πολύ συγκεκριμένο ονοματεπώνυμο και ημερομηνία γέννησης. Πήρε θέση στην ελληνική καθημερινότητα όταν αυξήθηκε ο ειδικός φόρος κατανάλωσης καυσίμων με απόφαση του υπουργείου Οικονομικών. Το οποίο ως μόνη αντίδραση, σε μια επιλογή που σύμφωνα με επιστημονικές επισημάνσεις προκαλεί μακροχρόνια βλάβη στο περιβάλλον και τη δημόσια υγεία, έχει να παραθέσει αμφισβητούμενες στατιστικές.
Απέναντι σε ένα φαινόμενο με πολύ συγκεκριμένα, ελεγχόμενα αίτια και βαριές επιπτώσεις η κυβέρνηση επιστρατεύει παλιομοδίτικες δράσεις από τις δεκαετίες του ,80 και του ,90 όταν η αιθαλομίχλη ταλαιπωρούσε καθημερινά την πρωτεύουσα λόγω κακής ποιότητας καυσίμων και γερασμένου στόλου αυτοκινήτων. Το πώς μπορεί η κυβέρνηση με κυνήγι μαγισσών να καταπολεμήσει ένα δηλητηριώδες φαινόμενο ρύπανσης είναι ένα ερώτημα που θα βρει τη θέση του στην ιστορία των χρόνων του ελληνικού μνημονίου.
ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ - [email protected]
