Επιστήμονες πιστεύουν ότι ένας βάτραχος που πήρε το όνομά του από τον «πατέρα» της εξέλιξης, Κάρολο Δαρβίνο αφανίστηκε εξαιτίας μιας θανατηφόρου δερματικής πάθησης, η οποία πλήττει τα αμφίβια.
Ο Δαρβίνος ανακάλυψε τους συγκεκριμένους βατράχους το 1834, στη Χιλή, κατά τη διάρκεια του πενταετούς ταξιδιού του ανά τον κόσμο με το πλοίο Beagle. Έχουν την ικανότητα να ξεφεύγουν από τους θηρευτές τους με το να «μεταμορφώνονται» σε νεκρά φύλλα. Επιπλέον χαρακτηρίζονται από την ιδιαίτερη μύτη τους και από το γεγονός ότι τα αρσενικά μεταφέρουν τα μικρά τους στο φωνητικό τους σάκο.
Ερευνητική ομάδα από τη Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου και το πανεπιστήμιο Andres Bello της Χιλής θέλησε να μελετήσει την εξάπλωση του χυτριδιομύκητα, ο οποίος προσβάλλει αμφίβια σε ολόκληρο τον κόσμο, στα δύο είδη βατράχου του Δαρβίνου. Όπως γράφει στην επιθεώρηση PLOS ONE, ανακάλυψε ότι το ένα από τα δύο επλήγη σε τόσο μεγάλο βαθμό που κατά πάσα πιθανότητα... δεν υπάρχει πια, ενώ και ο πληθυσμός του δεύτερου είδους έχει συρρικνωθεί σε ανησυχητικό βαθμό.
«Υπάρχουν μόνο λίγα παραδείγματα του φαινομένου του αφανισμού ενός ζώου εξαιτίας κάποιας μόλυνσης», δήλωσε στο NBC News ο Άντριου Κάνιγχαμ από το Ινστιτούτο Ζωολογίας της Ζωολογικής Εταιρείας του Λονδίνου. «Παρότι τα συμπεράσματά μας δεν είναι οριστικά, η πιθανότητα αφανισμού του βορείου βατράχου του Δαρβίνου εξαιτίας του χυτριδιομύκητα κερδίζει έδαφος με αυτήν τη μελέτη.»
Έως το 1975 οι επιστήμονες πίστευαν ότι το νότιο και το βόρειο είδος είναι το ίδιο. Περαιτέρω μελέτες έδειξαν ότι επρόκειτο για δύο διαφορετικά είδη, όμως μέχρι τότε το βόρειο είχε πάρει ήδη το δρόμο του αφανισμού, μία εξέλιξη που αρχικά είχε αποδοθεί στην αποψίλωση των δασών και στην απώλεια της βιοποικιλότητας.
