Μέτρα για δραστικό περιορισμό της χρήσης της πλαστικής σακούλας στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έως και κατά 80% πρότεινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επισημαίνοντας ότι κάθε χρόνο πάνω από 700 χιλιάδες τόνοι, που μεταφράζονται σε πάνω από 8 δισ. σακούλες, καταλήγουν στα σκουπίδια.
Κάθε ευρωπαίος πολίτης χρησιμοποιεί σχεδόν 200 τέτοιες λεπτές σακούλες το χρόνο και 9 στις 10 φορές τις πετάει μετά από κάθε χρήση, γεγονός που, σύμφωνα με τον αρμόδιο επίτροπο προκαλεί «τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή». Όπως είπε ο Γιάνες Ποτότσνικ, οι σακούλες συνιστούν σύμβολο της κουλτούρας «απόρριψης», καθώς «ενώ τις χρησιμοποιούμε μόνο για λίγα λεπτά», χρειάζονται εκατοντάδες χρόνια για να διαλυθούν.
Η Κομισιόν λέει ότι εναπόκειται σε κάθε κράτος-μέλος η επιλογή για το πώς θα απαλλαγεί από τις πλαστικές σακούλες, χωρίς να θέτει χρονοδιάγραμμα. Η ίδια προτείνει τρεις τρόπους: την εισαγωγή ειδικής επιπλέον χρέωσης, τον καθορισμό εθνικών στόχων μείωσης της χρήσης ή την πλήρη απαγόρευσή τους.
Ως παράδειγμα προς μίμηση αναφέρθηκε αυτό της Ιρλανδίας, όπου η χρήση μειώθηκε κατά 95% με την εισαγωγή φόρου. Ωστόσο, από τα 28 κράτη-μέλη, μόνο 12 έχουν υιοθετήσει μέτρα για περιορισμό των απορριμμάτων από πλαστικές σακούλες. Εκτός από την Ιρλανδία, Φινλανδία και Δανία κατέγραψαν θεαματικά αποτελέσματα μειώνοντας την κατανάλωση σε 4 σακούλες ανά άτομο το χρόνο.
Περιβαλλοντικές οργανώσεις και αρκετοί ευρωβουλευτές επισημαίνουν ότι η απουσία δεσμευτικών μέτρων δεν βοηθά στην επίτευξη οποιουδήποτε στόχου. «Παρότι τα κράτη-μέλη πρέπει να μπορούν να επιλέξουν τον τρόπο μείωσης της κατανάλωσης -είτε μέσω απαγορεύσεων είτε μέσω φόρου- θα έπρεπε να υπάρχουν υποχρεωτικοί στόχοι, διαφορετικά οι μόνοι που θα λάβουν μέτρα θα είναι αυτοί που επιθυμούν κάτι τέτοιο», δήλωσε η ευρωβουλευτής των Πρασίνων Μαργκρέτε Άουκεν. «Η Κομισιόν έχασε μια ευκαιρία, αλλά θα διασφαλίσουμε διευθέτηση του ζητήματος στο Ευρωκοινοβούλιο.»
