Η απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής, η στυγερή δολοφονία ενός νέου ανθρώπου δεν χωρά σε συμψηφισμούς και εκλογικεύσεις μιας υποκριτικής «πολιτικής ορθότητας». Η ζωή, ως αυταξία και μέγεθος μοναδικό, αναντικατάστατο και αναπαλλοτρίωτο, δεν εντάσσεται σε προσωπικούς υπολογισμούς και δεν υποτάσσεται σε πολιτικούς σχεδιασμούς και κομματικές στρατηγικές.
Η δολοφονία του 34χρονου Παύλου Φύσσα επανατοποθετεί σε άλλη βάση τη συζήτηση για την εισβολή της βίας στη δημόσια σφαίρα, όπως αυτή επιδιώκει να εγκατασταθεί στην -καθημαγμένη- ελληνική κοινωνία ως τρόπος καθημερινής συμβίωσης…
Πλέον δεν αρκούν οι φραστικές καταδίκες, οι οποίες ακούγονται ως υποκριτικές υπεκφυγές όταν μια κοινωνία κηδεύει νέα παιδιά, θύματα μιας ωμής, απροσχημάτιστης βίας.
Οι αναζητήσεις, του προηγούμενου διαστήματος, μιας «σοβαρότερης Χρυσής Αυγής» κονιορτοποιήθηκαν στον Μελιγαλά και τα Γιαννιτσά και βάφτηκαν στο αίμα της Αμφιάλης. Οσοι υπολογίζουν ότι αυτό το μόρφωμα μπορεί να συμβαδίσει με τη δημοκρατική τάξη είναι σαν να μας καλούν να φανταστούμε έναν καλοκάγαθο Χίτλερ, ένα ναζιστικό κόμμα χωρίς S.A. και S.S., χωρίς «νύχτες κρυστάλλων», πυρπολήσεις του Ράιχσταγκ και στρατόπεδα συστηματικής εξόντωσης του διαφορετικού, του αλλόφυλου, του αλλόδοξου. Η Ιστορία έδειξε ότι αυτό δεν μπορεί να υπάρξει!
Η βία, για το ναζιστικό κακέκτυπο, δεν είναι απλώς ένας τρόπος δράσης, μια μέθοδος πολιτικής κατίσχυσης. Δεν είναι ένα μέσο υποταγμένο σε μια πολιτική στρατηγική. Είναι ο πυρήνας ακριβώς αυτού του εσμού. Χωρίς τη βία δεν μπορεί να υπάρξει, γιατί αυτή ακριβώς είναι που παρέχει την αιτιολογική βάση της παρουσίας του στη δημόσια σφαίρα ως μιας διαρκούς και εν κινήσει ριζοσπαστικής δύναμης, η οποία αντιστρατεύεται την κληρονομιά του Διαφωτισμού και τις πολιτικές παρακαταθήκες της αστικής Γαλλικής Επανάστασης.
Πριν «η κοινοτοπία του κακού» γίνει καθημερινότητα, η Δημοκρατία οφείλει να αμυνθεί και να υπερασπιστεί ό,τι συγκροτεί τον κοινό τόπο της πολιτικής ομαλότητας, του δημοκρατικού ήθους και έθους.
Και ως προς αυτό, η πρόταση-πρόσκληση του υπουργού Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη Νίκου Δένδια προς όλα τα δημοκρατικά κόμματα να συμφωνήσουν σε αυστηροποίηση του Ποινικού Κώδικα, προκειμένου να αντιμετωπιστούν ως ειδεχθή εγκλήματα -χωρίς πολιτικό μανδύα- οι πράξεις βίας του ναζιστικού μορφώματος, κινείται στη σωστή κατεύθυνση.
Οποιο πολιτικό κόμμα αρνηθεί τη συμμετοχή του, αναλαμβάνει πλήρη ευθύνη έναντι των στιγμών και της Ιστορίας. Η άμυνα, η υπεράσπιση της Δημοκρατίας και της κοινωνίας αφορά όλους μας.
Δ.Η. ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ - [email protected]
